Op de dag van de arbeid zijn hier 5 manieren om de arbeid te helpen

Dag van de Arbeid is niet alleen een moment om de grill op te starten en te genieten van een laatste weekend van de zomer. Het is een dag om na te denken over de uitdagingen waarmee Amerikaanse werknemers worden geconfronteerd. En tegenwoordig betekent dit dat er veel is om over na te denken.

De economie herstelt zich en de werkloosheid, volgens schattingen die de federale overheid vrijdag heeft vrijgegeven, daalt. Het is nu gedaald tot 5,1 procent, wat lager is dan ooit sinds 2008. Maar de verhouding werkgelegenheid / bevolking, de economische maat die veel economen verkiezen, is nog steeds niet terug op het niveau van voor de recessie. De lonen stijgen ook niet zo snel.

Zet het allemaal samen en u hebt een personeelsbestand dat het beter doet dan het was, maar niet zo goed als het zou kunnen zijn - vooral voor huishoudens die worstelen met kinderopvang, medische rekeningen of andere dure benodigdheden.

Het hoeft niet zo te zijn. Als wetgevers werknemers willen helpen, hebben ze opties. Hier is een kort overzicht van vijf stappen die ze kunnen nemen - elk met nadelen en afwegingen, zeker, maar ook sterke verdiensten:

Verhoog het minimumloon. Het eenvoudigste geval voor een hoger minimumloon is dat de waarde ervan is gedaald ten opzichte van de productiviteit. Je kunt het zien in de onderstaande grafiek, van het Centre on Economic Policy Research. Het loon en de productiviteit stijgen gelijktijdig tot het einde van de jaren zestig. Dan lopen ze uiteen en vandaag is het minimumloon in reële termen eigenlijk lager dan toen.

Het gebruikelijke tegenargument voor het verhogen van het minimumloon is dat het de werkgelegenheid zou verminderen. En het is zeker mogelijk om het loon hoog genoeg te verhogen dat het echt een aanzienlijk verlies aan banen zou betekenen. Economen zullen gegevens bekijken uit steden als Seattle, die onlangs zijn minimumloon hebben verhoogd naar $ 15 per uur, om te zien of zoiets gebeurt.

Maar de reden voor meer bescheiden loonstijgingen is minder dubbelzinnig. Een groot aantal onderzoeken heeft aangetoond dat het verhogen van het loon geen grote gevolgen heeft voor de werkgelegenheid, om redenen die econoom en columnist Paul Krugman van de New York Times enkele weken geleden hebben uitgelegd:

De markt voor arbeid is niet zoals de markt voor bijvoorbeeld tarwe, omdat arbeiders mensen zijn. En omdat ze mensen zijn, zijn er belangrijke voordelen, zelfs voor de werkgever, om ze meer te betalen: beter moreel, lager omzet, verhoogde productiviteit. Deze voordelen compenseren grotendeels het directe effect van hogere loonkosten, zodat het verhogen van het minimumloon toch geen banen hoeft te kosten.

Zorg voor betaald gezinsverlof. In vrijwel elk ontwikkeld land heeft elke werknemer recht op langdurig betaald verlof om een ernstig medisch probleem aan te pakken, voor een pasgeborene te zorgen of voor een ziek familielid te zorgen. De uitzondering is de VS

De enige bescherming die de federale overheid werknemers biedt, is maximaal 12 weken onbetaald verlof - en niet iedereen heeft daar toegang toe. De bescherming is alleen van toepassing op bedrijven met minder dan 50 werknemers. Als twee ouders voor hetzelfde bedrijf werken, moeten ze de toegewezen tijd met elkaar delen.

Hoe groot is de uitbijter in de VS? Kijk eens:

Grote bedrijven bieden vaak het voordeel, en de lijst met bedrijven groeit. Maar volgens een recent rapport van het Witte Huis zegt slechts 39 procent van de werknemers toegang te hebben tot betaald verlof voor pasgeborenen.

Een van de beste argumenten voor betaald gezinsverlof is de volksgezondheid. Studies hebben aangetoond dat wanneer ouders meer tijd thuis hebben met pasgeborenen, die pasgeborenen gezonder worden. Betaald gezinsverlof, op de juiste manier gestructureerd, kan ook de gelijkheid van mannen en vrouwen versterken (aangezien de taak van zorgverlening nog steeds onevenredig groot is voor vrouwen) en zelfs de productiviteit verhogen.

"Betaald verlof stelt meer gezinnen in staat volledig bij te dragen aan de economische groei van ons land en stimuleert feitelijk het gezinsinkomen door ouders, met name moeders, in staat te stellen hun loopbaan te onderhouden terwijl ze voor hun kinderen en bejaarde ouders zorgen," Heather Boushey, president van het Centre for Equitable Growth, noteerde eerder dit jaar.

Een argument tegen verplicht betaald verlof is dat het duur is voor de bedrijven die het nu niet aanbieden. Maar voorstanders beweren, aannemelijk, dat de prijs niet zo hoog is, vooral omdat een ruimer verlofbeleid betere werknemers kan aantrekken en retentie kan verbeteren. Bovendien hoeven bedrijven de financiële last niet zelfstandig te dragen. Californië heeft een wet op betaald verlof gefinancierd via een loonheffing.

