Ik ben een maand gestopt met suiker, hier # x27; s wat er is gebeurd

Deze 20 goedkope make-upcadeausets zijn allemaal minder dan $ 20

Slayton waarschuwde me dat ik de eerste vijf dagen volledige ontwenningsverschijnselen zou hebben: ik zou chagrijnig en moe zijn en hoofdpijn krijgen en zelfs een verkoudheid voelen kwam eraan. Ik vertelde haar dat ik niet dacht dat ik het een maand kon redden. Had ze niet gezegd dat twee weken genoeg was om te reinigen? Ze zei sterk te blijven en beloofde dat na vijf dagen mijn bloedsuiker zou dalen en ik me beter zou gaan voelen. Tot die tijd jammerde ik. Ik fantaseerde over kaneelbroodjes. Ik dacht eraan om 's nachts naar de 24-uurs supermarkt te sluipen en Rolos te eten in het gangpad met TL-verlichting, en niemand zou wijzer zijn. Ik werd boos op mezelf omdat ik zulke krankzinnige gedachten had.
Het heeft acht dagen geduurd. Tegen die tijd wilde ik snoep, maar ik had geen zin in een gek dier dat het huis uit elkaar scheurde. Ik zou de 16.00 uur kunnen halen. energiecrisis met een groene thee, die ik eens per dag begon te krijgen. Twee van mijn beste vrienden deden ook de uitdaging met mij, en we vertrouwden op elkaar als nuchterheidscoaches. Op dag 22 sms'te ik ze van een feest waar iemand een doos donuts had meegenomen - goede - en ik dacht niet dat ik sterk kon zijn. Ze herinnerden me eraan dat ik alle donuts kon eten die ik in februari wilde hebben en dat ik het kon volhouden. Bovendien had ik een geschiedenis achter de rug, dus de inzet voelde een stuk hoger als ik het verprutste en na acht dagen opnieuw moest beginnen dan een of twee dagen. Ik bleef maar denken aan wat Slayton me beloofde: dat nadat de suikerreset is afgelopen, je smaak opnieuw wordt ingesteld. "We zijn zo gewend dat dingen superzoet zijn, dus er zijn verhoogde niveaus nodig om onze oplossing te krijgen. Dit zal je lichaam trainen," zei ze. "Zelfs dingen die niet zo zoet zijn, zullen zoet smaken, dus je hebt minder nodig om je tevreden te voelen. Je zult niet meer drie stukjes verjaardagstaart kunnen eten zoals vroeger." (Ja, vroeger).
Op 1 februari hoopte ik mijn suikervrije streep te breken met een echt speciaal dessert, maar ik was op een roadtrip in Central Oregon, dus mijn beste optie was een Dairy Queen . Ik bestelde een kleine ijscoupe gewervelde soft-serve met hete fudge en pindakaas. Een deel van mij was dolenthousiast om het te eten, maar een deel van mij hoopte dat mijn detox me had getransformeerd in een van die "te rijke, te lieve" vrouwen waar ik altijd voor gek had gehouden. Ik hoopte dat ik na een maand ascese voor altijd zou worden veranderd, een informele suikereter die in staat is om langs een bakkerij te lopen zonder zijn sireneliedje. Zou ik niet zoveel dunner zijn, zoveel meer gecomponeerd en gecontroleerd, als ik het kon nemen of achterlaten?
Ha. Ik verslond het hele ding en wou dat ik een medium had besteld. Het smaakte glorieus, het enige "te" eraan was dat het "te glorieus voor woorden" was. Binnen enkele dagen gleed ik terug in mijn drie-per-dag suikerpatroon. Om 16.30 uur of in het donker, wat in februari hetzelfde betekent in Oregon, waren mijn verlangens overweldigend en ik probeerde te toveren hoe het voelde in januari in die dagen dat ik geen suiker nodig had. Ik kon het niet.
Dus in januari probeer ik het opnieuw. Deze keer weet ik dat een alles-of-nietsbenadering me niet zal 'repareren' of voor altijd mijn smaakpapillen zal veranderen. Maar mijn hoop is dat af en toe een reset uitvoeren, vooral na de vraatzuchtige feestdagen, me zal helpen herinneren dat ik badass zelfcontrole heb wanneer ik dat wil en dat suiker als een traktatie kan voelen, geen vanzelfsprekendheid.
Met de hulp van een getrainde professionele en vertrouwde vrienden stopte ik op de een of andere manier voor een maand met suiker.
We gaan schoon in 2016 - en niet alleen omdat het rijmt. Laad jezelf op en vernieuw jezelf met onze favoriete gezonde recepten.
