10 dingen die Palestijnen niet kunnen doen vanwege de Israëlische bezetting

Is er hoop voor intellectuelen?

1. Israël heeft dit jaar reisvergunningen naar Israël geweigerd voor honderden Palestijnse vrouwen die aan borstkanker lijden, volgens de Middle East Monitor. In de eerste 10 maanden van 2016 vroegen 548 Palestijnse vrouwen een reisvergunning aan voor toegang tot behandeling van borstkanker - 287 werden afgewezen om niet-gespecificeerde redenen en 125 werden afgewezen vanwege vermeende veiligheidsproblemen. Er zijn meer dan 1200 vrouwen die lijden aan borstkanker in Gaza, wat neerkomt op iets minder dan 20 procent van de kankerpatiënten daar.

2. De Israëlische kolonistenpopulatie is tussen 2009 en 2015 met 21 procent gegroeid tot bijna 600.000 mensen op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. Bovendien zijn veel van de wegen tussen en rond nederzettingen beperkt tot Israëliërs, waardoor een efficiënte doorvoer moeilijk is voor Palestijnen. Duizenden huizen van Palestijnen zijn gesloopt om deze nederzettingen te laten bestaan.

3. Palestijnen die in Oost-Jeruzalem wonen, komen technisch in aanmerking voor burgerschap, maar Israël heeft van 2003 tot 2013 slechts ongeveer de helft van de Palestijnse aanvragers het staatsburgerschap verleend. En het aanvraagproces is de afgelopen drie jaar vrijwel gestopt , volgens een Times of Israel-rapport. Palestijnse inwoners van Jeruzalem kunnen alleen stemmen bij gemeenteraadsverkiezingen.

4. Voor Palestijnse inwoners van Gaza en de Westelijke Jordaanoever is het verkrijgen van Israëlisch staatsburgerschap vrijwel onmogelijk. Het is zelfs moeilijk voor Palestijnen met een Israëlische ouder om burgerschap te krijgen. Getrouwd zijn met een Israëliër geeft Palestijnen niet het recht om in Israël te wonen.

5. Volgens de wet van terugkeer kan iedereen die een niet-Israëlische jood is of familie is van een niet-Israëlische jood bijna automatisch het staatsburgerschap krijgen. Palestijnse vluchtelingen die tijdens de oorlog van 1948 uit Israël zijn gevlucht, krijgen die kans niet en kunnen het land en de bezittingen die ze moesten achterlaten niet terugvorderen.

6. Dit is vooral belangrijk als het gaat om stemrechten in Israël. Israëlische politici en beleid hebben rechtstreeks invloed op het leven van Palestijnen, maar zonder Israëlisch staatsburgerschap kunnen Palestijnen niet stemmen bij nationale verkiezingen. Palestijnen uit de bezette gebieden die in Israël wonen, mogen alleen stemmen bij gemeenteraadsverkiezingen.

7. Ondertussen heeft de Palestijnse Autoriteit, een bestuursorgaan dat enige autoriteit heeft op delen van de Westelijke Jordaanoever, voor het laatst presidentsverkiezingen gehouden in 2005.

8. Palestijnen kunnen volgens het Israëlische beleid van "administratieve detentie" maximaal zes maanden zonder aanklacht worden opgesloten. Na het einde van de zes maanden mogen Israëlische functionarissen de detentie voor onbepaalde tijd verlengen - een schending van het internationale recht, aldus B'Tselem.

9. Veel gevangen Palestijnen zijn activisten, demonstranten, politici of journalisten, die kritiek oproepen van mensenrechtenorganisaties dat Israël probeert dissidenten het zwijgen op te leggen. In april zaten bijna 700 Palestijnen onder administratieve hechtenis, velen losjes beschuldigd van terrorisme. Honderden minderjarigen waren ook in hechtenis. Volgens Amnesty International zijn sommige gedetineerden die in administratieve hechtenis zijn vastgehouden, gemarteld.

10. Terwijl Israëliërs binnen 48 uur na hun arrestatie voor de rechter moeten worden gebracht, kunnen Palestijnen tot acht dagen wachten. Palestijnen worden berecht voor militaire rechtbanken, terwijl Israëlische kolonisten die in dezelfde gebieden wonen, worden berecht voor civiele Israëlische rechtbanken.

11. In elke fase van het strafproces hebben bezette Palestijnen minder rechten. Hun processen kunnen langer zijn, de drempel voor hun veroordelingen is lager en ze ontvangen langere straffen dan Israëliërs voor soortgelijke misdaden. Vanaf 2011 was het veroordelingspercentage van Palestijnen in deze militaire rechtbanken bijna 100 procent.

12. Israël heeft al tientallen jaren strikte reisbeperkingen in en buiten de bezette Palestijnse gebieden, waardoor het voor Palestijnen moeilijk is om te vertrekken, terug te keren en door de gebieden te reizen.

