Een eerbetoon aan vaders: waarom onze kinderen en onze gemeenschappen ze nodig hebben

Gezonde relaties op volwassen leeftijd met mannen

Na het inventariseren van wat deze jonge mensen zeiden, kan het misschien sommige mannen helpen begrijpen wat uw kinderen missen als u niet in hun leven bent. Misschien heb je geen idee wat je waarde is of wat je bijdraagt aan de relatie. Misschien als je dat deed, zou het niet uitmaken hoe moeilijk de gerechtelijke procedure is of hoeveel kindersteun je betaalt (of niet), of je een ander gezin hebt, of je ex een vriendje heeft, of als je voel je schuldig omdat je die dingen niet kunt kopen - of een andere reden die je hebt bedacht. Misschien zult u geen illegale activiteiten ontplooien die hen in gevaar brengen of die uw vrijheid en uw vermogen om ze op te voeden in gevaar brengen.
Mijn vader van het jaar, van de eeuw, van het millennium is een heer genaamd Gus Smith. Misschien heb je van hem gehoord, maar meer dan waarschijnlijk niet. Zijn enige dochter Kemba Smith raakte in de vroege jaren negentig betrokken bij een drugsdealer. Ze werd uiteindelijk veroordeeld tot 24 jaar in de federale gevangenis zonder de mogelijkheid van voorwaardelijke vrijlating onder de verplichte minimale richtlijnen voor het veroordelen van drugs. Velen beschouwden de zin als oneerlijk omdat Kemba zelf nooit drugs gebruikte of verkocht en ook enorm werd misbruikt door toedoen van haar vriendje. Haar vader besefte dat, meer dan wie ook, om het onmogelijke te doen: zijn dochter bevrijden. Voor hem was het het huidige equivalent van Mozes die Farao vertelde zijn volk te laten gaan. Zeker, het was net zo ontmoedigend als een taak.
Maar vertel dat niet aan een vader. Niet deze vader. Gus Smith niet. Gus sprak overal en altijd en overal tegen iedereen die wilde luisteren. Hij organiseerde bijeenkomsten en verzamelde verzoekschriften. Hij stak zijn hand uit naar het NAACP Legal Defence Fund en de Congressional Black Caucus. Hij schreef zelfs een brief aan president Clinton.
Ik ben de vader van Kemba Smith, een jonge dame die een straf van 24,5 jaar uitzit in een drugszaak. Ik doe een beroep op u, niet als president van de Verenigde Staten, maar als vader. Zie je, ik heb een speciale band met mijn dochter zoals ik je heb gezien met je dochter.
Ik heb een overgang doorgemaakt door mijn dochter te laten opsluiten. Ik verloor mijn baan ... moest al mijn spaargeld liquideren ... mijn huis hypotheek geven en moest uiteindelijk faillissement aanvragen, niet één keer maar twee keer ... Zie je meneer de president, we houden van onze dochter ... en zijn bereid om op te offeren wat nodig is voor de toekomst van onze familie.
... Ik laat het lot van Kemba, haar zoon en onze familie in Gods handen en uw handen, de president van de Verenigde Staten, die de uitdrukkelijke macht heeft om Kemba naar huis te sturen.
Heb je ooit een wonder gezien, een echt wonder? Gebeuren wonderen echt? Ik had erover gehoord en erover gelezen, maar er nooit een gezien. Nou, dat heb ik nu gedaan, want op 22 december 2000 liep Kemba Smith een vrije vrouw uit de gevangenis 15 jaar vóór haar feitelijke vrijlating. President Clinton heeft haar Executive Clemency verleend. Als dat niet alles overtreft. Verbazingwekkend. Onderschat nooit de kracht van een vader.
Goed gedaan, Gus Smith. Je bent mijn vader aller tijden!
Dus dit eerbetoon is voor al jullie vaders daar - gezongen en gezongen. Wij groeten u. Heel erg bedankt voor het dagelijks doen van het belangrijkste werk ter wereld.
Bedankt dat u vader bent van uw kind! Gelukkige vaderdag!
Gelukkige Vaderdag aan al jullie vaders daar. Ik wil alleen maar bedanken dat je een vader voor je kind bent. Je doet het belangrijkste werk van allemaal. Er is niets beter dan een goede vader. Dit is Vaderdag en het is onze tijd om te zeggen: "Bedankt!"
Ik ben opgegroeid met mijn vader, ben er zelf een en zie nu mijn zoon een geweldige vader voor zijn kinderen zijn, ik begrijp het belang, de voordelen en de vreugde van het vaderschap volledig. En ja, het spijt me heel erg voor al die mannen die die vreugde niet ervaren en nog meer spijt voor hun kinderen. Ik denk echt dat ze worden bedrogen.
