Een antwoord op uw vraag: Hoe ik echt suiker ben afgegaan

IN VERBAND ...

Op 9 april plaatste ik een artikel, "My Year Off Sugar", waarin de vele voordelen werden vermeld die ik kreeg van 12 maanden suikeronthouding. De plaatsing leidde tot prachtige, en soms gefrustreerde, reacties van Huffington Post-lezers - zowel op de site als voor mij persoonlijk. De meest edgy onder hen merkte op dat ik suikeronthouding te gemakkelijk liet lijken en vroeg hoe ik "het echt, echt, echt deed." Eerlijk genoeg. Zo ben ik echt van suiker gegaan. En wees voorbereid! Dit houdt in dat gedrag wordt gewijzigd dat, denk ik, zelfs de diepste neurale paden van mijn hersenen heeft veranderd. Ik geloof dat jij het ook kunt!
Een kort overzicht: in april 2011 stuurde een vriend me het artikel in de New York Times van Gary Taubes, "Is Sugar Toxic?" Destijds was ik in een open gemoedstoestand waardoor ik ontvankelijk kon zijn voor nieuwe gegevens, wat eigenlijk gewoon betekende dat ik niet meteen op de knop 'dieetverhaal verwijderen' klikte. Op de korte termijn wenste ik dat ik dat had gedaan, omdat het artikel een angstige openbaring opwekte. Ik was me niet eerder bewust geweest van de stofwisselingsstoornissen en andere beangstigende effecten van suiker op mijn lichaam. Zo werd angst de vonk die een grote levensverandering in gang zette, waar ik tot op de dag van geniet.
Zoals de meeste mensen geniet ik niet van angst. En gelukkig moet ik een emotionele toolkit activeren als ik bang ben. Zoals geluk zou hebben, ben ik een professionele geluksexpert - een onderzoeker, docent en consultant voor geluk, en met mijn partner Greg Hicks heb ik er al jaren over geschreven. Als ik me minder dan opgewekt voel of in een crisis zit, heb ik geleerd ons geluksmodel voor eigen gebruik in te roepen. Hoewel het misschien geen verband houdt met de wereld van diëten, deden een aantal elementen in het model al snel wonderen voor het veranderen van mijn eetgedrag. Eerlijk gezegd was ik heel blij dat mijn eigen professionele 'materiaal' zo goed werkte op mijn persoonlijke zelf.
Dus ik was bang en ongelukkig over mijn eetpatronen. Hoe kon ik gelukkig worden? Om te beginnen, leert jaren van onderzoek me dat rechtstreeks naar "intentionaliteit gaan" de beste eerste stap is naar geluk. En ik had gelijk. De intentie bleek de springplank te zijn om 25 pond te verliezen, de hele nacht door te slapen en tal van andere fysieke veranderingen als gevolg van het niet innemen van suiker.
Wat betekent "intentie" en hoe verhoudt dit zich tot suikerconsumptie? Wat we van extreem gelukkige mensen hebben geleerd, is dat ze actief kiezen hoe ze op situaties gaan reageren. Ze kiezen welke houding ze zullen hebben en hoe ze zich zullen gedragen. Hun bedoelingen zijn de interne boodschap die ze zichzelf geven over wie ze zullen zijn. Deze verschillen sterk van doelen, die resultaten zijn - de uiteindelijke prestaties die kunnen worden gekalibreerd, gemeten en gevierd. Een meetbaar en specifiek dieetdoel zou bijvoorbeeld zijn: "Ik ga 25 pond verliezen in de komende zes maanden." In het geval van mijn eigen dreigende suikeronthouding, heb ik deze intenties bedacht: "Ik ga het soort persoon zijn dat voor zichzelf zorgt door geen suiker te eten." "Ik ben van plan me bewust te zijn van wat ik in mijn mond duw." "Ik ga alle bronnen van suiker identificeren die ik dagelijks neem." Mijn nieuwe intenties bezielden mijn eerste uur, daarna eerste dag en daarna eerste jaar suiker.
Er is een orthodoxie in onze Amerikaanse dieetwereld die erop staat dat we doelen nodig hebben. Ik denk dat deze doelgerichtheid komt van onze zakelijke tradities, of misschien van onze diepgewortelde protestantse werkethiek. Maar hoewel sommige mensen doelen nodig lijken te hebben, was dat bij mij niet het geval. Mijn bedoelingen werkten prima. Ze leken meer een intern beeld te hebben van hoe ik wilde zijn als een 'eter', hoe ik me wilde voelen als ik 's morgens mijn kleren aantrok, en uiteindelijk hoe ik mezelf in de loop van de tijd als gezond zag. Dit zijn algemene portretten - geen specifieke, meetbare doelen - die samenvloeien in een prachtig beeld van mijn toekomstige zelf. Net als de zachte vormen in een impressionistisch schilderij, waren ze onnauwkeurig - niet bijzonder scherp, maar erg kleurrijk!
Naast "intentionaliteit" hebben enkele andere delen van het geluksmodel ook mijn eerste paar dagen van dieetverandering geïnformeerd:
En zo ben ik echt, echt, suiker kwijtgeraakt.
Klik hier voor meer van Rick Foster.
Voor meer persoonlijke gezondheidsverhalen, klik hier.