Afwijzing van Obama's deportatie en drugsoorlogstijging bij Midden-Amerikaanse kinderen

Een nieuwe fase van globalisering en een potentiële proxy-oorlog

1. De vluchtelingenkinderen van Midden-Amerikaanse oorlogen in de jaren 1980 en 1990 zijn nu allemaal volwassen. En voor alle ontelbare manieren die we in de Verenigde Staten hebben geïntegreerd, zijn we alleen compleet als transnationale wezens. Velen van ons zijn afgemeten in het vertellen van de volgende generatie stukjes en beetjes waarom we naar de VS zijn gekomen. Het volgende hoofdstuk in een lang en pijnlijk verhaal ontvouwt zich op het avondnieuws met dramatische beelden van recent aangekomen gezinnen en niet-begeleide niet-begeleide kinderen kamers, met peuters die op de vloer slapen in overvolle en onhygiënische omstandigheden. Hoewel we worden geconfronteerd met een morele crisis van de omvang die onze harten brak toen we kinderen waren, erkennen we het voorrecht dat dit keer ons leven niet in gevaar wordt gebracht door onmogelijke keuzes. We worden nu aangemoedigd de inhumane houding van ons geadopteerde land tegenover onze Midden-Amerikaanse broeders, zusters en kinderen aan de kaak te stellen.   Deze morele crisis vereist onze verontwaardiging. Alarmerend misleidt de Obama-regering het publiek en beschrijft een geplande toename van detentie en deportaties, inclusief een "fast track" om minderjarigen in crisis uit te zetten, als "humaan". Even verontrustend is Obama's toegenomen hulp aan het Central American Regional Security Initiative (CARSI), een gemilitariseerd beveiligingsmodel uit de mislukte drugsoorlog, waarvan bewezen is dat het het geweld verhoogt.   Voordat duizenden van de kinderen in crisis zelfs hun dag voor de rechtbank hebben gehad, heeft president Obama opgeroepen tot een snelle verwijdering. De "fast track" zou de minderjarigen door niet-gerechtelijke procedures leiden en hun een eerlijk proces ontzeggen dat gegarandeerd is voor migranten - vooral degenen in beschermde groepen die op de vlucht zijn voor schade en geweld. De administratie overweegt de wet inzake de bescherming van slachtoffers van mensenhandel (TVPRA) te wijzigen. Deze voorgestelde wijziging zou de mogelijkheid bieden om roekeloos minderjarigen te verwijderen die anders in staat zouden kunnen zijn om asiel aan te vragen, in aanmerking te komen voor een speciale immigrantenjongerenstatus of enige andere legitieme juridische claim of vrijstelling. In wezen zou deze wijziging van de grenspatrouille vereisen dat zij niet-begeleide minderjarigen uit Midden-Amerika screenen en binnen 48 uur beslissen of ze gevaar lopen schade te lijden als ze naar hun land worden teruggestuurd. De agenten hebben de vrijheid om het risico of het gebrek daaraan vast te stellen en als ze vaststellen dat er geen risico is, wordt het kind gedeporteerd.    Foto door Nancy Zuniga.

2. Als kind begreep ik het gruwelijke geweld van burgeroorlogen niet die onze ontheemding dwong, grotendeels gefinancierd door de Amerikaanse overheid. Mijn familie was onder de duizenden die in Los Angeles aankwamen tijdens een andere Midden-Amerikaanse crisis in de vroege jaren tachtig. Het grens tartende lot van Midden-Amerikanen toen en nu is gebonden aan ruim een ​​eeuw grens tartende interventies in de regio die de Amerikaanse belangen en de winsten van multinationale ondernemingen beschermen. Ten koste van de meest kwetsbare bevolkingsgroepen, is dit beleid doorgegaan met het in stand houden van het geweld en de verschrikkelijke economieën die tientallen mensen in heel Midden-Amerika verdringen.

3. De oproep tot snelle deportatie van deze kinderen door de Obama-regering en Hillary Clinton is in strijd met het eerlijke proces en internationale mensenrechtennormen, evenals de detentie van minderjarigen. Op korte termijn moeten kinderen en hun families herenigd worden in de VS en asiel ontvangen in plaats van gedeporteerd te worden naar bekende gevaren. President Obama moet het beleid intrekken om deportatieprocedures snel te laten verlopen. Minderjarigen moeten ook worden voorzien van veiligheid, bescherming en worden vrijgelaten uit militaire bases en detentiecentra aan familieleden in de Verenigde Staten of worden ingeschreven in gemeenschaps- of op geloof gebaseerde programma's terwijl zij hun procedures afwachten.