Lees de beste vierde oratie ooit in juli

Dit is voor het doel van deze viering 4 juli. Het is de verjaardag van je nationale onafhankelijkheid en van je politieke vrijheid. Dit is voor jou wat het Pascha was voor het geëmancipeerde volk van God. Het brengt je geest terug naar de klei en naar de handeling van je grote bevrijding; en tot de tekenen en tot de wonderen die die dag bij die handeling horen. Deze viering markeert ook het begin van nog een jaar van je nationale leven; en herinnert je eraan dat de Republiek Amerika nu 76 jaar oud is. Ik ben blij, medeburgers, dat jullie natie zo jong is. Zesenzeventig jaar, hoewel een goede ouderdom voor een man, is slechts een vlekje in het leven van een natie. 'Drie scorejaren en tien is de toegewezen tijd voor individuele mannen; maar naties tellen hun jaren bij duizenden. Volgens dit feit blijf je, zelfs nu pas in het begin van je nationale carrière, nog steeds hangen in de kindertijd. Ik herhaal, ik ben blij dat dit zo is. Er is hoop in de gedachte, en hoop is hard nodig, onder de donkere wolken die lager zijn dan de horizon. Het oog van de hervormer wordt geconfronteerd met boze flitsen, die rampzalige tijden voorspellen; maar zijn hart klopt misschien lichter bij de gedachte dat Amerika jong is en dat ze zich nog steeds in de indrukwekkende fase van haar bestaan bevindt. Mag hij niet hopen dat hoge lessen van wijsheid, rechtvaardigheid en waarheid toch haar bestemming zullen bepalen? Als de natie ouder was, zou het hart van de patriot misschien droeviger zijn en het voorhoofd van de hervormer zwaarder. De toekomst ervan zou in duisternis kunnen worden gehuld, en de hoop van zijn profeten gaat uit in verdriet. Er is troost in de gedachte dat Amerika jong is. Grote streams worden niet gemakkelijk van kanalen afgewend, die in de loop der eeuwen diep zijn gedragen. Ze kunnen soms opstaan in rustige en statige majesteit, en het land overspoelen, de aarde verfrissen en bemesten met hun mysterieuze eigenschappen. Ze kunnen ook opstaan in toorn en woede en de opgebouwde rijkdom van jaren van zwoegen en ontbering op hun boze golven verdragen. Ze vloeien echter geleidelijk terug naar hetzelfde oude kanaal en stromen zo rustig als altijd door. Maar hoewel de rivier misschien niet opzij wordt gedraaid, kan hij opdrogen en niets achterlaten dan de verdorde tak en de lelijke rots, om te huilen in de afgrondvegende wind, het droevige verhaal van verdwenen glorie. Zoals met rivieren zo met naties.

Maar uw vaders, die het modieuze idee van deze dag, van de onfeilbaarheid van de regering en het absolute karakter van haar daden, niet hadden aangenomen, vermoedden dat ze verschilden van de eigen regering met betrekking tot de wijsheid en gerechtigheid van sommige van die lasten en beperkingen. Ze gingen zo ver in hun opwinding dat ze de maatregelen van de regering onterecht, onredelijk en onderdrukkend uitspraken, en helemaal niet waar ze zich rustig aan zouden moeten onderwerpen. Ik behoef nauwelijks te zeggen, medeburgers, dat mijn mening over die maatregelen volledig overeenkomt met die van uw vaders. Een dergelijke akkoordverklaring van mijn kant zou voor niemand veel waard zijn. Het zou zeker niets bewijzen over de rol die ik zou hebben gespeeld als ik tijdens de grote controverse van 1776 had geleefd. Nu te zeggen dat Amerika gelijk had en Engeland ongelijk, is buitengewoon gemakkelijk. Iedereen kan het zeggen; de lafaard, niet minder dan de nobele dappere, kan vluchtig afstand doen van de tirannie van Engeland tegenover de Amerikaanse koloniën. Het is modieus om dit te doen; maar er was een tijd dat, om tegen Engeland uit te spreken, en ten gunste van de zaak van de koloniën, de ziel van de mens probeerde. Zij die dat deden werden in hun tijd opgeschreven, plotters van kattenkwaad, opruiers en rebellen, gevaarlijke mannen. Aan de kant van het goede, tegen het verkeerde, met de zwakken tegen de sterken, en met de onderdrukten tegen de onderdrukker! hier ligt de verdienste, en degene die, van alle anderen, in onze tijd onmodieus lijkt. De oorzaak van vrijheid kan worden gestoken door de mannen die roemen in de daden van uw vaders. Maar om door te gaan.

Onderdrukking maakt een wijs man gek. Je vaders waren wijze mannen, en als ze niet gek werden, werden ze rustgevend onder deze behandeling. Ze voelden zichzelf het slachtoffer van ernstige fouten, volkomen ongeneeslijk in hun koloniale hoedanigheid. Bij dappere mannen is er altijd een remedie voor onderdrukking. Hier is het idee van een totale scheiding van de kolonies van de kroon geboren! Het was een verrassend idee, veel meer dan wij, op deze afstand van tijd, het beschouwen. De timide en voorzichtige (zoals geïntimideerd) van die dag waren natuurlijk geschokt en gealarmeerd.

