A Mother # x27; s Day Memory: From "the Icky Era of Aspic"

8 briljante manieren om kokosolie te gebruiken in uw schoonheidsroutine

1. Ik wou dat iemand die avond een foto van ons had genomen, de haveloze groep uitbundige kinderen - twee blonde, twee roodharige en twee brunette - marcherend door onze buurt. Met zijn elegante huizen, verzorgde tuinen en rustige straten - dezelfde straten waar we voor UNICEF bedriegen of behandelen - was het een onwaarschijnlijke locatie voor burgerlijke onrust.

2. Ik heb geen idee wat mijn moeder inspireerde om een ​​groep ondankbare kinderen te dienen. Ze heeft het misschien gezien als een creatief alternatief voor de routinematige rotatie van gerechten. Of misschien heeft ze het gemaakt omdat het zomer was en ze dacht dat een koud gerecht welkom zou zijn. Wat haar redenering ook is, onze opstand heeft resultaten opgeleverd. Ze heeft nooit meer aspic gemaakt.

3. Mijn moeder, Dolores, hing eindelijk haar schort op toen ze 88 werd. Ze had haar tijd al gedaan.

4. Ze was een fantastische kok. Haar heerlijke repertoire van recepten omvatte comfortvoedsel dat kon worden verviervoudigd en geassembleerd in een vat voor een menigte groeiende kinderen: chili con carne, groentesoep gemaakt van zelfgemaakte runderbouillon, spliterwtensoep met worstjes, macaroni en kaas, en Scotch Bouillon aangevuld met een blikje Campbell's. Ze assembleerde fantasievolle zelfgemaakte verjaardagstaarten en chocoladepudding uit haar 1943-editie van The Joy of Cooking. Mijn favoriete gerecht was haar bloemkool met cheddar-kaassaus.

5. Als jonge vrouw wilde mijn moeder schrijfster worden. Daartoe ging ze eind jaren veertig naar de graduate school.

6. Hoewel ze niet van plan was om kinderen te krijgen, kwam ze met zeven van ons uit een gemengd gezin. Haar broed groeide van twee naar zes 's nachts in 1958, toen mijn stiefbroers en zussen bij ons kwamen wonen, en groeide tot zeven een jaar later toen onze babybroer werd geboren.

7. Opgevoed Lutheran, mijn moeder had een krachtig plichtsgevoel gekregen. Jarenlang heeft ze maaltijden bereid, schoongemaakt, genaaid en gekruld haar van 's morgens vroeg tot' s avonds laat. Met zoveel kinderen was het geld krap. Dus kookte ze helemaal opnieuw.

8. We zijn nooit naar buiten gegaan, behalve bij gelegenheid naar Dick's Drive-In in Seattle. Bij Dick waren hamburgers 19 cent en friet 11 cent. Om geld te besparen, hebben we onze eigen kan met gereconstitueerde melkpoeder van huis meegenomen.

9. Van al mijn prachtige herinneringen aan het koken van mijn moeder, herinner ik me alleen dat ze één gerecht volledig faalde: tomatenaspic.

10. Aspic was vooral populair in de jaren 1950, in de dagen dat huisvrouwen werden beoordeeld op hun vermogen om te koken en te conserveren. Volgens Lisa Wade, PhD, de auteur van 'The Icky Era of Aspic', is aspic een 'heldere gelei die meestal wordt gemaakt van bouillon en gelatine en wordt gebruikt als een glazuur of garnering of om een ​​mal van vlees, vis of groenten te maken. "

11. Irma Rombauer, de auteur van Joy of Cooking van mijn moeder, schreef aan het begin van haar sectie over aspic: "Elke slimme persoon kan een paar verlaten koelbox-restjes meenemen en ze verheerlijken in een verleidelijke aspic salade. Voor het gebruik van restjes is een aspic alleen na een soufflé - goed gecombineerd stukjes resulterend in een gerecht dat soms zo goed is als een gerecht bestaande uit delicatessen. "

12. De aspic van mijn moeder zag er verleidelijk uit, zoals de Jell-O-mallen die ze meestal maakte: zwarte kers met ingeblikte perziken of sinaasappel met geraspte wortel en ananas. Maar de gelijkenis eindigde zodra we een hap namen. De aspic was een walgelijk brouwsel gemaakt van gekookte tomaten, groene paprika's, ui, paprika, zout, selderij, groene olijven, garnalen en gelatine, gevormd met een geschulpte rand. Praat over een aas en wissel! Het was koud. Het was slijmerig. En het ergste van alles was dat het niet zoet was.

13. Dan was er de textuur, die toepasselijk is beschreven als "als het eten van gestold bloed." Het was smerig.

14. Ik weet niet meer wie van ons de eerste "Ewww!" Uitsprak, die eerst weigerde nog een hap te nemen. Ik kan me niet herinneren of mijn jongste zus, die de neiging had over te geven als het stressvol werd, die avond deed. Ik zou haar niet de schuld hebben gegeven.

15. Wat ik me wel herinner is dat de aspic ons naar culinair activisme heeft gedreven. Een van onze oudere broers en zussen schilderde een bordje en monteerde het op een stok, waarbij de vuile schotel werd gedecryeerd. Ik ben er vrij zeker van dat het onze visionaire grote zus, Peggy was, die rond die tijd een familieruil valuta creëerde die ze Trinks noemde (bijna 50 jaar vóór Bitcoin).

16. Zes van ons kinderen verzamelden zich naast de Hawthorn-boom voor ons huis - vijf meisjes in pedaalpompen en T-shirts, in de leeftijd van 12 tot 3 - en onze 11-jarige broer in spijkerbroek en een geruit hemd. Na het schreeuwen "We haten aspic!" en "Geen aspic meer!" in de richting van het huis voor het welzijn van onze moeder, liepen we de straat op, zongen onze slogans en kondigden ons ongenoegen aan de wereld aan.

17. Niemand heeft geprobeerd ons te stoppen. Ik weet zeker dat de buitengewoon goede dame aan de overkant, die een bediende uit de Filippijnen in dienst had, ons slecht opgevoed achtte. Maar stiekem denk ik dat onze ouders geamuseerd waren door onze passie en vindingrijkheid.