De controverse achter CrossFit

Bruine rijst bevordert gewichtsverlies

Ryan Palmer had een zware week. Op maandag vocht de 26-jarige baan squatpersen en ringdips. Dinsdag, een schone en schokkerige set waar hij 30 herhalingen uitbracht met 135 pond. De volgende dag, hoewel zijn spieren nog steeds pijn deden, voerde hij in totaal 150 pull-ups en 150 burpees uit.
Palmer nam donderdag een pauze van de oefening, maar de volgende ochtend maakte hij een lange fietstocht. De volgende dag waren zijn armen ongebruikelijk pijnlijk en gezwollen, zijn urine de kleur van zwarte thee die urenlang had gesijpeld. In plaats van zich zondag aan te passen in trainingskleding, bevond hij zich in een ziekenhuisjas die was aangesloten op een infuus die zijn nieren doorspoelde met meer dan negen liter zoutoplossing. Terwijl zijn creatinekinase-niveaus - de hoeveelheid afgebroken spiereiwit die zijn bloedstroom vergiftigde - in het tempo van een slak afnamen, haalde hij zijn telefoon tevoorschijn om een tweet naar zijn collega-atleten te sturen. Met één flits van de camera onthulde Palmer de angstaanjagende resultaten van een niertest en bood hij een eenvoudig bijschrift: "Oom Rhabdo, ben jij dat?"
"Normale mensen snappen het niet. Het is alsof je in de maffia bent. Je kunt niet begrijpen hoe het is tenzij je aan de binnenkant bent."
33-jarige Jennifer Wielgus, die ongeveer een jaar CrossFit in Philadelphia doet.

