Oostenrijk zweert bij nieuwe regering, inclusief extreemrechtse vice-kanselier

9) De eenzaamheid

De FPO groeide in de loop van de jaren negentig onder zijn uitgesproken voormalige leider Jorg Haider en maakte deel uit van een coalitieregering tussen 2000 en 2005. Hoewel de steun voor de partij afliep na die stint in de macht resulteerde in schandalen en interne kloven bleef de partij aanwezig op lokaal en regionaal niveau.
"Na verloop van tijd heeft dit soort absorptie van deze partij in de reguliere politieke dynamiek het mogelijk gemaakt zichzelf te mainstreamen en haar eigen opvattingen te mainstreamen," zei Berman.
In de recente verkiezingscampagne nam niet alleen de FPO in populariteit toe, terwijl het zich uitte tegen immigratie en de zogenaamde "islamisering" van Oostenrijk, maar andere partijen veranderden ook hun eigen beleid in pogingen om extreemrechts sentiment te sussen. De conservatieve Oostenrijkse Volkspartij en haar 31-jarige leider Sebastian Kurz verschoven hun platform zichtbaar voor de verkiezingen, een tactiek die gangbaar is bij gevestigde conservatieve partijen die druk voelen van opstandige populistische bewegingen.
Tijdens de verkiezingen dit jaar in Nederland, Frankrijk en Duitsland probeerden mainstream conservatieve partijen allemaal en faalden ze om stemmen van uiterst rechts terug te winnen door een deel van hun beleid en retoriek aan te nemen. Ondertussen hebben gevestigde partijen aan de linkerkant nederlagen geleden omdat ze geen overtuigende alternatieven voor de status quo konden bieden.
In Oostenrijk belooft de campagne van Kurz dat hij de immigratie hard zou volgen en de rol van de islam zou nabootsen tot de retoriek van de FPO tot het punt dat de extreemrechtse partij klaagde dat hij hun platform kopieerde. Hij beloofde beperkingen op te leggen aan wat hij de "parallelle gemeenschap" van moslims die in Oostenrijk wonen, noemde en vluchtelingenroutes vast te leggen. Kurz's partij won uiteindelijk de verkiezingen en hij is klaar om 's werelds jongste leider te worden zodra hij besluit over een coalitiepartner.
Als de Oostenrijkse Volkspartij en FPO een coalitie vormen, zou dit het land waarschijnlijk dichter bij nationalistische regeringen brengen, net als de Law and Justice-partij in Polen of Viktor Orban's Fidesz-partij in Hongarije, beide van die aanleiding zijn geweest tot veroordelingen van de EU voor hun illegale beleid en anti-vluchtelingenhouding.
De EU heeft moeite gedaan om manieren te vinden om deze Midden-Europese landen onder druk te zetten om zich aan te passen aan de beleidsmakers van het blok in Brussel, omdat dreigingen met sancties of zelfs het wegnemen van stemrechten hen niet hebben gedwongen om hun koers wijzigen. In plaats daarvan hebben veel van deze leiders ervan genoten zich als dappere verdedigers van het nationale belang tegen een bemoeizieke EU te profileren.
Op nationaal niveau zeggen experts dat gevestigde partijen nog steeds in de war zijn over hoe de groei van extreem-rechts en de aanwezigheid ervan in een aantal regeringen en parlementen in heel Europa moet worden aangepakt. Eén antwoord, dat de waarschijnlijke uitkomst lijkt te zijn bij de verkiezingen in Oostenrijk, was het integreren van deze partijen in de regering of het opnemen van hun ideeën - maar de langetermijneffecten van die opname zijn onzeker.
"We weten niet 100% wat de integratie van deze partijen betekent. Betekent dit iets strengere beperkingen voor immigranten, een iets zorgvuldiger afweging van de voordelen die hen worden geboden?" zei Berman.
"Of betekent het een fundamentele terugtocht in vreemdelingenhaat en een veel exclusievere kijk op wat deel uitmaken van de nationale gemeenschap echt betekent?"
Update: 18 december - De nieuwe coalitieregering van Oostenrijk is maandag beëdigd, met voor het eerst in meer dan een decennium leden van de extreem-rechtse Vrijheidspartij.
