Wees patriottisch: vecht voor progressieve verandering

Sport combineren met de militaire zwakte democratie

1. Dit is wat ik op 4 juli ga zeggen: "Ik hou van Amerika. Maar als we ons volledige potentieel willen bereiken, moeten we buiten ons eigen land kijken om te leren een paar dingen." Dat lijkt misschien een patriottisch sentiment op een dag gewijd aan het vieren van de geschiedenis van onze natie, maar het is eigenlijk het omgekeerde.

2. Voor mij betekent een deel van het vieren van de grote belofte van de Verenigde Staten niet alleen dat we de balans opmaken van wat we goed doen, maar ook wat we moeten verbeteren. Onze natie is nog steeds een wereldleider op gebieden als innovatie, diversiteit en algemene economische macht. Maar de andere, ongelukkige realiteit is dat we achterop zijn geraakt in andere delen van de wereld op sleutelgebieden die onze collectieve toekomst bedreigen. Dat is de reden waarom we, om onze natie zowel een economische krachtpatser als een baken van hoop en kansen te kunnen blijven, enkele veranderingen moeten aanbrengen. Hier zijn een paar plaatsen om te beginnen.

3. Economische gelijkheid De VS heeft het spijtige onderscheid verdiend van het hebben van de hoogste inkomensongelijkheid van alle ontwikkelde landen. Het probleem is de afgelopen halve eeuw aanzienlijk groter geworden - een periode waarin de inkomsten voor de rijkste Amerikanen aanzienlijk groeiden terwijl de overheid hun marginale belastingtarieven verlaagde. In een rangorde van alle landen naar inkomensongelijkheid, bevinden we ons nu in het onderste derde deel - meer gelijk dan Bulgarije en Uruguay, maar minder gelijk dan de Filippijnen en Kameroen, en ver achter het meest gelijke land, Zweden. In 1965 verdienden Amerikaanse CEO's gemiddeld 20 keer meer dan een gemiddelde werknemer; ze verdienen nu 273 keer meer. Dit soort verschillen vormen een bedreiging voor onze toekomst en we moeten eraan werken om ze te verkleinen.

4. Werknemersloon Vooral één verandering zou een groot verschil maken bij het verminderen van ongelijkheid: mensen beter betalen. Met $ 7,25 blijft het federale minimumloon aanzienlijk achter bij landen als Frankrijk, Canada en het Verenigd Koninkrijk - om maar te zwijgen van Australië, waar werknemers met een minimumloon $ 16,88 per uur verdienen. In veel landen ligt het minimumloon veel dichter bij het gemiddelde loon dan in de VS: hier is het minimumloon slechts 40 procent van het gemiddelde loon, maar het minimumloon van Frankrijk is bijvoorbeeld gelijk aan 60 procent van de gemiddeld loon. Hoewel deze cijfers enigszins verschuiven wanneer je koopkracht in rekening neemt, kunnen steeds meer laagbetaalde werknemers in de VS niet uit de armoede komen. De inspanningen om het minimumloon te verhogen lopen op nationaal en lokaal niveau in het hele land aan, en we zouden moeten helpen dat op meer plaatsen te laten gebeuren.

5. Betaald ziekteverlof en gezinsverlof Lage lonen zijn niet het enige probleem waarmee Amerikaanse werknemers worstelen; ontoereikende - of niet-bestaande - voordelen zijn ook een probleem. Betaald ziekteverlof opnemen: een nare griepprik vangen en een paar dagen vrij nemen om te herstellen? De VS is een van de weinige hoogontwikkelde landen waar die vrije tijd vaak onbetaald is; bijna 40 miljoen werknemers in de VS hebben geen toegang tot betaalde ziektedagen. De situatie met betaald gezinsverlof is even schrijnend: de VS bevindt zich bijna onderaan het pakket door werknemers vrij te laten om voor een nieuwe baby of een ziek familielid te zorgen. De wet vereist niet dat werkgevers betaald gezinsverlof aanbieden, en slechts 11 procent van de werknemers in de particuliere sector heeft hier toegang toe. Deze wegkwijnende normen zijn schadelijk voor de gezondheid van onze families, bedrijven en economie op de lange termijn, en ze moeten veranderen.

6. Gezondheidszorg Het is geen geheim dat het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem een ​​puinhoop is. We betalen veel meer dan andere landen per hoofd van de bevolking - en toch staan ​​we volgens de Wereldgezondheidsorganisatie op de laatste plaats onder rijke landen als het gaat om "efficiëntie, billijkheid en resultaten". Het grote verschil tussen ons en hen? Universele gezondheidszorg. Het is belangrijk om te onthouden dat ondanks de intense politieke veldslagen over onze nieuwe hervorming van de gezondheidszorg, 30 miljoen Amerikanen nog steeds geen dekking zullen hebben onder Obamacare. Ontoereikende gezondheidszorg betekent niet alleen dat individuen en familie lijden; het betekent dat bedrijven hun productiviteit verliezen en onze algehele economie minder efficiënt wordt.

7. Voor mij gaat patriottisme niet alleen over het vieren van onze sterke punten; het gaat er ook om echt te worden over waar we beter kunnen - en moeten -. Het gaat erom het potentieel van onze grote natie te erkennen en na te denken over wat we kunnen doen om het nog groter te maken.

8. Dit is wat ik op 4 juli ga zeggen: "Ik hou van Amerika. Maar als we ons volledige potentieel willen bereiken, moeten we buiten ons eigen land kijken om te leren een paar dingen." Dat lijkt misschien een patriottisch sentiment op een dag gewijd aan het vieren van de geschiedenis van onze natie, maar het is eigenlijk het omgekeerde.