Een moederdagwens voor moeders in armoede

Voor sommige moeders zullen er op deze Moederdag geen bloemen of brunches zijn, omdat hun families geen cadeaus kunnen betalen. Deze moeders worden zelden gevierd. Maar dat zou wel zo moeten zijn. Kinderen opvoeden zonder genoeg geld om in hun basisbehoeften te voorzien, is als een Olympische atleet zonder zuurstof. Onder extreme stress doen ze iets dat al moeilijk is onder de beste omstandigheden. Hoewel veel moeders met een laag inkomen medailles verdienen, worden ze vaak hard beoordeeld als ze over een ongelijk speelveld sjokken.

Misschien rollen we meer gelukkige ouders met onze ogen omdat ze altijd nee zegt als ze wordt gevraagd om een bakverkoop te doen of een schoolreisje te begeleiden. We vergeten dat ze een uurloon heeft - zoals vrouwen onevenredig doen - zonder voorspelbaarheid in haar schema en geen betaalde vrije tijd.

Misschien spettert ze op ijs voor de verjaardag van haar dochter. Iedereen aan de kassa voelt zich gerechtigd om een oordeel te vellen over de supermarktkeuzes van iemand die voedselbonnen gebruikt - vooral als ze te zwaar is, zoals de meeste Amerikanen.

In plaats van te zoeken naar tekortkomingen bij een individuele moeder, moeten we kijken naar structuren die zoveel moeders in armoede houden. Vrouwen en kinderen vormen 70 procent van de armen in Amerika.

Terwijl 4 op de 10 Amerikaanse gezinnen op moeders vertrouwen als de enige of primaire kostwinner in het gezin, hebben vrouwen nog steeds geen eerlijke kans om een leefbaar loon te verdienen in de Verenigde Staten. Vrouwen zijn oververtegenwoordigd in banen met lage lonen en worden, zelfs als ze geschoold werk verrichten, nog steeds minder betaald dan hun mannelijke collega's. Amerikaanse vrouwen verdienen 79 cent voor elke dollar die mannelijke werknemers verdienen. Bovendien dragen ze meer verantwoordelijkheden voor ouderen en kinderen op zich in een land dat ook geen adequate systemen heeft om te ondersteunen.

In tientallen jaren van mensen in armoede dienen, merkte ik dat dat het meeste werk is, hoewel in banen met lage lonen die vaak geen fulltime functies of voordelen bieden. Het zijn essentiële taken waarvan we gezamenlijk hebben besloten dat ze niet goed moeten worden gecompenseerd: thuiszorgmedewerkers, zorgverleners voor kinderen, schoonmakers. Uit onderzoek van het Economic Policy Institute bleek dat onder arme volwassenen die in aanmerking kwamen om te werken, 63 procent werkzaam was. Houd er rekening mee dat het onderzoek werd uitgevoerd toen 3,3 miljoen Amerikanen werkloos waren en actief werk zochten. Van de werkende armen had bijna 20 procent een deeltijdbaan.

Het is niet zo dat arme moeders en vaders niet willen werken - het is dat de economie hen zo weinig kansen biedt om van hard werken te gedijen en dat vangnetprogramma's onvoldoende zijn om aan te vullen lage lonen of zorgen voor degenen die niet kunnen werken. Programma's voor vangnetten zoals tijdelijke bijstand aan behoeftige gezinnen zijn beschikbaar voor minder gezinnen, omdat staten meer barrières opwerpen voor aanvragers. De koopkracht van deze voordelen is het afgelopen decennium met meer dan 20 procent gedaald. Totdat we deze problemen verhelpen, zullen er ongelukkige moederdag zijn voor te veel gezinnen. Hoewel we dat belangrijke werk doen, moeten we deze moeders ook behandelen met het respect dat ze verdienen. Op moederdag wil ik graag alle moeders herkennen die moeite hebben om rond te komen:

Bedankt dat je de meeste dagen zelf zonder lunch gaat, zodat je het geld hebt om luiers te kopen.

Bedankt voor al die avonden dat je uitgeput thuiskomt van het werk en dan meteen naar de keuken gaat om te eten, want zelfs af en toe een take-out nacht is een luxe die je je niet kunt veroorloven .

Bedankt dat je je kinderen naar een veiligere buurt hebt gebracht om te bedriegen of te trakteren, ook al wist je dat mensen uit hun grote, mooie huizen in je oude clunker bleven turen.

Bedankt voor het nemen van twee bussen in de regen, zodat u bibliotheekboeken voor uw kinderen kunt ophalen.

Bedankt voor die kerstochtend die je niet met je gezin kon doorbrengen, omdat verpleeghuiswerkers geen vrije dagen kunnen hebben.

Er is zoveel dat u doet om het leven voor uw kinderen beter te maken. Je zwemt tegen een vloed van oneerlijk beleid dat je terug duwt. Maar je zwemt nog steeds. Je bent geweldig. Je verdient rozen, chocolaatjes, ontbijt op bed. Bovenal verdien je een eerlijke kans om een leefbaar loon en echte hulp te verdienen wanneer dat niet mogelijk is.

De gezondste gesneden broodjes in de supermarkt, volgens voedingsdeskundigen