Ik ging eens uit eten na het werk met een collega waar ik pas vriendelijk mee werd. Na onze maaltijd overtuigde ik haar om de chocoladepot de creme met mij te delen. Ze at een lepel, duwde hem toen weg en verklaarde hem 'te rijk', en ik wist dat we nooit goede vrienden zouden worden.
Voor mij staan snoepjes in mijn top vijf van redenen om te leven. Vertel me dat je geen dessert wilt bestellen omdat je "er geen ruimte voor hebt", en je krijgt dezelfde oogrol alsof je zegt dat je niet in evolutie gelooft. Kortom, snoep is mijn religie en ik aanbid door dagelijks een soort snoep, gebak, koekje, brownie, taart of ijs te eten. Ooit dachten een mede-suiker verslaafde vriend en ik dat we elkaar konden aanmoedigen om te bezuinigen, niet door onze 16.00 uur te nixen. koekje of ijs na het avondeten, maar alleen door de stap te zetten van het niet laten genieten van "ontbijtdessert", een stuk chocolade of gezouten karamel dat we elk rond 10.30 uur aten; Ik heb minder dan een week geduurd.
Dus vorig jaar, wetende dat het verminderen van suiker voor mij niet had gewerkt en ziek was van hoe traag en zelfgenoegzaam ik me voelde na een december van drie koekjesuitwisselingspartijen en een constante inname van rode en groene M M's, ik heb een eed afgelegd: geen verwerkte suiker voor heel januari.
Jarenlang heb ik mezelf verteld dat mijn suikergewoonte niet uit de hand loopt - ik blijf immers op gewicht door te sporten in een bootcamp-sportschool, freekeh te eten en -Granaatappelsalade en groene sappen drinken. Allemaal dus ik kan mijn calorieën opslaan voor suiker in overvloed. Maar er zijn momenten waarop ik niet meer kan ontkennen dat ik helemaal uit de hand ben: mijn derde kom Cocoa Pebbles naar beneden halen; aanbieden om boekenclub te organiseren, dus ik heb een excuus om te bakken; of dat wilde-dierengevoel voed ik om 21.00 uur. als ik geen dessert heb gehad, als ik door mijn kasten ga zoeken voor iets zoets, spuit ik slagroom rechtstreeks uit het blik in mijn mond of ren ik naar de winkel een blok verderop voor een pint ijs. Koud kalkoen gaan leek extreem, maar mijn suikerprobleem was ook extreem - en dat zou ook de remedie moeten zijn.
GERELATEERD Maak slagroom als een patissier >>
Suiker is krachtig spul - een mijlpaalstudie uit 1970 over pasgeboren baby's toonde aan dat een druppel suiker hun gezichtsspieren deed ontspannen en ervoor zorgde dat ze lachten. Ondanks de beste inspanningen van mijn ouders om me geen enkele vorm van geraffineerde suiker toe te staan voordat ik vier jaar oud was, ben ik meer aan het slinken dan ik ooit heb gedaan, net als alle anderen: de suikerconsumptie is de afgelopen 50 jaar wereldwijd verdrievoudigd de VN rangschikt suiker als een gezondheidsbedreiging gelijk aan tabak. Om binnen een gezond bereik te blijven, moet je jezelf beperken tot niet meer dan 25 gram per dag (dat is minder dan een brownie), maar de gemiddelde Amerikaan consumeert meer als 82 gram, en ik zou niet geschokt zijn als ik op een dag in drievoudige cijfers.
Het opgeven van het witte spul zou moeilijk worden, dus vroeg ik om tips van Lauren Slayton, RD, eigenaar van Foodtrainers in New York City. Ze zei dat koude kalkoen de beste manier was, en dat ik ook suikers moet verwijderen die we als gezond beschouwen, zoals donkere chocolade, honing, gedroogd fruit, Stevia en alle kunstmatige zoetstoffen, omdat die je doen verlangen naar meer suiker. Ze zei ook om hartige dingen te elimineren die de neiging hebben om te worden geladen met verborgen suiker of nepzoetstoffen, zoals kauwgom, saladedressing, ketchup, tomatensaus en pindakaas.
Dag één was wreed. Dag twee was slechter. Je weet hoe ze zeggen dat de gemiddelde persoon elke zeven seconden aan seks denkt? Ik dacht twee keer zo vaak aan suiker. Bovendien was ik uitgeput - ik doe niet aan cafeïne, dus ik realiseerde me al snel dat ik al mijn energievervallen had aangepakt door ze suiker te geven. Ik stak bijna mijn vriendje neer toen ik een snoepreep in zijn auto vond, omdat hij de uitdaging met mij aan moest gaan (hij beloofde dat het weken oud was).
Tenzij er een absoluut verbazingwekkende chocoladepot de creme is, die altijd een gegeven zal zijn.