De 31-jarige Sebastian Kurz, van de centrumrechtse Volkspartij, is de nieuwe kanselier van het land en is nu de jongste leider in Europa. De Heinz-Christian Strache van de Freedom Party, 48, wordt de vice-kanselier van Oostenrijk.
Andere Europese landen hebben de opkomst van de nieuwe coalitie voorzichtig behaald.
De Duitse bondskanselier Angela Merkel zei dat ze "zou volgen hoe het EU-beleid van Oostenrijk zich ontwikkelt". [! 15714 => 1140 = 1!
Een kleine groep demonstranten protesteerde maandag tegen de nieuwe regering in Wenen, met borden met slogans als "Don't Let Nazis Govern", meldde CNN. Maar de protesten waren relatief tam in vergelijking met die in 2000, de laatste keer dat de Vrijheidspartij de Oostenrijkse regering inging.
De Oostenrijkse president, Alexander Van der Bellen, kondigde zaterdag zijn goedkeuring aan voor de nieuwe coalitie, nadat hij had beloofd dat de nieuwe leiders "een pro-Europese richting" zouden volgen.
"Sebastian Kurz en Heinz-Christian Strache hebben me verzekerd dat Oostenrijk een sterk land is en blijft in het hart van Europa en dat het een actieve rol zal spelen in de toekomstige vormgeving van de EU , "Zei Van der Bellen in een verklaring van de New York Times.
Lees onze analyse van oktober hieronder:
Toen de extreem-rechtse Vrijheidspartij van Oostenrijk in het jaar 2000 toetrad, was er een internationale terugslag en harde waarschuwingen van de naaste bondgenoten van het land. De Europese Unie heeft Oostenrijk enkele maanden sancties opgelegd en Israël heeft uit protest zijn ambassadeur teruggeroepen.
Op dat moment geloofden de Europese regeringen een openlijk xenofobe partij die in de jaren 1950 werd opgericht door een voormalige nazi-SS-officier en omarmde dat nationalistische opvattingen collectief geïsoleerd en besloten moesten worden gehouden. Maar in de jaren daarna heeft Europa de kijk op extreemrechts radicaal veranderd.
De anti-immigranten- en anti-islamvrijheidspartij staat weer op het punt deel uit te maken van de heersende regering van Oostenrijk, na de tweede plaats in de verkiezingen van het land op zondag. Toch zijn er vandaag geen van dezelfde waarschuwingen van de EU.
"Het geeft aan hoe Europa en de wereld zijn veranderd in hun opvattingen over de onvermijdelijkheid van deze partijen en misschien in de levensvatbaarheid van hun programma's," zei Sheri Berman, een professor in de politiek aan het Barnard College . "Het is een concreet voorbeeld van hoe groot en invloedrijk deze partijen zijn geworden en hoeveel ze erin zijn geslaagd om de afgelopen 10 of 15 jaar agenda te bepalen."
De Freedom Party, of FPO, veroverde zondag 27 procent van de stemmen bij de verkiezingen in Oostenrijk. Het is het beste resultaat van de partij in bijna twee decennia en maakt het de favoriet om lid te worden van de traditioneel centrum-rechtse Oostenrijkse Volkspartij in een coalitieregering.
Veel van de campagne was gericht op immigratie en Oostenrijkse identiteit. Het land heeft aanzienlijke terugslag ervaren tegen zijn beslissing op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis in 2015 om tienduizenden asielzoekers binnen te laten, waarvan het aantal iets meer dan 1 procent van de bevolking uitmaakte.
Net als bij andere Europese verkiezingen dit jaar profiteerde extreemrechts van de groeiende bezorgdheid over immigratie en het anti-vluchtelingengevoel om in de peilingen te komen en het politieke verhaal te domineren. De FPO sloot zich ook aan bij andere extreem-rechtse bewegingen in een poging een antisemitisch publiek imago af te werpen via outreach naar Israël. Dit werd gecompliceerd door het feit dat de huidige leider van de partij, Heinz-Christian Strache, ooit een neonazistische jeugdactivist was.
Bijdragen aan het succes van de FPO was dat extreem-rechts lang aanwezig was in de Oostenrijkse politiek. Het land heeft ook minder sociaal taboe tegen dergelijke partijen dan buurland Duitsland, dat extreem-rechtse partijen sinds de Tweede Wereldoorlog tot voor kort had afgewezen.