The View From 70: Reflections on Aging

# 6 Clean Home

Als 50 de nieuwe 30 is en 60 de nieuwe 40 is, is het dan te ver gezocht om aan te nemen dat 70 de nieuwe 50 is?
Hoewel de 70-jarige van vandaag niets lijkt op de 70-jarigen van de generatie van mijn ouders, bestaat er geen misverstand over het feit dat het 70-jarig worden het begin is van een heel nieuw territorium in het leven, dat we vroeger 'ouderdom' noemden. Grappig echter, behalve voor de zeldzame gelegenheden dat ik het op het fysieke vlak volledig heb overdreven, voel ik me zelden "oud". [! 4752 => 1140 = 1!
Betekent 70 worden dat het tijd is om het leven op te geven? Betekent dit het verliezen van interesse in de dingen die tot nu toe de bron van passie en levendigheid zijn geweest? Betekent dit dat we in de hoek worden geveegd, achtergelaten om schimmel en stof te verzamelen totdat we eindelijk vervagen? Waar gaat dit verouderende bedrijf eigenlijk allemaal om?
Ik kan je dit alleen vertellen: vanuit mijn eigen perspectief hier op de drempel van dit nieuwe territorium, zoals al het andere in het leven, ouder worden is precies wat we onszelf vertellen dat het is, niet meer en niet minder. Als we ons aansluiten bij het culturele stereotype van veroudering, betekent dit waarschijnlijk al het bovenstaande en zullen we in slotstap rechtstreeks naar de schommelstoel van het leven marcheren en onmiddellijk snel in slaap vallen.
Maar dit hoeft niet zo te zijn. Ik geloof dat we gracieus kunnen verouderen, niet vechten of het feit ontkennen, een bocht in de schommelstoel nemen, onze voeten oprichten en een beetje tijd vrijmaken. Op 70 heeft iemand regelmatig time-outs verdiend. Maar dat betekent niet dat ze daar kamperen en in slaap vallen! De schommelstoel is een welverdiende rustpauze, maar merk op dat hij in beweging moet blijven om te kunnen doen waarvoor hij is ontworpen. En wij ook. "Een rollende steen verzamelt geen mos," en al dat soort dingen.
In beweging blijven betekent meer dan alleen fysiek actief blijven, hoewel dit cruciaal is voor ons ouderlingen. Ouder worden betekent ook leren deze levensfase te waarderen als een nieuw avontuur. Er valt nog veel te ontdekken! Deze tijd van het leven biedt een geheel nieuwe mogelijkheid om te leren en creatief bezig te zijn.
Maar alleen als we onze gedachten eromheen wikkelen. Je kunt vrijwel alles doen als we ons verstand 'goed' vinden. Jij en ik weten dat dit waar is, en navigeren op hoge leeftijd is niet anders.
Zeker, er wacht ons een nieuw curriculum op deze drempel. Op basis van mijn eigen ervaring en die van anderen die ik ken die zich in deze fase van het leven bevinden, kan men verwachten voldoende kansen te krijgen om los te laten wat niet langer nodig is voor de komende reis. Dat kan op veel niveaus eruit zien als verlies, en afhankelijk van hoe we het opstellen, kan verlies bevrijden of de oorzaak zijn van lijden. Vraag me hoe ik het weet!
Denk na over hoe u zich vandaag definieert. Wie ben je? Op een dag zal je antwoord op die vraag beginnen te verschuiven en zul je je op een ietwat vage plek van onzekerheid bevinden, na een leven lang denken was je één ding, alleen om te ontdekken dat identiteit niet langer past. Op een dag zul je een punt bereiken waarop je niet langer je titel of je functiebeschrijving bent. Je bent misschien nog steeds iemands vrouw of echtgenoot, moeder of vader, maar ben je uiteindelijk echt wie je bent?
Worden we bepaald door onze relaties? Door de mensen van wie we houden? Door onze goede werken? Door onze fouten? Door onze twijfels, angsten of spijt? Hoe verandert iemands identiteit gedurende een leven? En hoe laten we los wat niet langer past en blijven we open, vertrouwend, liefdevol, betrokken, verbonden en gepassioneerd over het leven terwijl we wachten om te ontdekken wie we zijn op dit nieuwe moment?
Het valt me op dat ik het niet alleen over het verouderingsproces heb. Een vriend deelde onlangs haar ervaring met het teruggaan naar de Verenigde Staten na meer dan een jaar in het buitenland te hebben gewoond. Ze wist niet hoeveel een proces het zou zijn om deze overgang te maken. Ze dacht dat ze gewoon verder zou gaan waar ze was gebleven, dat de familierelaties zouden hervatten als voorheen. Wat ze niet had voorzien, was dat het leven verder gaat en mensen veranderen. Nu voelt ze zich uitgedaagd om de kloof te dichten tussen waar haar geest dacht dat ze nu zou zijn en waar ze eigenlijk is.
Zegeningen op het pad.