De evolutie van de oefening

Iets meer dan een jaar geleden stopte ik op een avond in een garage om me te schoppen. Ik wilde een CrossFit-workout proberen. Ik had de geruchten gehoord. Ik wist dat wat eraan kwam waarschijnlijk meer was dan ik aankon - en dat zelfs mijn atletische achtergrond als turner, gewichtheffer, rennen of puntbewaker me niet zou voorbereiden. Dus ik at een licht diner dat niet vreselijk zou smaken als ik het uiteindelijk naar mijn sneakers slingerde nadat ik mezelf had overladen. En ik heb mijn angst weggezogen.
Toen ik aankwam, leek niets te intimiderend behalve de grote klok met rode cijfers. Het waren die getallen die mijn vermogen om te overleven zouden bepalen. De training begon goed, maar net rond mijn vijfde set squats, toen het gewicht een beetje te zwaar werd en mijn vorm begon te wankelen, legde ik de lat neer. Maar de klok keurde het niet goed.
02:37 .... 2:36 ... 2:35 ...
Terwijl de atleten om me heen in beweging bleven, verbijsterd door mijn nietsdoen, wist ik dat mijn tijd om was. Ik voelde een steek in mijn rug die deed denken aan een oude stressfractuur. Alles - afgezien van het milieu - zei me te stoppen.
"Pak het op! Maak het af! Twee minuten! Zoveel rondes, laten we gaan!" De handen van de coach klapten in elkaar, lippen strak strak gefrustreerd van frustratie over de mentale en fysieke pauze die ik mezelf gaf. Dus pakte ik de bar. En, zo langzaam mogelijk bewegend met de beste vorm die iemand kan doen als ze moe en pijn zijn, heb ik het afgemaakt. Die nacht had ik een dubbele dosis ibuprofen en een ijsbad nodig.
Dat was mijn eerste ervaring met CrossFit, een trainingsmethode ontwikkeld door voormalig turner Greg Glassman in 2001. CrossFit bestaat uit een stoofpot met veelzijdige oefeningen: olympische achtige liften, cardiotraining en andere schijnbaar eenvoudige , maar bewegingen met meerdere gewrichten (zoals boxsprongen, pullups en springtouw) worden in elke klasse gecombineerd. CrossFit streeft naar "smeden van een brede, algemene en inclusieve fitness", volgens de gids van het merk. Het trainingsfenomeen groeit al tien jaar gestaag, en volgens het hoofdkantoor van CrossFit zijn er wereldwijd meer dan 3.000 CrossFit-aangesloten sportscholen, alleen 332 in Californië.
Elke dag arriveren duizenden CrossFit-atleten trouw in hun respectievelijke sportscholen: magazijnen gevuld met dozen, touwen, Olympische ringen, kettlebells en een nooit-nooit-stoppen sfeer. Het bepalende kenmerk van CrossFit is de intensiteit. De programma's zijn hard als de hel. Het 'recept', zoals de gids aangeeft, is voor 'constant gevarieerde, zeer intensieve, functionele bewegingen die de fysieke competentie in tien fysieke domeinen zullen optimaliseren: cardiovasculair en respiratoir uithoudingsvermogen, uithoudingsvermogen, kracht, flexibiliteit, kracht, snelheid, coördinatie, behendigheid , balans en nauwkeurigheid. "
De sleutel tot de hoogspanningsoefeningen is een digitale klok die uitstekend onroerend goed bezit in de meeste CrossFit-faciliteiten. De meeste trainingen zijn gebaseerd op tijd, wat betekent dat je niet stopt totdat de klok op nul staat. Zelfs als je spieren falen en je geest verzwakt, duwen coaches en medegymbezoekers elk lid tot voltooiing.
Peter Villahoz, een 30-jarige New York Police Department Officer uit East Meadow, NY, zegt dat veel van zijn goede vrienden van CrossFit zijn en dat ze er zijn om elkaar te pushen .
"Als ik als eerste klaar ben, wacht ik tot deze jongens klaar zijn en motiveer ik ze," zegt hij. De kameraadschap in de sportschool is ronduit besmettelijk. Als zodanig heeft het programma zijn sceptici verdiend en, natuurlijk, ware gelovigen.
"Als volwassen competitieve atleet is er niets anders zoals dit. Je krijgt die adrenalinestoot die je kreeg door op de middelbare school te sporten", zegt de 33-jarige Jennifer Wielgus, die doe ongeveer een jaar CrossFit in Philadelphia.
Die drukte en liefde voor de sportschool is verre van slecht, maar de no-quit-sfeer heeft vragen opgeroepen. En de menigte-mentaliteit heeft het gezondste gedrag genomen en er een groeiend gevaar van gemaakt.

