Zes voordelen om het rulebook te schrappen

Het bevrijden van Swanson Primary School van speeltijdregels heeft een ongelooflijke impact op kinderen die naar de basisschool in Auckland, Nieuw-Zeeland gaan. De directeur en de faculteit besloten om iets volledig contra-intuïtief te proberen en vervolgens te beoordelen hoe de studenten reageerden om de resultaten te zien.

Ik denk dat het veilig is om te zeggen - bijna iedereen was verbluft.

In plaats van de gebruikelijke lijst met 'regels' die de meeste scholen hanteren, heeft directeur Bruce McLachlan de recessrubriek verlaten als onderdeel van een succesvol universitair experiment. Hij had een voorgevoel dat alle regels en grenzen een averechts effect hadden. Op het eerste gezicht lijkt reces op chaos, geeft hij toe, terwijl de kinderen in bomen klimmen, skateboards rijden en zeer actieve, fysieke spellen spelen. Maar uiteindelijk kiezen de studenten niet voor anarchie of bedlam, meldde McLachlan. Ze raken eigenlijk niet gewond.

De school ziet ook een daling van pesten, ernstig letsel en vandalisme, terwijl de concentratie in de klas toeneemt.

Zes belangrijke bevindingen "We willen dat kinderen veilig zijn en voor hen zorgen, maar we wikkelen ze uiteindelijk in watten terwijl ze eigenlijk zouden moeten kunnen omvallen," zei McLachlan. Door de verantwoordelijkheid bij de studenten te leggen, 'bezitten' ze hun gedrag en gaan ze voor het grootste deel meer denken en elkaar verantwoordelijk houden. Dit is wat ze hebben gevonden.

1. Zelfregulering Ze spraken met de studenten over het verminderen van de "regels" op de speelplaats en daagden hen vervolgens uit wijs te zijn en op elkaar te letten. Dit zorgde eigenlijk voor volwassen gedrag onder de kinderen, wetende dat ze - niet alleen volwassen - op moeten letten.

2. Toekomstige voorbereiding Ze ontdekten dat als kinderen zichzelf tijdens een pauze op een scooter konden testen, ze meer bewust konden worden van de gevaren van achter het stuur van een auto op de middelbare school. De vermindering van regels leidt tot zelfmanagement en bereidt hen beter voor op de komende verantwoordelijkheden.

3. Betrokkenheid van studenten Ze ontdekten ook dat het toestaan van kinderen om aan hun behoefte aan energiek spel te voldoen, die studenten, vooral de jongens, in staat heeft gesteld om in de klas bezig te blijven. Bovendien houden modderstromen, skateboarden en actieve spellen de kinderen zo bezig dat leraren op patrouille hun "time-outgebied" nu bijna niet meer gebruiken. Ze hebben kinderen verloofd.

4. Creativiteit en innovatie Ze kozen ervoor om een "losse onderdelenput" te gebruiken in plaats van een traditionele speeltuin met hout, banden en een oude brandslang. Dit bevordert de creativiteit van kinderen terwijl ze nu games bedenken en beslissen hoe ze hun talenten en alle gadgets inzetten. De hoofden van de studenten worden geopend omdat er minder "prescriptief" speelgoed is.

5. Vermindering van tuchtincidenten Ze concludeerden ook dat de kinderen gemotiveerder, drukker en meer betrokken waren. De faculteit zei dat kinderen in de problemen komen als ze niet bezig of verloofd zijn. Het is gedurende die tijd dat ze pesten, graffiti of wrak schoolbezit. De makers van hun eigen activiteiten zijn, heeft bewezen dat kinderen ondersteunen wat ze helpen creëren.

6. Student- en oudertevredenheid Uiteindelijk ontdekte de school dat de ouders gelukkig waren omdat hun kinderen gelukkig waren. Ze erkenden dat leraren nog steeds op het schoolterrein patrouilleerden, maar gaven de vrijheden waar kinderen ooit tientallen jaren geleden van genoten.

AUT-hoogleraar Grant of Health Schofield, die aan het onderzoeksproject werkte, zei dat er te veel regels zijn voor moderne speeltuinen. Ze hebben zelfs een nadelig effect op kinderen gehad. Kinderen bezitten het, geen leraren. "De grote paradox van het 'wollen' van onze kinderen," zei hij, "is op de lange termijn gevaarlijker. De obsessie van de samenleving om kinderen te beschermen negeert de voordelen van het nemen van risico's."

Bedenk hoe vaak kinderen zich gewoon vervelen op een speelplaats. We zijn paranoïde geworden over veiligheid en laten ze niet eens uitdagen. "Kinderen ontwikkelen de frontale kwab van hun hersenen bij het nemen van risico's, wat betekent dat ze de gevolgen ervan doorstaan," vervolgde Schofield. "Dat kun je ze niet leren. Ze moeten risico's leren op hun eigen voorwaarden. Het ontwikkelt zich niet door tv te kijken; ze moeten daar weg."

Dus wat is onze afhaalmaaltijd?

45 Black-Owned Etsy-winkels die iedereen zou moeten ondersteunen