U.S. om meer uit te geven aan de Europese defensie: laat de Europeanen in plaats daarvan betalen

15. Camera's

1. De VS is van plan Oost-Europa te vullen met duizenden troepen samen met voertuigen en wapens om een ​​gepantserde gevechtsbrigade uit te rusten. Dat vereist een speciaal budgetverzoek van $ 3,4 miljard voor volgend jaar. Oom Sam is misschien bankroet, maar niets is te duur voor onze verwende Europese bondgenoten, die meer rijkdom genieten en veel minder uitgeven aan het leger.

2. De VS is van plan om tot 5000 troepen te stallen samen met de vooraf geplaatste uitrusting, bovenop de 65.000 die al in Europa zijn ingezet. Minister van Defensie Ashton Carter zei: "We zullen landen moeten helpen zichzelf te verharden tegen Russische invloed ... en ook - net als in de afgelopen decennia - een krachtige verdediging van onze NAVO-bondgenoten opzetten." Het Pentagon noemt dit het "European Reassurance Initiative."

3. Een naamloze overheidsfunctionaris vertelde de New York Times dat de stap "vervult de beloften die we aan de NAVO hebben gedaan" en "ook onze toewijding en vastberadenheid tonen aan individuele landen waaraan we ons zullen houden. een voortdurende roterende aanwezigheid van krachten om onze vastberadenheid in hun en onze collectieve verdediging aan te tonen. " Bovendien, zei een andere anonieme assistent, wilde de administratie "op een meer programmatische en consistente manier" reageren op de bedreigingsomgeving. "Dit is een reactie op langere termijn op een veranderde beveiligingsomgeving in Europa. Dit weerspiegelt een nieuwe situatie, waarin Rusland een moeilijkere speler is geworden."

4. De fundamentele vraag blijft echter onbeantwoord: waarom verdedigt de VS Europa? Dat was op een gegeven moment logisch: toen de door oorlog geteisterde staten van West-Europa kwetsbaar waren voor dwang, zo niet agressie door het triomferende Rode Leger nadat het (meer dan de westerse bondgenoten) nazi-Duitsland versloeg. De behoefte aan Amerika om een ​​overweldigende rol te spelen verdween echter toen het continent herstelde. Met het einde van de Koude Oorlog verdween elke theoretische rechtvaardiging voor de Amerikaanse defensiehegemonie. De Sovjet-Unie stortte in, het Warschaupact ontbonden, de Oost-Europese landen renden naar het westen. Er was niet meer "daar, daar" voor de dreiging van agressie vanuit het oosten.

5. Vandaag houdt de NAVO collectieve verdediging in, maar "hun", niet "onze" verdediging. Hoewel de Europeanen zich soms bij Amerika aansluiten bij activiteiten "buiten het gebied", waarvoor geen alliantie nodig is, zijn ze nooit bij de feitelijke verdediging van Amerika gekomen en zullen ze er waarschijnlijk nooit naar toe komen. Toepassing van artikel 5 na 9/11 was een mooie daad van solidariteit, maar Europese steun was nooit nodig om Al-Qaeda te slaan en de Taliban te verdrijven. De 14-jarige poging om Afghanistan opnieuw te maken had niets te maken met de verdediging van een westerse natie. Libië was de oorlog van Europa met Amerikaanse steun. Onrust elders in Noord-Afrika en het Midden-Oosten is ook een veel groter probleem voor het continent.

6. Er is ook geen serieuze militaire dreiging voor Europa. Libië Moammar Khaddafy sloot een deal met de VS en Europa. De Taliban had beperkte ambities. De Islamitische Staat heeft beperkte mogelijkheden. Rusland is misschien 'een moeilijkere acteur', maar het is geen suïcidale agressor. Moskou vandaag is niet het Moskou van de Sovjet-Unie. Het lijkt veel meer op Moskou (eigenlijk St. Petersburg, dan de hoofdstad) van het Russische rijk.

7. Rusland van Vladimir Poetin geeft om de grensbeveiliging. Het wil worden gerespecteerd en zijn belangen worden beschermd. Het werkt niet snel, maar het doet het wel. En het zal profiteren van omstandigheden. De behandeling van Moskou door Oekraïne is leerzaam. Rusland deed weinig toen Oekraïne werd geregeerd door de vijandige, incompetente Viktor Joesjtsjenko. Het Westen steunde de Oranje Revolutie die hem hielp aan de macht te komen en had hoge verwachtingen van zijn presidentschap, dat eindigde toen hij minder dan zes procent van de stemmen ontving in zijn herverkiezingsbod. Rusland trad op nadat het Westen de verdrijving van een vriendelijke president had gesteund, die een relatief vrije verkiezing had gewonnen, over een handelsovereenkomst die Oekraïne zou heroriënteren op Europa.

8. Dat rechtvaardigde niet de steun van Moskou aan Oekraïense separatisten, maar het was veel anders dan een Hitleresque Blitzkrieg in Oekraïne. Poetin wilde inderdaad zijn buurman verzwakken in plaats van zijn buurman in te slikken, wat onverteerbaar zou zijn, omdat nationalistische Oekraïners zich fel zouden verzetten tegen de Russische controle.

9. Toegegeven, hij erkende: "Dit heeft veel moeite gekost." Bovendien voegde hij eraan toe: "we moeten meer doen."