Wat is Jodendom Zonder Borst?

Dus hoe zit het met de vleeseters? Het is vrij duidelijk uit het verhaal van Noach dat God de mensheid toestemming gaf om carnivoren te zijn (nou ja, alleseters, eigenlijk). Er zijn enkele meningen dat deze toestemming werd verleend omdat de mensheid vóór de overstroming zo sterk was overweldigd door hun basale karaktertrekken dat ze nu zoveel fysieker waren dat ze de extra voeding nodig hadden die door vlees werd geleverd. Het is interessant om op te merken dat de Malbim (Rabbi Meir Leibush, Oost-Europa, 1809-1879) suggereert dat de fysieke aard van zowel de mensheid als de wereld in het algemeen na de overstroming was veranderd. De productie leverde niet alleen niet langer dezelfde voedingsstoffen op, de mens zelf was nu ook fysiek zwakker.

Of iemand ervoor kiest om vegetariër te worden of om een meer omnivoor dieet te eten, is een individuele keuze. Joden zijn echter voedselmensen en er zijn veel wetten die bepalen hoe en wat we eten. Niet alleen zijn er de regels van Kasjrut (van shechita tot de scheiding van vlees en melk en het controleren van groenten op insecten), maar zegeningen op het voedsel zowel vóór als na het eten. In al deze wetten zijn echter de voor- en nadelen van het voedsel. Hieruit wordt begrepen dat het niet uitmaakt wat iemand kiest om te eten, het doel moet altijd zijn om zichzelf zowel fysiek als spiritueel te voeden.

Ontmoedigt de Joodse wet een vegetarische levensstijl? Men zou zo kunnen veronderstellen uit het feit dat de Talmoed beweert dat "toen de tempel bestond, er geen vreugde kon zijn behalve vlees" (Talmoed Pesachim 109a) en enkele van de meest beroemde Joodse culinaire gerechten zijn kippensoep, borst en gehakt lever.

Het basisantwoord op de vraag van het vegetarisme is dat zonder de Tempel (toen er een offerdienst was) niemand verplicht is vlees te eten. De verwijzingen naar vlees dat essentieel is voor iemands vreugde kan worden opgevat als het feit dat men op de feestdagen en op Sjabbat een hoger tarief moet serveren.

De kwestie van de joodse kijk op vegetarisme is niet nieuw. Men kan discussies over de voordelen van een vegetarische levensstijl vinden, zelfs in middeleeuwse wetenschappelijke werken. Veel Joodse geleerden die pleiten voor vegetarisme wijzen erop dat Adam en Eva vegetariërs waren. Toen God Adam in de Hof van Eden plaatste, vertelt de Torah ons dat God zei: "Van elke boom in de tuin mag je vrij eten ..." (Genesis 2:16). Hoewel God Adam de heerschappij over alle wezens had gegeven, waren alleen de planten gemarkeerd voor menselijke consumptie.

Aan de andere kant wijzen pleitbezorgers voor de consumptie van vlees erop dat God na de zondvloed tegen Noach en zijn familie zei dat "elk wezen dat leeft van jou zal zijn om te eten; zoals de green kruid, ik heb je alles gegeven. Alleen vlees met het leven daarvan, dat is het bloed daarvan, zul je niet eten '(Genesis 9: 3-4).

Vegetariërs kiezen er meestal voor om zich van vlees te onthouden omdat (1) ze geen vlees eten, (2) ze geloven in de gezondheidsvoordelen van een vleesvrij dieet of (3) ze voelen dat vlees eten wreed is voor dieren.

Voor degenen die geen vlees eten, is de enige uitdaging in het Joodse leven het negeren van groepsdruk van degenen die menen dat men vlees moet eten op Shabbat en Yom Tov. Voedsel is niet alleen bedoeld om ons in stand te houden, maar ook om plezierig te zijn en men hoeft geen voedsel te eten waar ze niet van houden.

Degenen die gericht zijn op de gezondheidsvoordelen van het eten van een vegetarisch dieet, volgen in feite de belangrijke mitswa van het zorgen voor de gezondheid. Dit is een mitswa waar Rabbi Moses ben Maimon (Maimonides, Spanje uit de 12e eeuw), die ook arts was, veel belang hecht aan. Het is interessant om op te merken dat The Life Transforming Diet, door David J Zulberg, een boek uit 2007 dat een dieetplan schetst dat gebaseerd is op de gezondheidsbeginselen van Maimonides, een dieet bevordert dat rijk is aan fruit, groenten, peulvruchten en volle granen, en daarom weinig vlees.

Het kiezen van een vegetarisch dieet uit bezorgdheid over de pijn die dieren lijden, is ook in overeenstemming met de joodse wet. De Thora-wetten die de behandeling van dieren dicteren, staan bekend als de verboden van tza'ar baalei chayim - die lijden aan levende wezens ongedaan maken. Dit is de reden waarom de joodse wet jacht op plezier verbiedt en waarom de joodse daad van shechita (koosjer slachten) bedoeld is om een dier zo min mogelijk pijn te bezorgen.

Het filosofische conflict tussen vegetarisme en het joodse denken doet zich voor wanneer de angst om een dier te kwetsen gelijk wordt aan mens en dier. De traditionele joodse leer maakt duidelijk dat mensen en dieren niet hetzelfde zijn. Gebaseerd op de tekst van Genesis, zijn Adam (en alle mensen daarna) gescheiden van de dieren als de enige schepping om de adem van het leven van God te ontvangen. Mensen zijn de enige wezens waarvan wordt verwacht dat ze volgens een morele ethiek leven. Vriendelijk en zorgzaam zijn voor dieren is belangrijk - inderdaad, God heeft de mensheid opgedragen om voor de dieren en de wereld te zorgen, maar het vergelijken van mensen en dieren verlaagt onze verwachtingen van onszelf.

Aan de andere kant, toen God de kinderen van Israël uitkoos en hun de unieke rol toebedeelde om een 'heilige natie' te worden, beperkte hij hun omnivorisme. De soorten vlees / gevogelte / vis die ze mochten consumeren, waren beperkt tot de dieren die we nu als koosjer bestempelen, die als spiritueel gunstig werden beschouwd, of althans niet spiritueel vervuilend. Bovendien werd het Joodse volk de wetten van shechita (koosjer slachten) geleerd, die als de meest genadige manier van slachten werd beschouwd (een discussie voor een ander stuk helemaal).

Ik wed dat je geen idee had hoe Quinoa eruitziet als het groeit