Van armoede naar huwelijk: vroegtijdig huwelijk op het platteland van Nepal

Wat je niet wist over dit kleine geheel door land omgeven koninkrijk in de Himalaya

1. Twintig jaar oude Sanani Balami stond in enkeldiep modder, trok rijststengels op en lobde ze op droger grond. Sanani en haar familie genereren momenteel geen significant inkomen; ze werken in de zelfvoorzieningslandbouw en hebben een grote schuldenlast voor de reis- en ziekenhuisrekeningen van haar man. [! 23115 => 1140 = 1!

2. We interviewden Sanani in haar huis op een steile heuvel in het dorp Kagati, ongeveer 20 kilometer ten westen van Kathmandu. Ze woont met haar schoonouders, in een lemen hut met een golfplaten dak en een "schuur" aan de zijkant. De kamer waarin we zaten was schaars ondergebracht. Er waren geen stoelen of tafels, geen meubels behalve een kast in de kamer. We zaten op planken van hout, bij de deur, om wat licht te hebben. Haar schoonmoeder wisselde tussen het bereiden van tarwebier en het pletten van chilipepers in een grote vijzel en stamper. De twee kinderen van Sanani kropen in haar schoot.

3. Vroeg huwelijken is gebruikelijk in Nepal. De wettelijke leeftijd voor het huwelijk is 20, maar de gemiddelde leeftijd bij het eerste huwelijk (volgens de Demografische en Gezondheidsenquête van 2006) is 17,2 voor vrouwen van 20-49 jaar. In 2006 meldde de Nepalese regering dat 60 procent van de vrouwen in deze leeftijdsgroep op 18-jarige leeftijd was getrouwd.

4. Volgens het Innocenti Research Center van UNICEF is armoede een sleutelfactor in de praktijk van kindhuwelijken. In een rapport uit 2001 leggen onderzoekers uit dat het huwelijk wordt gezien als een 'strategie voor economisch overleven'; een "manier om meisjes te beschermen en wat stabiliteit te bieden in situaties waarin samenlevingen onder extreme druk staan."

5. Sanani heeft lang donker haar, teruggetrokken in een rommelige paardenstaart. Ze droeg een rode blouse en rok, en om haar nek hing rode en groene glazen kralen. Ze glimlachte veel. Ze bleef tijdens het interview op haar horloge letten en was zich bewust van het werk dat voor het vallen van de avond moest worden voltooid.

6. We hebben tijdens andere interviews opgemerkt dat mensen terughoudend waren om weg te zijn van hun werk. Nepal is een van de armste landen in Zuid-Azië en staat 138 van de 169 op de index voor menselijke ontwikkeling van UNDP. Voor het fiscale jaar 2009 meldt de Wereldbank dat het bbp per hoofd van de bevolking in Nepal laag was $ 470. Tijd nemen om met verslaggevers te praten betekent tijd wegnemen van het werk, en tijd is geld.

7. Van armoede tot huwelijk

8. Sanani trouwde op 14-jarige leeftijd met Shyam Balami. Shyam was toen 17. Deze leeftijden zijn schattingen; noch Sanani, haar man, noch haar schoonmoeder zijn zeker van hun leeftijd.

9. Het is gebruikelijk dat ouders huwelijken in Nepal regelen. Een vader van de etnische groep Thami legde uit dat het de verantwoordelijkheid van een ouder is om ervoor te zorgen dat zijn kinderen veilig zijn, via een geschikt huwelijk. Hij keurde het idee af dat een jong meisje het huis zou verlaten met een man van haar keuze. Zijn afkeuring vloeide niet voort uit een kwaadaardig verlangen om een ​​jonge vrouw ongelukkig te zien, maar eerder uit de breuk met iemands cultuur en het risico van voorhuwelijkse seks of in de verkeerde kaste trouwen. Hij heeft zelf een schoondochter die hij niet heeft gekozen. Terwijl hij genegenheid toonde voor haar en het kind dat ze baarde, zei hij dat het de traditie is dat een ouder een geschikte vrouw voor zijn zoon moet kiezen.

10. Toen de ouders van Sanani voor het eerst met haar over het huwelijk spraken, was ze twee jaar uit school geweest, bezig met koken voor het gezin, op het veld werken en voor haar jongere broers en zussen zorgen. Haar ouders konden het zich niet veroorloven om alle zes hun kinderen naar school te sturen. Omdat ze de oudste was, en een meisje, werd ze gevraagd uit te vallen om het gezin te helpen. Sanani geeft toe dat ze van school houdt. Ze vond het echter haar verantwoordelijkheid om voor het huishouden te zorgen.

11. "Hoe kon ik naar school gaan als er zoveel werk was?" zij vroeg.

12. Dat was het geval voor Sanani. Haar huwelijk hielp zowel haar familie als haar schoonouders. Toen Shyam een ​​jonge man was, kreeg hij te horen dat hij een vrouw moest nemen om thuis en op het veld de nodige hulp te bieden. Samen met huishoudelijke hulp bracht Sanani offers van een kast en een groot watervat aan haar schoonouders - haar bruidsschat, zoals gebruikelijk in Nepal.