Stop de aanval op vakbonden en begin met het toestaan van "kaartcontrole". Het lidmaatschap van de Unie in de VS is historisch laag. De rijken krijgen een onevenredig deel van het inkomen van het land. Er is een reden waarom deze dingen tegelijkertijd zijn gebeurd. Vakbonden, ongeacht hun tekortkomingen, geven werknemers meer invloed om hogere lonen te eisen.

"Het heeft zelfs geen zin om zelfs maar te bespreken hoe het ongelijkheidsprobleem kan worden opgelost als u niet nadenkt over manieren waarop de regering kan helpen bij het opnieuw opbouwen - echt, stoppen met onderdrukken - van vakbonden," Timothy Noah, auteur van The Great Divergence en nu redacteur bij Politico, een paar jaar geleden waargenomen. "Als u een lijn tekent met de daling van het lidmaatschap van de vakbond en vervolgens een andere lijn legt met de daling van het inkomen van de middenklasse, zullen de lijnen vrijwel identiek zijn. Dat is geen toeval."

Dus hoe kunt u het lidmaatschap van een vakbond stimuleren? Er is geen eenvoudig antwoord. Maar een grote stap zou zijn om het organiseren te vergemakkelijken. Amerikaanse bedrijven staan bekend om hun vakbonden, en het Amerikaanse arbeidsrecht laat ze er beroemd mee wegkomen. Het implementeren van een kaartcontrolesysteem - in feite het toestaan van werknemers om op petitie te stemmen voor een unie, voordat ze via een stemming formeel worden bekrachtigd - is een manier om dat aan te pakken. Canada heeft hetzelfde systeem en, niet verrassend, blijft het lidmaatschap van vakbonden daar veel hoger dan in de VS

Het beste argument tegen kaartcontrole is dat het zou werken - dat, als het organiseren van vakbonden eenvoudiger was, meer mensen tot vakbonden zouden behoren. Critici, in het bijzonder, maar niet uitsluitend aan politiek recht, zeggen dat vakbonden innovatie belemmeren, vatbaar zijn voor corruptie en uiteindelijk werknemers meer pijn doen dan zij helpen. Voorstanders van de arbeid beweren dat vakbonden naast elkaar kunnen bestaan met een bloeiende economie, omdat ze lange tijd overzee hebben, en dat ze uiteindelijk een netto voordeel voor werknemers zijn.

Breng de Medicaid-uitbreiding van de Affordable Care Act naar het hele land. Medicaid is het ziekteverzekeringsprogramma van de overheid voor mensen met een laag inkomen. Het bestaat al sinds 1966, maar de meeste staten beperkten de bekwaamheid vrij beperkt tot 2014, toen de Affordable Care Act een deal bood: stel het programma beschikbaar voor alle huishoudens met een inkomen onder of net boven de armoedegrens, en de FBI zou aantrekken het grootste deel van de kosten. Vanaf vandaag hebben 30 staten plus het District of Columbia ja gezegd.

Dat betekent dat 20 staten dat niet hebben gedaan. Onder hen zijn Florida, Georgia en Texas. Als alleen die drie staten de uitbreiding zouden omarmen, zouden meer dan 2 miljoen mensen in aanmerking komen voor dekking. En hoewel sommigen van hen werkloos zouden zijn, zit ongeveer de helft in gezinnen met minstens één parttime of fulltime werknemer. Het probleem - nogmaals, het meest acuut in lagelonenindustrieën zoals fastfood - is dat deze banen vaak geen ziektekostenverzekering bieden.

Het verzekeren van deze mensen via Medicaid kost geld, zelfs als het voornamelijk afkomstig is van de federale overheid in plaats van de staten. En Medicaid is een imperfect programma: begunstigden kunnen moeite hebben om specialisten te vinden die hen willen zien, omdat het programma artsen weinig betaalt. Maar studies hebben ondubbelzinnig aangetoond dat mensen op Medicaid kritieke economische bescherming krijgen. Onderzoek suggereert ook, hoewel minder overtuigend, dat mensen op Medicaid gezonder worden dan wanneer ze helemaal geen verzekering hadden.

EITC uitbreiden naar kinderloze werknemers. Een van de meest succesvolle programma's om armoede te bestrijden, is de Earned Income Tax Credit, die in feite fungeert als een loonbooster. Als je werkt, maar je inkomen is laag, dan zal de overheid je wat extra geld geven. Met andere woorden, het verandert laagbetaalde banen in niet-zo laagbetaalde banen.

Een van de tekortkomingen van het programma is dat het heel weinig doet voor kinderloze werknemers. De formule is ingewikkeld, maar voor een enkele kinderloze volwassene met een jaarlijks inkomen rond de armoedegrens, komt de waarde van de belastingvermindering uit op iets meer dan $ 200 per jaar. Een ouder van één kind met gezinsinkomen rond de armoedegrens zou meer dan $ 3.000 krijgen.

Het verlagen van de subsidiabiliteitsleeftijd tot 21 en het verhogen van de maximale waarde van het krediet zou miljoenen lage loonarbeiders kunnen helpen - op manieren die ook de rest van de samenleving ten goede kunnen komen. Het zou bijvoorbeeld de werkgelegenheid kunnen bevorderen door laagbetaalde banen aantrekkelijker te maken.