Hoe Amerikaanse hulp aan rijke rijken in Midden-Amerika onze grenzen overschrijdt

Een nieuwe fase van globalisering en een potentiële proxy-oorlog

1. In de afgelopen maanden zijn tienduizenden kinderen onze zuidelijke grens overgestoken in een wanhopige poging om te ontsnappen aan het geweld, de honger en de chaos die nu een groot deel van Midden-Amerika overspoelen.

2. De kinderen - alleen reizend of in roedels geleid door professionele smokkelaars - hebben de grenspatrouille en immigratiefaciliteiten overweldigd. Pre-tieners en adolescenten worden in overvolle detentiecentra gestopt, terwijl immigratieambtenaren verwoed proberen familieleden in de VS te vinden om hen te houden terwijl ze wachten op deportaties. De president heeft het terecht een 'humanitaire crisis' genoemd. [! 13548 => 1140 = 1!

3. Verloren in dit binnenlandse politieke lawaai is de rol die het buitenlands beleid van de VS speelt bij het creëren van de ondraaglijke omstandigheden die de immigratiestromen vanuit het zuiden drijven. Vijfennegentig procent van de kinderen in deze laatste overstroming komt uit Guatemala, Honduras en El Salvador - landen die virtuele economische kolonies van de Verenigde Staten zijn.

4. Al meer dan 100 jaar ondersteunen opeenvolgende Amerikaanse regeringen de oligarchen en de militaire leiders die deze landen regeren ten behoeve van zichzelf en Amerikaanse zakelijke investeerders. De belangrijkste begunstigden van Amerikaanse hulp en bescherming wonen in luxe, leiden hun kinderen op in het buitenland en leven over het algemeen het leven van de rijken in de wereld. Ondertussen zijn gewone mensen zonder opleiding, voldoende gezondheid en wettelijke rechten. Hun rol in dit systeem van crony-kapitalisme is om goedkope arbeid te leveren om het suikerriet te snijden, de koffie en bananen te vervoeren, en slaaf in sweatshops en de keukens van toeristische resorts.

5. Zeker, de Amerikaanse hulp druppelde ook naar ziekenhuizen, scholen en woningen die de armen hebben geholpen. En er zijn de alomtegenwoordige miniprogramma's om de principes van het kapitalisme te leren aan mensen die hun leven al besteden aan kopen en verkopen om te overleven. Het belangrijkste economische programma was natuurlijk de Midden-Amerika Vrijhandelsovereenkomst van 2004 die Amerikaanse investeerders toegang tot de Amerikaanse markt garandeerde voor goederen die onder ondermaatse arbeids- en milieuomstandigheden werden geproduceerd. Wat je ook van deze inspanningen zou denken, ze maken nauwelijks onze steun goed voor de onderdrukkende sociale omstandigheden die de mensen arm en machteloos houden.

6. De belangrijkste politieke figuur in deze landen is niet de president; het is de Amerikaanse ambassadeur. Onze militaire treinen trainen, subsidiëren en indoctrineren de lokale strijdkrachten en politie om te verzekeren dat de machthebbers de belangen van mondiale bedrijven en hun lokale partners zullen beschermen. Telkens wanneer een serieuze verandering wordt bedreigd, worden het Pentagon en de CIA gestuurd om de heersende klasse te redden.

7. In 1954, toen Guatemalanen een links leunende hervormer tot president verkozen, organiseerden de VS een militaire overname. In de daaropvolgende 30 jaar vermoordde of verdween het Guatemalteekse leger ongeveer 200.000 mensen in dat kleine land.

8. In 1963 wierpen de VS de gekozen president van Honduras omver, die daar de ijzeren greep van de United Fruit Company bedreigde. In 2009 verdreef het door de VS getrainde leger nog een hervormer. De Obama-regering heeft publiekelijk de staatsgreep veroordeeld, maar manoeuvreerde privé om ervoor te zorgen dat het lukte.

9. In het decennium van de jaren 1980 lanceerde het Salvadoraanse leger, onder leiding van de VS, een wrede "verschroeide aarde" -campagne tegen boeren die rebelleren tegen hun uitbuiting, waaronder brute slachtingen van mannen, vrouwen en kinderen op het platteland dorpen.

10. Na het einde van de Koude Oorlog was de anti-communistische grondgedachte voor Amerikaanse interventies niet langer geloofwaardig. Dus werd het vervangen door de War on Drugs, die miljarden dollars aan apparatuur, training en andere militaire hulp aan Midden-Amerika heeft gerechtvaardigd.

11. Tijdens een recent bezoek aan Guatemala kreeg ik inzicht in hoe die samenleving systematisch kapot gaat. Toen ik voor het eerst aankwam, vertelden verschillende mensen me dat ze bang waren om lokale bussen naar het werk te nemen omdat de bussen periodiek werden aan boord van gemaskerde mannen die de chauffeurs neerschoten en de passagiers beroofden.