13. De Israëlische regering en sommige Amerikaanse politici vallen de Obama-regering aan voor het toestaan ​​van een recente resolutie van de VN Veiligheidsraad die Israëlische nederzettingen in de bezette Palestijnse gebieden veroordeelt. Staatssecretaris John Kerry werd woensdag verder geconfronteerd met brand nadat hij zei dat de nederzettingen het vooruitzicht op vrede in de regio bedreigen.

14. Maar een deel van de reden dat de regering besloot om krachtig over de nederzettingen te spreken, is omdat ze zo'n belangrijk kenmerk van de bezetting van Israël zijn - nu het 50e jaar nadert. De bezetting beïnvloedt bijna elk aspect van het leven van Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem.

15. Dit is hoe:

16. Wanneer het Israël-Palestijnse conflict een 'bezetting' wordt genoemd, is dit niet figuratief - bezette Palestijnse gebieden, met name de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem, worden voortdurend bewaakt en gecontroleerd door de Israëliërs leger. Deze gewapende soldaten zijn beschuldigd van het slaan, vasthouden en martelen van Palestijnen.

17. Breaking the Silence, een organisatie van voormalige Israëlische soldaten die kritisch zijn over de bezetting, beweerde dat Israel Defense Forces opzettelijk burgers heeft gedood tijdens de laatste oorlog in Gaza. Soldaten dwingen controleposten, blokkades, avondklok en andere beperkingen af.

18. Israël handhaaft een strikte blokkade op Gaza waardoor het kan controleren wat binnen en buiten het grondgebied stroomt. Israëlische functionarissen zeggen dat de blokkade bedoeld is om te voorkomen dat Hamas, een militante politieke groep die het grondgebied in 2007 overnam, wapens zou verwerven - maar het harde optreden tegen import en export strekt zich ook uit tot voedsel en medicijnen.

19. Uit overheidsdocumenten blijkt dat het Israëlische leger van 2007-2010 het aantal calorieën heeft berekend dat mensen in Gaza nodig hadden om ondervoeding te voorkomen. Critici zeiden dat de berekening lijkt te zijn gebruikt om de voedselvoorziening in Gaza te beperken, een aanklacht die de Israëlische regering ontkende. De beperkte voedselvoorziening in Gaza heeft prijsinflatie veroorzaakt.

20. De blokkade beperkt ook transporten van materialen, zoals hout en staal, die nodig zijn om structuren zoals scholen en ziekenhuizen weer op te bouwen die in eerdere oorlogen met Israël zijn geëgaliseerd. In 2011 oordeelde een U.N.-panel dat de blokkade een collectieve straf vormde, een schending van het internationale recht.

21. Sinds het begin van de militaire bezetting in 1967 heeft Israël de toegang tot water in de bezette Palestijnse gebieden gecontroleerd. Het grootste deel van het water uit de twee belangrijkste bronnen van het gebied gaat naar Israëlische gebieden. Er zijn frequente watertekorten op de Westelijke Jordaanoever en slechte waterkwaliteit in Gaza, volgens de Israëlische mensenrechtenorganisatie B'Tselem.

22. Wanneer de vraag naar water in de zomermaanden toeneemt, hebben nederzettingen prioriteit, vond Amnesty International. Palestijnen gaan soms dagen of maanden met watertekorten. Inwoners van Bethlehem zeggen dat ze 40 dagen zonder stromend water hebben meegemaakt - wat van invloed is op baden, drinken, koken en landbouw. Palestijnen nemen vaak hun toevlucht tot het opslaan van water, dat onhygiënisch kan zijn, of het gebruik van flessenwater, wat duur kan zijn.

23. Vanwege de blokkade missen veel ziekenhuizen in de Gazastrook kritieke apparatuur en middelen. Voor kankerbehandeling, die moeilijk te vinden is in Gaza, moeten Palestijnen toestemming vragen aan Israël om elders te reizen - meestal naar Israël, waar de behandeling beschikbaar is. Israëlische ambtenaren zullen alleen reisvergunningen verlenen aan patiënten die "dringende humanitaire en levensreddende zaken hebben", vertelde een vertegenwoordiger van het kantoor van de premier aan Haaretz.

24. Zelfs als mensen toegang krijgen, kan het proces lang, duur en bureaucratisch zijn. De situatie heeft ertoe geleid dat veel met kanker gediagnosticeerde Palestijnen, waaronder kinderen, vastzitten in Gaza. Ziekenhuizen daar hebben geen middelen, en Israël heeft veel van hen gebombardeerd tijdens afgelopen oorlogen.

25. Palestijnen die geen staatsburgers van Israël zijn, mogen volgens de regering van Diana Buttu, voormalig juridisch adviseur van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, niet wonen of de nederzettingen bezoeken.

26. Palestijnen die onder Israëlische bezetting leven, zijn feitelijk een staatloos volk, dat voor het grootste deel geen recht heeft op burgerschap in een soevereine natie.