Zulke mensen leefden toen, hadden eerder geleefd en zullen waarschijnlijk ooit een plaats op deze planeet hebben; en hun koers, met betrekking tot elke grote verandering (ongeacht hoe groot het te bereiken goede of het verkeerde om er door te worden hersteld) kan met zoveel precisie worden berekend als de koers van de sterren kan zijn. Ze haten alle veranderingen, maar zilver, goud en koper veranderen! Van dit soort verandering zijn ze altijd sterk voorstander.

In 1852 leverde de abolitionist Frederick Douglass wat kon worden beschouwd als de beste vierde oratie die ooit werd gegeven. In een toespraak tot de Ladies 'Anti-Slavery Society in Rochester, New York, kondigde hij de grote vooruitgang aan die Amerika tot dan toe had gemaakt, maar waarschuwde hij ook dat vrijheid een werk in uitvoering was en zou blijven.

Lees de hele speech hieronder (tekst met dank aan de University of Rochester Frederick Douglass Project).

Hij die dit publiek zou kunnen aanspreken zonder een kwartiergevoel, heeft sterkere zenuwen dan ik. Ik herinner me niet dat ik ooit eerder als spreker voor een vergadering krimper ben verschenen, noch met een groter wantrouwen in mijn vermogen, dan ik vandaag doe. Een gevoel is over me heen geslopen, behoorlijk ongunstig voor de uitoefening van mijn beperkte spraakvermogen. De taak die voor mij ligt is er een die veel voorafgaande gedachten en studies vereist voor de juiste uitvoering. Ik weet dat dergelijke excuses over het algemeen als plat en onbetekenend worden beschouwd. Ik vertrouw er echter op dat de mijne niet zo in overweging zal worden genomen. Mocht ik me op mijn gemak voelen, dan zou mijn uiterlijk me veel verkeerd voorstellen. De kleine ervaring die ik heb opgedaan bij het houden van openbare vergaderingen, in landelijke schoolhuizen, levert mij niets op bij de huidige gelegenheid.

Op de papieren en plakkaten staat dat ik een oratie van 4 juli moet afleveren. Dit klinkt voor mij zeker groot en uit de gewone manier. Het is waar dat ik vaak het voorrecht heb gehad om in deze prachtige hal te spreken en om velen aan te spreken die mij nu eren met hun aanwezigheid. Maar noch hun vertrouwde gezichten, noch de perfecte maat die ik denk te hebben van Corinthian Hall, lijkt mij te bevrijden van schaamte.

Het is een feit, dames en heren, dat de afstand tussen dit platform en de slavenplantage, waaraan ik ontsnapte, aanzienlijk is - en de moeilijkheden om te overwinnen bij het krijgen van de laatste naar de vorige , zijn geenszins gering. Dat ik hier vandaag ben, is voor mij een kwestie van verbazing en dankbaarheid. U zult dan ook niet verbaasd zijn als ik in wat ik te zeggen geen uitgebreide voorbereiding heb, noch mijn toespraak zal vereren met enig hoog klinkend exordium. Met weinig ervaring en met minder leren ben ik in staat geweest mijn gedachten haastig en onvolmaakt samen te brengen; en vertrouwend op uw patiënt en genereuze verwennerij, zal ik doorgaan ze voor u te leggen.

Medeburgers, ik ga er niet van uit dat ik uitgebreid zal stilstaan bij de verenigingen die rond deze dag samenkomen. Het simpele verhaal is dat 76 jaar geleden de inwoners van dit land Britse onderdanen waren. De stijl en titel van uw "soevereine volk" (waarin u nu roemt) werd toen niet geboren. Je stond onder de Britse kroon. Je vaders beschouwden de Engelse regering als de thuisregering en Engeland als het vaderland. Weet u, hoewel een aanzienlijke afstand van uw huis, heeft het bij de uitoefening van zijn ouderlijke prerogatieven zijn koloniale kinderen zulke beperkingen, lasten en beperkingen opgelegd, omdat het, in zijn volwassen oordeel, verstandig, juist achtte en juist.

Ze voelden zich streng en onrechtvaardig behandeld door de binnenlandse regering en uw vaders, zoals mannen van eerlijkheid en mannen van geest, zochten ernstig verhaal. Ze verzochten en protesteerden; ze deden dit op een sierlijke, respectvolle en loyale manier. Hun gedrag was volkomen ongebruikelijk. Dit beantwoordde echter niet het doel. Ze zagen zichzelf behandeld met soevereine onverschilligheid, kou en minachting. Toch hielden ze vol. Het waren niet de mannen om terug te kijken.

Naarmate het anker steviger vasthoudt, toen het schip door de storm werd gegooid, werd de oorzaak van uw vaders sterker, terwijl het de huiveringwekkende uitbarstingen van koninklijk ongenoegen aanwakkerde. De grootste en beste Britse staatslid gaf zijn recht toe, en de meest verheven zeggingskracht van de Britse senaat kwam tot zijn steun. Maar met die blindheid die het onveranderlijke kenmerk van tirannen lijkt, aangezien Pharoah en zijn gastheren in de Rode Zee waren verdronken, bleef de Britse regering volharden in de klachten waarover werd geklaagd.

De waanzin van deze cursus wordt nu toegegeven, zelfs door Engeland; maar we vrezen dat de les volledig verloren is gegaan bij onze huidige heersers.

De hele scène, als ik erop terugkijk, was eenvoudig, waardig en subliem.

HET HEDEN.

# 6 Clean Home