Graanvrije diervoedingstrends een hoax?

Is er hoop voor intellectuelen?

1. Vandaag begon ik na te denken over de graanvrije trend voor huisdierenvoeding die momenteel in zwang is. Eerst vroeg ik me af hoe deze rage zich ontwikkelde. Ik weet dat het absoluut niet afkomstig is uit de professionele veterinaire gemeenschap. Ik speculeer dat deze beweging deels werd veroorzaakt door de reclamecampagne van een huisdiervoerbedrijf om een ​​buzz rond hun unieke voedsel voor huisdieren te genereren. Ik vermoed ook dat deze rage voor huisdierenvoer mogelijk te maken heeft met de besmetting van tarwegluten met melamine, een industriële chemische stof die in plastic wordt gemaakt. Deze tragische situatie zorgde ervoor dat duizenden huisdieren ziek werden en velen stierven aan nierfalen. Ik geloof dat kopers van dierenvoeding zich verraden voelden door de grote voedingsmiddelenbedrijven en actief op zoek waren naar alternatieve diëten.

2. Wat zijn granen? Granen zijn zaden van grassen die voor voedsel worden verbouwd, granen genoemd. De meest voorkomende granen zijn tarwe, rijst, haver, maïs, gerst, gierst, havermout en quinoa. Alle granen zijn een goede bron van koolhydraten, die het lichaam van energie voorzien. Een korrelzaad bestaat uit een harde buitenlaag, de zemelen genoemd, die een goede bron van vezels is. Het binnenste gedeelte, het endosperm genoemd, biedt een rijke bron van zetmeel. Het reproductieve deel van het zaad wordt de kiem genoemd, die het potentieel heeft om in een nieuwe plant te ontkiemen. De kiem is een goede bron van micronutriënten, zoals vitamine E, foliumzuur, magnesium en fosfor. Als het hele korrelzaad in voedsel wordt gebruikt, wordt het volkoren genoemd. Als het wordt verwerkt, kunnen enkele van de voedzame elementen verloren gaan en wordt het geraffineerd graanvoeder geëtiketteerd.

3. Zijn alle granen voedingswaarde gelijk geschapen? Nee, granen variëren in hun voedingssamenstelling en hun gezondheidsvoordeel is afhankelijk van of ze al dan niet zijn verwerkt. Sommige granen bevatten meer eiwitten, zoals quinoa. Sommige granen bevatten meer vezels, zoals bulgur. Sommige granen bevatten een hoger gehalte aan antioxidanten, zoals gele maïs.

4. Moet het gemiddelde, gezonde huisdier een graanvrij dieet volgen? Niet noodzakelijk. De meeste honden doen het geweldig op droog voedsel voor huisdieren dat granen bevat. Sommige huisdieren doen het zelfs beter op diëten met granen vanwege hun hoge vezelgehalte. Bij het kiezen van een dieet, zoek ik naar het AAFCO-keurmerk (Association of American Feed Control Official) dat me vertelt dat het dieet qua voedingswaarde compleet en evenwichtig is. Bovendien heb ik de ingrediëntenlijst aandachtig gelezen. Ik ben geneigd te kiezen voor diëten met een enkele vleesbron met een paar gemakkelijk identificeerbare ingrediënten - het maakt het later gemakkelijker om ingrediënten te identificeren en te vermijden als een huisdier diarree heeft of een bijwerking heeft. Of een dieet granen bevat of niet, is voor mij geen topcriterium als het gaat om het selecteren van een dieet voor het gemiddelde, gezonde huisdier.

5. Kan een huisdier allergisch zijn voor alle granen? Absoluut niet. Granen zijn antigentisch verschillend. Het zou dwaas zijn om alle granen uit je dieet te verwijderen op basis van een allergische reactie. Hoewel het ongebruikelijk is om allergisch te zijn voor rijst, betekent dit niet dat de patiënt ook allergisch is voor maïs of vice versa. De top drie allergische provocerende ingrediënten bij katten zijn rundvlees, zuivel en vis. De top vijf allergische provocerende ingrediënten bij honden, in afnemende volgorde, zijn rundvlees, zuivel, tarwe, kip en ei.

6. Klopt het dat honden niet zijn ontworpen om granen te eten? Nee, honden kunnen granen verteren. Uw hond is niet genetisch gelijk aan de oude wolf waaruit hij is ontstaan. De precieze timing en locatie van deze transformatie is onbekend, maar er wordt gespeculeerd dat dit meer dan tienduizenden jaren geleden heeft plaatsgevonden. Wat wel bekend is, is dat er tal van genetische variaties of mutaties zijn tussen de oude wolf en onze hond. Tot op heden zijn er 10 belangrijke genen geïdentificeerd die het verhoogde vermogen van onze gedomesticeerde honden aantonen om zetmeel en vet te verteren in vergelijking met zijn oude voorganger, de wolf. Er wordt gespeculeerd dat deze mutaties de vroege voorouders van de moderne hond in staat stelden te gedijen op de weggegooide tarwe en andere plantaardige producten van vroege boeren en leidde tot hun domesticatie.

7. Dr. Donna Solomon is dierenarts bij het Animal Medical Center van Chicago en nodigt je uit haar haar vragen of toekomstige onderwerpideeën te e-mailen naar [email protected].