Een oproep tot authentiek patriottisme
# 6 Clean Home
-
Vraag niet wat u voor uw land kunt doen. Vraag wat je voor jezelf kunt doen. Het is zowel triest als ironisch dat we in een tijd van gestaag en vurig patriottisme zo weinig lijken te geven om onze republiek. Ons nationale motto zou heel goed kunnen zijn: "Je verdient wat je krijgt en je krijgt wat je verdient."
-
De verraderlijke trend begon met het faux-robuuste individualisme van Ronald Reagan. Reagan sprak over Amerikaans exceptionisme met spirituele eerbied en wekte diepe gevoelens op bij zijn conservatieve broeders, die vandaag nog steeds resoneren. Reagan conservatisme, getint met libertarisme, werd een filosofisch surrogaat voor nationale trots. Maar het is deze zelfde conservatieve filosofie die onze republiek nauwelijks herkenbaar heeft gemaakt.
-
Het record is ondubbelzinnig. Iets vertraagd, maar nauwelijks teruggedraaid door het Clinton-presidentschap, is eigenbelang een deugd geworden en is een persoonlijke opoffering voor het grotere goed een bedreigd concept. De kloof tussen arm en rijk is groter en slanker dan ooit in de moderne geschiedenis. Volgens veel schattingen ligt de reële werkloosheid onder of onder de werkgelegenheid boven 20%, bijna 30% onder jonge zwarte mannen.
-
Bijna 50 miljoen Amerikanen hebben geen ziektekostenverzekering. Overal in Amerika worden schoolbudgetten verlaagd. Staats- en lokale overheden maken draconische bezuinigingen op gezondheidszorg en menselijke dienstverlening. Medicare en sociale zekerheid, twee programma's die ooit het Amerikaanse engagement voor een sociaal contract illustreren, worden voortdurend aangevallen door nakomelingen van de Reagan-revolutie, die meedogenloos proberen de federale overheid te ontruimen. Onze belastingtarieven, een betrouwbare als imperfecte barometer van onze toewijding aan elkaar, zijn lager dan elke andere progressieve, ontwikkelde natie op aarde.
-
Bedrijfswinsten stijgen, maar bedrijven verlagen hun lonen en voordelen om 'slank en concurrerend' te blijven. Multinationale kolossen brengen winst en belastinggeld naar offshore-schuilplaatsen en laffe wetgevers buigen voor hun lobbykracht en economische bedreigingen. Investeringsbanken van Wall Street hebben Amerika slechts drie jaar geleden opgelicht, door ons allemaal gered en zijn vrolijk teruggekeerd naar hun oude manier.
-
Door de sociale vooruitgang van enkele decennia om te keren, worden gemeenschappen en scholen in een alarmerend tempo opnieuw gescheiden. De vijandigheid tegen immigranten neemt toe. Wapenbezit stijgt, redelijke regels dalen.
-
Extreem rijke mensen hebben een bijna wurggreep in het Amerikaanse beleid. Bill Gates en Eli Broad verstrekken honderden miljoenen dollars die gericht zijn op het privatiseren van onderwijs door de verspreiding van handvestscholen en online programma's (hmmm, wie profiteert daarvan?). De beruchte broers Koch ondersteunen een netwerk van conservatieve belangenbehartigingsgroepen die een verstandig, duurzaam energiebeleid naar beneden halen en hun eigen vuile winsten verhogen. De farmaceutische industrie heeft de inspanningen voor echte hervorming van de gezondheidszorg belemmerd, waardoor we de verwaterde "Obamacare" hebben achtergelaten die de Republikeinen nu proberen volledig te ontmantelen.
-
Met een opwarming van de aarde die zelfs de meest afschuwelijke voorspellingen van enkele jaren geleden versnelt, is ons idee van gedurfde investeringen in infrastructuur om meer snelwegen te bouwen voor meer auto's en meer kostbaar land open te stellen voor olie-exploratie. Het is niet overdreven om te constateren dat de opwarming van de aarde een grote zegen is voor de olie- en gaswinnaars, aangezien enorme hoeveelheden voorheen onbereikbare reserves worden blootgelegd terwijl het ijsplateau zich terugtrekt.
-
Zelfs religie is in toenemende mate toegewijd aan eigenbelang. Smarmy televangelisten zoals Joel Osteen prediken het evangelie van voorspoed, terwijl ze hopen geld verzamelen van de top van wat alleen kan worden gezien als een piramidespel. Morele imperatieven zoals 'Heb uw naaste lief ...' zijn uitgegeven om "van uw rechte, witte, christelijke buurman te houden" in veel Amerikaanse huishoudens. "Doe aan anderen zoals u zou doen..." is afgekort tot een sneller efficiënte, "Doe anderen."
-
Klinkt dit als het land waar je van houdt? Een kritische lezer kan in de weliswaar deprimerende litanie van kwalen hierboven een punt vinden om mee te kibbelen, maar kan iemand onder ons de verzamelde waarheid ontkennen? In Tea Party-tijden belooft zelfs de belofte van trouw, een eed waarvoor ik hoe dan ook weinig genegenheid heb, alleen vrijheid voor iedereen. Rechtvaardigheid is socialisme.