Laat me eerst een paar dingen erkennen. Ik ben op geen enkele manier van plan alle alleenstaande moeders te bedwingen die dubbele en drievoudige plicht doen om hun kinderen op te voeden. Ik zeg ook niet dat je het niet kunt redden zonder een vader - velen van jullie hebben het en kunnen het wel. Ik zeg niet dat je het niet zonder moeder kunt redden - dat kun jij ook doen. Je kunt het zelfs zonder ouders maken, want ik ken mensen die dat ook hebben gedaan. Mensen maken het beste uit de hand dat ze krijgen, maar ik denk niet dat iemand deze scenario's voor elk kind zou aanbevelen.
In mijn gedachten verdient elk kind een goede moeder en een goede vader.
In mijn jarenlange gemeenschapswerk met jongeren is Vaderdag de verreweg de moeilijkste dag van het jaar. Het is geen rocket science om erachter te komen waarom. Het is omdat velen van hen er geen hebben. Hun vaders zijn dood, in de gevangenis of gewoon niet betrokken. Hoezeer ze het ook proberen te verbergen, af te spelen of gewoon te begraven, die gevoelens en emoties zijn precies voor het middelpunt. Voor velen is dit het belangrijkste probleem in hun leven. Ik zou zelfs zo ver gaan om te zeggen dat het gebrek aan vaders het grootste probleem is waarmee ik te maken heb. Dat zal sommigen van jullie misschien verrassen, maar hoor me alsjeblieft.
Omdat ik een vader had - en daar heel goed in - ken ik de voordelen en de geneugten die vaders met zich meebrengen. De kinderen met wie ik werk, weten dat niet. Bijna iedereen weet wat moeder doet en wat moeder brengt en ze zweren dat ze het zonder haar niet konden redden. Met papa weten ze het niet zo zeker. "Ik denk dat dit is wat ze doen", zeggen ze.
Hier is een waargebeurd verhaal dat alles voor mij zegt als het gaat om het belang van vaders. Ik was op een avond met de kinderen aan het praten op onze reguliere dinsdagavond groepsbijeenkomst en een van de meisjes zei dat ze het vreselijk vond om de bus zo laat te nemen omdat ze vanaf de bushalte naar huis moest lopen en mannen haar altijd aanspoorden. Ik zei dat ze haar vader moest bellen en hem haar van de bushalte moest laten ophalen. Ze antwoordde dat ze geen vader had. Toen vertelde ik haar om haar oom of neef of iemand in de familie te bellen om te zorgen dat ze veilig thuiskwam. Ze vertelde me dat ze geen man had om te bellen, omdat er geen mannen in haar directe familie waren. Ze voelde zich helemaal onbeschermd. Ik voelde me zo slecht voor haar dat ik haar zei om me op elk moment van de dag of nacht te bellen en ik zou haar komen halen. Ik schreef toen mijn telefoonnummer op het bord - en elk meisje in de kamer schreef het op. Elk meisje. Wauw! Geen van deze jonge vrouwen had vaders of mannen waarvan ze dachten dat ze konden rekenen.
Een paar jaar geleden vroeg ik de jonge mensen (en de luisteraars van mijn radioprogramma) me te vertellen wat zij dachten dat de kwaliteiten van een goede vader waren. Ik wil hun antwoorden met u delen. Sommigen van hen zullen je misschien verrassen zoals zij mij deden. Dit is wat ze zeiden:
Toen we de lijst hadden voltooid, keken de kinderen - zowel jongens als meisjes - elkaar gewoon aan en zeiden: "Wauw, kijk wat we missen." En toen zei ik: "Ja en kijk wat er ontbreekt in de gemeenschap. We zijn uit balans. We proberen dit kind opvoedende ding te doen met één hand achter onze rug. We hebben zowel onze moeders als onze vaders nodig. "
En misschien helpt deze lijst sommige vrouwen te begrijpen dat ze een man die vader wil worden niet willen ontkennen omdat hij een nieuwe vriendin heeft of omdat hij niet meer bij je wil zijn of omdat hij kan het geld terecht niet betalen. Realiseer je dat hij net zo graag een vader wil zijn als jij moeder wilt zijn.
Onze kinderen en onze gemeenschappen hebben hun vaders nodig!
Geachte president Clinton
Ik dank u voor uw overweging.
[!Fragment uit Poster Child: The Kemba Smith Story
Farao, laat mijn dochter gaan!