Latijns-Amerika, niet Zuidoost-Azië, wordt 's werelds economische krachtpatser

Algemene Vergadering

1. Zonsopgang boven Lake Atitlan, Guatemala via Flickr

2. In de huidige, na de recessie, kostenconcurrerende omgeving, hebben Aziatische landen zoals India en China zichzelf gepositioneerd als de natuurlijke erfgenamen van de economische dominantie van de VS. Terwijl Amerikanen en Europeanen echter naar het oosten kijken en zich zorgen maken over de economische vooruitzichten van China te midden van stijgende schulden, stagnerende lonen en een overaanbod met een verzwakte vraag, gebeuren er veranderingen in Zuid- en Midden-Amerika die mogelijk een game-veranderende impact kunnen hebben op het economische landschap van de eenentwintigste eeuw.

3. De positieve kanten Economische indicatoren worden vaak op korte termijn bekeken, en om te zien waarom Latijns-Amerika uniek gepositioneerd is om een ​​leidende rol te spelen in de economie van de eenentwintigste eeuw, is het belangrijk om te kijken naar indicatoren op langere termijn die iets subtieler zijn, maar die een grote klap op de lange termijn.

4. Hoewel de door landen gekozen economische paden duurzaam moeten zijn om een ​​duurzame economische macht te bereiken, heeft de ontwikkeling in Azië dergelijke zorgen grotendeels geplaatst in een ondergeschikte positie ten opzichte van snelle economische groei. Snelle kolengestookte Indiase groei heeft geleid tot vervuiling die zo wijdverspreid is dat de longcapaciteit van de gemiddelde Indiër ongeveer 30% minder is dan die van gemiddelde Europeanen. China heeft ook berekend dat economische vooruitgang de moeite waard is om zijn eigen middelen te plunderen en zijn eigen lucht en water te vervuilen, tenminste op de korte termijn. Als land is China de grootste emittent van broeikasgassen ter wereld, met meer dan 10,5 miljoen kiloton per jaar, en zijn veiligheidsrecord in zowel consumentenproducten als productieprocessen heeft geresulteerd in een aantal spraakmakende schandalen, waaronder de verkoop van besmette vlees tot fastfood waarvan de houdbaarheidsdatum enkele decennia eerder was verstreken. Hoewel China onlangs een aantal productveiligheidswetten heeft goedgekeurd, waaronder een strenge voedselveiligheidswet in juni 2015, is hun effectiviteit nog niet bewezen. Gezien de stijgende arbeidskosten, verzendkosten en veiligheidsproblemen, hebben bedrijven als G.E., Buck Knives en Otis Elevator hun productie teruggebracht naar het westelijk halfrond, waardoor de aankomende economische crisis in China verder wordt versneld.

5. Veel Midden- en Zuid-Amerikaanse landen proberen daarentegen bewust een ander sjabloon voor groei te ontwikkelen: minder gericht op snelheid en meer gericht op duurzaamheid. In de jaren negentig schakelde Zuid-Amerika over van het economische systeem van importvervanging naar het meer standaard economische systeem van de vrije markt. Na een paar valse starts - bijvoorbeeld de grote en gecompliceerde economische crash van Argentinië die in 2001 het dieptepunt bereikte - concentreerden de meeste Latijns-Amerikaanse landen zich op een tragere groei in industrieën zoals landbouw, toerisme, mijnbouw en bosbouw. Mexico heeft kunnen profiteren van NAFTA om zijn productiesector te vergroten door bedrijven zoals Caterpillar en Black Decker aan te trekken, en Colombia en Uruguay voeden opkomende technologische industrieën. In Midden-Amerika bevorderen Costa Rica en Nicaragua 'ecotoerisme' als industrie, en in Nicaragua trekken 'fincas', die coöperatieve landbouw combineren met toeristische resorts, investeerders aan.

6. Een andere maatstaf voor de economische gezondheid op de lange termijn is het vermogen van een land om zijn mensen te voeden en toch nog genoeg producten over te houden voor de export. Een groot voordeel dat Zuid-Amerika ten opzichte van Azië heeft, is dat er meer Zuid-Amerikaanse landen zijn dan Aziatische landen met een overschot aan biocapaciteit - dat wil zeggen dat ze productievere grond en water hebben dan hun bevolking nodig heeft. Met uitzondering van Mongolië en Oost-Timor, moet men de lijst van landen afleggen naar Laos op nummer 43 alvorens een ander Aziatisch land te vinden dat genoeg kan produceren om zijn eigen bevolking te voeden.

7. Analisten beseffen dat veel van de gevechten in de wereld deze eeuw zijn ingegeven door de behoefte aan bepaalde natuurlijke hulpbronnen - vooral water en olie. Latijns-Amerika heeft op een aantal plaatsen aanzienlijke oliereserves en de regio heeft het geluk dat ze voldoende water heeft en zal dus kunnen profiteren van het overschot aan biocapaciteit, terwijl andere delen van de wereld juist die hulpbronnen nodig hebben. Koffie, cacao, ijzererts, staal en een kwart van 's werelds koper zijn allemaal nietjes van Latijns-Amerikaanse landen.