Vergrendeld in Azië wenden Amerikanen zich tot Oost-Europa om draagmoeders te huren

15. Camera's

1. "Oekraïne heeft echt een geweldig systeem voor draagmoederschap. Het wordt sterk gereguleerd door de overheid. De meeste van deze klinieken bestaan ​​al vele jaren. Het is alleen dat Amerikanen er niets van weten , "zei Shalene Petricek, de oprichter en chief executive officer van Nest Egg Fertility, een LA-bureau dat gespecialiseerd is in internationaal draagmoederschap, eiceldonatie en bevriezing van eieren dat eerder dit jaar pakketten begon aan te bieden voor klanten die geïnteresseerd waren in het inhuren van Oekraïense draagmoeders. "Het personeel is getraind volgens de Amerikaanse normen van zorg, en ze behandelen de draagmoeders goed."

2. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk om alleen surrogaten in dienst te nemen die al ten minste één biologisch kind hebben, zodat ze niet overweldigd worden door de fysieke en emotionele eisen van zwangerschap. Nest Egg Fertility werkt onlangs samen met drie klinieken in Kiev en brengt $ 39.000 in rekening voor draagmoederschapsservices, waaronder de geboorte in een privéziekenhuis dat veel bezoek door de ouders mogelijk maakt. Hun surrogaten worden bijna $ 16.000 betaald voor een succesvolle levering - met meer voor tweelingen of als ze een keizersnede ondergaan. (Het gemiddelde jaarinkomen in Oekraïne is ongeveer $ 3.000.)

3. Het niveau van regulering is geen kleinigheid in een internationale industrie die vol zit met potentiële problemen, zoals het onderwerpen van een surrogaat aan veelvouden of het creëren van een genetische link tussen de surrogaat en de baby door het bevorderen van inseminatie van haar eigen eieren. In die gevallen hoeft een draagmoeder niet een baby over te dragen waarmee ze biologisch verwant is, of moet de beoogde moeder de baby formeel adopteren. Dat is de redenering achter internationale richtlijnen die bepaalt dat surrogaten alleen een baby mogen dragen die is gemaakt door het sperma en de eieren van de beoogde ouders of is verstrekt door een externe donor.

4. Amerikaanse artsen zijn in conflict over hoe ze patiënten moeten adviseren. "Voor velen is het zoeken naar een zwangerschapsdrager in het buitenland de enige realistische manier waarop ze een genetisch verwant kind kunnen krijgen in situaties waarin het vrouwtje niet in staat is om een ​​zwangerschap te dragen," zei vruchtbaarheidsarts Sigal Klipstein uit Chicago via e-mail. Ze zag een toename van patiënten die vroegen naar buitenlandse surrogaten. "Artsen zijn zich vaak niet bewust van het soort diensten dat in het buitenland wordt aangeboden of van de kwaliteit van deze diensten en moeten deze zorgen met hun patiënten delen."

5. Mindy Christianson, een vruchtbaarheidsarts en universitair docent aan de Johns Hopkins University School of Medicine, toegevoegd: "We ontmoedigen patiënten niet naar het buitenland te gaan, maar we willen dat patiënten zeer voorzichtig zijn." Christianson heeft onlangs twee koppels behandeld die Oekraïense surrogaten in dienst namen, maar geen van beide gevallen resulteerde in een zwangerschap. "In de VS zijn vruchtbaarheidsartsen gecertificeerd en hebben ze vele jaren specialistische training, maar in sommige landen is dat niet vereist."

6. Christenson maakt zich zorgen dat buitenlandse laboratoria niet worden gerund volgens Amerikaanse normen voor het identificeren of bewaren van embryo's en dat surrogaten mogelijk niet voldoende worden gescreend op gezondheidsproblemen die zwangerschap moeilijk kunnen maken. "We maken ons zorgen dat vrouwen misschien economisch worden aangestuurd en niet al haar geschiedenis delen omdat ze zwanger wil worden. Het is zoveel geld," zei ze.

7. En de grootste variabele: "We weten niet hoe goed ze worden behandeld", voegde Christensen eraan toe.

8. Dat is een onbekende, ongeacht of een surrogaat uit Oekraïne of India komt, zei Diane Tober, een medisch antropoloog die de culturele impact van reproductie door derden bestudeert. "Het potentieel voor uitbuiting is overal aanwezig wanneer je een bedrijfsmodel hebt dat het lichaam van een vrouw gebruikt om een ​​kind te produceren," zei Tober. Ze was bang dat artsen zich onder druk zouden voelen om een ​​zwangerschap te bereiken en meer dan één embryo over te dragen en de kans van een surrogaat om tweelingen te dragen en gezondheidscomplicaties, zoals zwangerschapsdiabetes en pre-eclampsie, te ervaren.

9. "Aan de ene kant wil je de optie van vrouwen niet wegnemen om te doen wat ze willen met hun lichaam," zei Tober, die ook een universitair docent is aan de Universiteit van San Francisco, Californië Instituut voor gezondheid en veroudering. "Maar het kan een vorm van reproductief kolonialisme zijn. Je bezet iemands lichaam, vaak in een armer land, om baby's uit de hogere middenklasse te dragen."

