Latijns-Amerikaanse groei: verhoogde welvaart en inclusiviteit

Algemene Vergadering

Door Luiz de Mello Veel landen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied hebben de afgelopen jaren een sterke groei van de levensstandaard gerealiseerd en tegelijkertijd de sociale ontwikkeling en de inkomensverdeling verbeterd. Dit is geen kleine prestatie in een continent dat nog steeds een van de meest ongelijke ter wereld is, en is des te indrukwekkender in vergelijking met de recente ervaringen van OESO-landen, waar de inkomensverschillen de afgelopen 30 jaar zijn toegenomen en de groei is toegenomen langzaam geweest sinds de wereldwijde crisis.
Om beleidsmakers te helpen leren van en voort te bouwen op recente Latijns-Amerikaanse ervaringen, nodigden de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en de Economische Commissie voor Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (ECLAC) experts uit de regio naar een overleg over inclusieve groei op 14 en 15 november in Santiago, Chili. We hebben de vooruitgang besproken die is geboekt om ervoor te zorgen dat de voordelen van economische groei beter worden gedeeld tussen alle Latijns-Amerikanen.
De discussie moet beginnen met economische groei, wat de eerste stap blijft als Latijns-Amerika de grote kloof in levensstandaarden ten opzichte van de rijkere OESO-landen wil overbruggen. Het inkomen per hoofd van de bevolking in de regio is vandaag slechts ongeveer een derde van het gemiddelde in het OESO-gebied, zelfs in de meer welvarende landen zoals Argentinië, Brazilië, Chili en Mexico. De groeimotoren moeten ook worden heroverwogen - de groei in Latijns-Amerika is al lang gebaseerd op investeringen en het scheppen van banen, gezien de gunstige demografie van de regio, in plaats van productiviteitswinsten, die de prestaties in geavanceerde economieën stimuleren. De toekomstige welvaart in de regio zal grotendeels afhangen van de stappen die landen nemen om hun productiviteit te verbeteren. Onze aanbevelingen zijn bekend en omvatten voornamelijk grotere investeringen in menselijk kapitaal en beter beleid om deze investering te benutten. De eenzijdige verdeling van inkomsten van Latijns-Amerika zal een zekere moeilijkheidsgraad toevoegen aan het streven om de groei sterk en inclusief te maken. Inclusieve groei gaat immers niet over pro-groei of distributievriendelijk beleid; het gaat erom op beide fronten vooruitgang te boeken. En inclusieve groei gaat niet alleen over inkomsten; het gaat om betere resultaten in alle aspecten van het leven die ertoe doen voor het welzijn van mensen.
De Latijns-Amerikaanse landen die de meeste vooruitgang hebben geboekt bij het bereiken van inclusieve groei hebben dit gedaan door een combinatie van externe push- en eigen oplossingen. De wereldwijde economische omgeving heeft geholpen. De toegenomen wereldwijde vraag naar grondstoffen - met dank aan China en andere snelgroeiende economieën in opkomende markten - heeft de ruilvoet opgedreven, de consumptie gestimuleerd en het inkomen verschoven naar werknemers met minder betaalde, lagere productiviteit, vaak informele banen. Degenen aan de onderkant van de inkomensverdeling hebben enorm geprofiteerd.
Veel landen hebben zwaar geïnvesteerd in menselijk kapitaal. Gemakkelijkere toegang tot diensten heeft kansen gecreëerd voor diegenen die niet in staat waren om te studeren en verhandelbare competenties te verwerven. Niet alleen is het aanbod van vaardigheden toegenomen, maar ook de vraag naar die vaardigheden. De premie die werkgevers betaalden voor extra studiejaren behoorde tot de hoogste ter wereld, maar komt nu naar beneden, waardoor de spreiding van het arbeidsinkomen kleiner wordt.
De best presterende landen hebben ook structurele hervormingen doorgevoerd. Ze hebben hun economieën opengesteld voor handel en het zakelijke klimaat verbeterd. Daarbij hebben ze kansen voor investeringen en ondernemerschap ontketend, wat goed is voor de productiviteit en groei, en ook ten goede komt aan degenen die tot nu toe van het economische leven waren uitgesloten.
Om ervoor te zorgen dat deze successen blijven bestaan, moeten landen de nodige hervormingen doorvoeren om de tot nu toe geboekte vooruitgang veilig te stellen en de uitdagingen op de langere termijn van de regio, met name de trage productiviteitsgroei, armoede en grote ongelijkheid, aan te pakken. We moeten allemaal blijven werken aan een beter begrip van het beleid dat zowel sterke groei als een grotere inclusiviteit oplevert, en de afwegingen die moeten worden gemaakt om beide doelstellingen te bereiken.
Luiz de Mello is plaatsvervangend stafchef van de secretaris-generaal van de OESO.