Een onvergetelijke St. Patrick's Day

De echte reden dure pastasmaak smaakt beter dan de goedkope dingen

1. Sinds ik een jong meisje was, is St. Patrick's Day altijd een belangrijke dag voor mij en voor mijn gezin geweest. Ik herinner me dat mijn moeder uitgebreide feestjes gaf voor mijn lagere schoolklas op de toepasselijke naam St. Patrick's basisschool, en als het geen schooldag was, zouden we naar de parade gaan en daarna met familie vieren.

2. St. Patrick's Day was een hoge feestdag in het huishouden van Quinn, en het blijft een voor mij. Maar nu is de dag getint van droefheid, vanwege de voortdurende uitsluiting van de Ierse LGBT-gemeenschap van de 5th Avenue-parade. De afgelopen jaren ben ik tot Dublin gereisd om deel te nemen aan St. Patrick's Day-festiviteiten die inclusief en voor iedereen toegankelijk zijn. En dit jaar was ik vereerd om een ​​uitnodiging te ontvangen om met president Obama in het Witte Huis te vieren.

3. Ik arriveerde bijna beschamend vroeg, bang voor lange veiligheidslijnen. Uiteindelijk ging ik naar een receptie in de Kaartenkamer, waar ik de gelegenheid had om kort met de president te spreken. Ik vertelde hem en mevrouw Obama dat ik de eerste Ierse, eerste vrouw en eerste openlijk gay spreker van de gemeenteraad van New York was.

4. Ik vertelde de president hoe dankbaar de Iers-Amerikaanse Gemeenschap is voor zijn krachtige en voortdurende steun voor de vrede in Noord-Ierland. Ik heb toen mijn wens uitgesproken dat hij kwesties van volledige LGBT-gelijkheid zou steunen, en suggereerde dat een goede vroege actie zou zijn om een ​​recente uitspraak van de federale rechtbank in San Francisco te ondersteunen, waarbij voordelen moeten worden uitgebreid naar partners van hetzelfde geslacht van rechtbankmedewerkers.

5. Ons gesprek vloeit naadloos over van de strijd voor gelijkheid in Noord-Ierland tot de voortdurende strijd voor LGBT-rechten. En het zette de toon voor wat een nacht van dergelijke interactie zou zijn. Ik sprak met leiders uit Ierland en openlijk homoseksuele politieke leiders uit de VS over de brede strijd voor burgerrechten waarvan we allemaal deel uitmaken.

6. Het evenement was een beeld van inclusiviteit en de vermenging van culturen: ik zag Sinn Fein-president Gerry Adams en vice-eerste minister Martin McGuiness, Shaun Woodward, de Britse staatssecretaris voor Noord-Ierland, en openlijk gay DNC-penningmeester Andrew Tobias viert samen. President Obama sprak over zijn eigen Ierse afkomst, en traceerde een over-over-overgrootvader terug naar hetzelfde graafschap als Brian Cowen, de Ierse Taoiseach of premier.

7. Het herinnerde me eraan dat we het afgelopen jaar onze natie een Afro-Amerikaanse president hebben zien kiezen en vrede in Noord-Ierland hebben zien aankomen. Het herinnerde me eraan hoe absurd het is dat we een klein aantal kleine gelijkgestemde individuen toestaan ​​om een ​​hele groep mensen te vertellen dat ze niet trots en open kunnen marcheren in hun parade. Het herinnerde me eraan dat we elke dag dichter bij inclusie en gelijkheid komen. En het maakte me trots om Iers te zijn, trots om lid te zijn van de LGBT-gemeenschap en trots om een ​​Amerikaan te zijn.

8. Sinds ik een jong meisje was, is St. Patrick's Day altijd een belangrijke dag voor mij en voor mijn gezin geweest. Ik herinner me dat mijn moeder uitgebreide feestjes gaf voor mijn lagere schoolklas op de toepasselijke naam St. Patrick's basisschool, en als het geen schooldag was, zouden we naar de parade gaan en daarna met familie vieren.

9. St. Patrick's Day was een hoge feestdag in het huishouden van Quinn, en het blijft een voor mij. Maar nu is de dag getint van droefheid, vanwege de voortdurende uitsluiting van de Ierse LGBT-gemeenschap van de 5th Avenue-parade. De afgelopen jaren ben ik tot Dublin gereisd om deel te nemen aan St. Patrick's Day-festiviteiten die inclusief en voor iedereen toegankelijk zijn. En dit jaar was ik vereerd om een ​​uitnodiging te ontvangen om met president Obama in het Witte Huis te vieren.

10. Ik arriveerde bijna beschamend vroeg, bang voor lange veiligheidslijnen. Uiteindelijk ging ik naar een receptie in de Kaartenkamer, waar ik de gelegenheid had om kort met de president te spreken. Ik vertelde hem en mevrouw Obama dat ik de eerste Ierse, eerste vrouw en eerste openlijk gay spreker van de gemeenteraad van New York was.

11. Ik vertelde de president hoe dankbaar de Iers-Amerikaanse Gemeenschap is voor zijn krachtige en voortdurende steun voor de vrede in Noord-Ierland. Ik heb toen mijn wens uitgesproken dat hij kwesties van volledige LGBT-gelijkheid steunt, en suggereerde dat een goede vroege actie zou zijn om een ​​recente uitspraak van de federale rechtbank in San Francisco te ondersteunen, waarbij de voordelen moeten worden uitgebreid naar partners van hetzelfde geslacht van rechtbankmedewerkers.