10. In het decennium dat inwoners van Los Angeles, Paula Campos en Rey Funes, probeerden een baby te krijgen, hebben ze drie mislukte in-vitrofertilisatiebehandelingen, een vastgelopen adoptietoepassing en het nieuws dat Campos had een slechte eikwaliteit.

11. Bij elke teleurstelling vond het paar een volgende stap om te proberen - dat wil zeggen totdat Campos hoorde dat een pijnlijke heupafwijking die werd ontdekt na het trainen voor een marathon betekende dat ze niet kon verdragen het gewicht van een zwangerschap.

12. Het vonnis: het echtpaar zou een zogenaamd draagmoedersurrogaat moeten inhuren om de baby voor hen te dragen. De kosten: tot $ 150.000 in de Verenigde Staten voor zaken als medische kosten, juridische contracten, zwangerschapskleding en vrije tijd voor de echtgenoot van de draagmoeder om haar te bezoeken in het ziekenhuis tijdens de bevalling.

13. "Dat is waanzinnig duur. Dat kunnen we ons niet veroorloven," zei Campos, 46, die in de reclame werkt en mede-oprichter is van een app met de naam Naula om vrouwen te helpen vruchtbaarheidsmedicijnen bij te houden en afspraken. Funes is een architect.

14. Pas enkele maanden geleden hoorde het echtpaar van een andere optie: een surrogaat inhuren uit Oekraïne voor ongeveer een derde van de prijs die ze in de VS zouden betalen

15. De praktijk om een ​​goedkoper surrogaat uit een armer land te laten werken, is al lang controversieel. Vorig jaar gaf de ethische commissie van de American Society for Reproductive Medicine een verklaring af waarin patiënten werden gewaarschuwd voor het 'groeiende wereldwijde fenomeen' van wat bekend staat als grensoverschrijdende reproductieve zorg. Hoewel de commissie de voordelen erkent om draagmoeder en eiceldonatie betaalbaarder te maken voor patiënten, schetste de commissie de valkuilen van onvoldoende screening op infectieziekten en genetische aandoeningen, evenals onzorgvuldig laboratoriumpersoneel dat niet de juiste voorzorgsmaatregelen neemt om besmetting of misplaatste embryo's te voorkomen . Bovendien hebben Amerikaanse patiënten vaak weinig rechtsmiddelen in geval van medische fouten.

16. In India, het wereldwijde centrum van wat naar schatting een bedrijf van $ 400 miljoen is, hebben beschuldigingen van Indiase klinieken die lokale vrouwen uitbuiten vorig jaar de Indiase regering ertoe aangezet om buitenlanders daar helemaal geen surrogaten aan te nemen. Nepal verbood draagmoederschap voor buitenlandse paren in het najaar van 2015. Thailand sloot ook zijn programma in 2015, na een spraakmakende zaak waarin een Australisch echtpaar een Thaise vrouw inschakelde om hun tweeling te dragen, maar één kind achterliet met het syndroom van Down.

17. Ondertussen zeggen vruchtbaarheidsexperts dat ze een opleving hebben opgemerkt in Amerikanen op weg naar Oost-Europa. Anders dan in de meeste Europese landen is betaald draagmoederschap legaal in Oekraïne, Rusland en Georgië en wordt het informeel in de Tsjechische Republiek toegepast.

18. "In de afgelopen twee jaar heb ik meer Amerikanen opgemerkt die Europa overwegen. Het wordt niet raar geacht om naar Europa te gaan om je baby te krijgen," zei Saira Jhutty, een vruchtbaarheidspsycholoog in San Diego praktijk. Jhutty zei dat ze één klantpaar had dat op weg was naar Praag, waar klinieken pakketten adverteren, inclusief vluchten, hotels en drie IVF-pogingen, voor slechts $ 30.000.

19. De belangrijkste bestemming is Oekraïne, waar het afgelopen decennium 6.000 kinderen via surrogaten zijn geboren, en 70 procent van de gevallen waren voor buitenlanders, volgens de Oekraïense Vereniging voor Reproductieve Geneeskunde. (Dat is nog steeds laag in vergelijking met de Verenigde Staten, waar in 2013 meer dan 3.400 IVF-cycli met zwangerschapsdragers werden uitgevoerd. Veel buitenlanders komen hier om diensten te zoeken die in hun thuisland zijn verboden of niet beschikbaar zijn voor hetzelfde geslacht of alleenstaande patiënten. ) Gladde websites in het Engels adverteren voor moderne medische voorzieningen, hoge levensstandaarden, handige vluchtverbindingen en prachtige vrouwen die beschikbaar zijn voor het nageslacht van anderen.

20. Het land respecteert ook de rechten van de ouders, die een gehuwd heteroseksueel paar moeten zijn. (De huidige wet erkent geen paren van hetzelfde geslacht.) Volgens de Oekraïense wet wordt, zodra een baby is geboren, de geboorteakte uitgegeven met de namen van de zogenaamde "beoogde ouders" en wordt de naam van de surrogaat niet vermeld, om later eventuele juridische claims te voorkomen. "De draagmoeder heeft geen rechten voor de baby vanaf het moment van conceptie," zei Petricek. "Dat is echt een groot probleem."