The Dark Side of CrossFit

Omdat veel explosieve bewegingen technische vaardigheden vereisen, zegt hij, is het niet raadzaam dat Olympische liften in een vermoeide staat worden voltooid. CrossFit en andere populaire trainingsschema's zoals bootcamps, vertrouwen op training tot overmatige uitputting en falen, en creëren daardoor een kunstmatige perceptie van effectiviteit. "Deze mensen doen misschien een gekke training en voelen zich geweldig omdat hun endorfines stromen, maar dan worden ze wakker met hun schouder beukende van pijn," zegt Cressey.
Oom Rhabdo vertegenwoordigt een personage in de CrossFit-gemeenschap en is een afkorting voor rabdomyolyse, een nieraandoening die het meest wordt veroorzaakt door overmatig bewegen, volgens Heather Gillespie, een arts in de sportgeneeskunde van UCLA. De potentieel levensbedreigende toestand, die ook kan worden veroorzaakt door onderliggende genetica, treedt op wanneer spierafbraak optreedt en myoglobine, het biproduct van spiervezels, wordt vrijgegeven in de bloedbaan, waardoor de nieren in wezen verstopt raken en worden vergiftigd.
"Als je uitgedroogd bent, wat bij rhabdo hoort, kun je deze gifstoffen niet verwijderen, de nier kan het bijproduct niet filteren," zegt Gillespie. Het kan leiden tot nierfalen en elektrolytenstoornissen die uiteindelijk uw hart kunnen beïnvloeden.
Oom Rhabdo werd oorspronkelijk uitgevonden om licht te werpen op "het ongepaste gebruik van intensiteit", volgens de Trainingsgids van CrossFit. Het beklijvende beeld van oom Rhabdo is een cartoon van een blauwharige clown met rode neus met gezichtsverf, hijgend van uitputting met organen en bloed dat uit zijn lichaam morst, een set gewichten op de achtergrond.
Sommigen in CrossFit gebruiken deze clowns als een humoristische manier om te bewijzen dat ze hard hebben gewerkt. Maar er ontstaan problemen wanneer CrossFit-sporters en hun trainers gewoon niet weten wanneer - of ervoor kiezen om niet aan de stekker te trekken.
"Ik geef ze een kleine sticker [!als ze overgeven
Als de meeste sportscholen moeite hebben om hun klanten hard genoeg te laten werken, worstelen CrossFit-sportscholen aan de andere kant van het spectrum. Zoeken naar de woorden "pijn" en "CrossFit" op Twitter levert honderden resultaten op, bijna iedereen prijst de angel die de training biedt. "Er is een atleet naar het punt van ongemak dat een uitdaging vormt", zegt Joe Dowdell, oprichter en CEO van Peak Performance in New York City. "Maar dan trekken we de regie terug. Braken is een teken dat je een punt hebt bereikt als het gewoon te veel is."
"CrossFitters hebben te maken met brandende spieren en algehele inspanning, dus ze zijn gewend om 'het aan te trekken, geef me nog meer.' Het wordt moeilijk om te zeggen oh, dat is pijn, ik moet stoppen ", zegt David Geier, Jr., een orthopedisch chirurg en de directeur van sportgeneeskunde aan de Medische Universiteit van South Carolina. "Ik denk dat de voordelen van CrossFit opwegen tegen de risico's - maar de risico's zijn reëel."
Hoewel alle oefeningen blessures kunnen veroorzaken, ziet Geier meer blessures met CrossFit vanwege de hoge snelheid en impact. Bepaalde oefeningen uitgevoerd door CrossFit (met name Olympische liften) zijn bedoeld om met mate te worden uitgevoerd. Maar CrossFit predikt tot het uiterste van elke set, elke vertegenwoordiger, totdat er niets meer in de tank zit. En terwijl het trainen tot spierfalen notoir ter discussie staat, is één ding zeker: regelmatig uw lichaam tot mislukking duwen kan leiden tot ernstige gezondheidsrisico's, zoals rabdomyolyse.
"Ik heb altijd het standpunt ingenomen dat trainen tot falen nutteloze vermoeidheid veroorzaakt", zegt Mark Peterson, een fysiotherapeut van de afdeling Fysiologie van de Universiteit van Michigan. "Terwijl vermoeidheid een normale bijwerking is van bepaalde soorten metabole training, geloof ik niet dat het een tijd of plaats heeft in training voor kracht en kracht."
Het echte gevaar is voor nieuwe atleten, zoals degenen die massaal naar de duizenden CrossFit-faciliteiten komen op zoek naar een geweldige workout. Mond-tot-mondreclame is krachtig in de CrossFit-gemeenschap en misschien wel het gevaarlijkste element. Hoewel de trainingen door beginners kunnen worden uitgevoerd, kunnen hun onrijpe spieren het verschil niet zien tussen trainen tot falen en gewoon een goede training krijgen. De meeste beginners weten zelfs niet wanneer "teveel is teveel" en begrijpen de unieke vraag van een oefensessie niet, zegt Eric Cressey, CSCS, een expert op het gebied van schouder- en letselpreventie en eigenaar van Cressey Performance in Hudson, Massa.
Zijn grootste zorg is de techniek die bij de training hoort. "Als je een circuit van 20 minuten ziet met echt lelijke schoonmaak- en ringdips, zijn dat oefeningen die niet goed passen", zegt hij.

Kan CrossFit ervoor zorgen dat zijn trainers voldoende zijn voorbereid?

Zoveel is zeker: wanneer correct gedaan, is CrossFit niet inherent slecht of niet effectief. Net als andere trainingsmethoden daarvoor, is CrossFit een vorm van intensieve training, een efficiënt oefenmodel dat veel mensen heeft geholpen om af te vallen en tegelijkertijd hun kracht en uithoudingsvermogen te verbeteren.
Maar vanwege de enorme populariteit hebben veel CrossFit-sportscholen het systeem verdund. Net zoals sommige CrossFit-sporters voor het eerst overhaast oefeningen doen in een vermoeide staat en dus wankelen in vorm, zijn CrossFit-coaches en gelieerde bedrijven haastig om CrossFit-sportscholen op te zetten en zijn ze dus wankelen in vorm.
De problemen komen voort uit onervaren trainers. CrossFit level-1 trainers zijn gecertificeerd na het voltooien van een tweedaags seminar en 50-multiple-choice-vraag examen. Dat is alles wat je nodig hebt om een CrossFit-sportschool te openen en zoveel atleten te trainen als je wilt.
Zach Even-Esh, een CrossFit-trainer bij Underground Strength Coach van New Jersey, zegt dat de trainers op niveau-1 net het topje van de ijsberg krabben. "Ze vertellen je op niveau 1 dat dit een inleiding is om de basis te begrijpen waar CrossFit over gaat en dat je het naar een volgend niveau moet brengen", zegt hij. Maar de realiteit is dat iemand met twee dagen opleiding je volgende CrossFit-klas kan leiden.
Dat wil niet zeggen dat er geen goed ervaren trainers zijn die CrossFit in het hele land coachen, maar met een zo eenvoudig te behalen certificering en aansluiting, wordt het programma verdund met onervaren trainers die mensen kwetsen . Cressey suggereert dat degenen die trainers willen worden, een jaar moeten wachten voordat ze een certificering krijgen. "Als je het hebt zonder enige ervaring, maakt het je een aansprakelijkheid, geen professional," zegt hij.
De echte vraag is: kan de groeiende CrossFit-industrie vertragen om ervoor te zorgen dat zijn trainers voldoende zijn voorbereid om hun klanten te trainen? Volgens het hoofdkantoor van CrossFit komen er elke maand 150 aanvragen binnen, wat neerkomt op ongeveer vijf CrossFit-aangesloten sportscholen per dag, ervan uitgaande dat alle aanvragen worden geaccepteerd. Ter vergelijking, in 2006 richtte Starbucks gemiddeld zes winkels per dag op.
CrossFit-trainers en -partners melden zich gewoon aan bij de partner nadat ze hun niveau-1-certificering hebben ontvangen en betalen vanaf dat moment een maandelijks bedrag. Er zijn nooit telefoontjes vanuit het hoofdkantoor die aandringen op verdere opleiding of opfriscursussen.
"Het doet de gemeenschap pijn omdat sommige mensen niet op pad gaan om zichzelf te onderwijzen," zegt Even-Esh. En er is geen gebrek aan verdere educatie in de CrossFit-gemeenschap. Het programma biedt training van niveau 2 en speciale seminars op gebieden zoals kettelbell, mobiliteit, krachtheffen, hardlopen en meer. De lessen worden in het hele land aangeboden; CrossFit komt naar de coaches, waardoor het overdreven toegankelijk is. Even-Esh zegt dat hij vindt dat het hoofdkantoor van CrossFit zelfs zover moet gaan dat coaches zo nu en dan een specialiteitscertificering moeten krijgen om hun aansluiting te behouden.
De hoop van de president van de CrossFit-gemeenschap is dat deze beweging de groeiende obesitas-trend kan omkeren door een actievere samenleving te creëren. "Ik herinner me in de vroege dagen dat Greg [!Glassman