Glögg: een oeroud gekruid wijnrecept voor après-scheppen

De Hot Toddy-recepten die de winter geweldig maken

Over de wijn, port en cognac. Het is niet nodig om te investeren in dure wijn, port of brandewijn, omdat de kruiden de aangeboren complexiteit van een goede wijn gaan voorkomen, maar niets goedkoops gebruiken. Vergeet niet dat de som niet beter zal zijn dan de delen. Als je wilt spelen, probeer dan in plaats van brandewijn Zweedse aquavit, een wodka met karwijssmaak, populair in Scandinavië.
Over de rozijnen. Gouden rozijnen zullen werken, maar donkere rozijnen zijn beter.
Over de kardemom. Kardemom is er in drie vormen: peulen, zaden en poeder. De peulen zien eruit als oranje zaden. Kardemomzaadpods zijn misschien moeilijk te vinden, dus je moet ze misschien bestellen bij een specerijenspecialist zoals Penzeys.com, maar laat de kardemom niet weg. Kardemom is het geheime ingrediënt. De zaden in de peulen zijn zwart of bruin, ongeveer 1/3 van de grootte van peperkorrels. Als je geen peulen kunt vinden en alleen zaden kunt vinden, gebruik dan ongeveer 1 theelepel. Gebruik geen poeder.
Over de amandelen. Het is belangrijk om naakte crèmekleurige amandelen te krijgen waarvan de schelpen en bruine huiden zijn verwijderd. De huiden zijn bitter en vol met bruine kleuren die de glogg een stoffige textuur kunnen geven. Gebruik geen gezouten of gerookte amandelen. Als je alleen amandelen met schil kunt vinden, kun je ze verwijderen door ze te blancheren. Dit is hoe: Kook een pot water, gooi de amandelen erin, wacht tot het water weer kookt, laat ze ongeveer een minuut koken, giet het water af en spoel af met koud water en laat het uitlekken. De skins glippen eraf als je ze knijpt.
Warning. Ik had ooit een lezer die klaagde dat het recept veel te zoet was. Dit is een zoete drank om mee te beginnen, maar bij verder onderzoek hoorde ik dat hij 12 uur lang in een slowcooker liet koken. Water en alcohol kunnen uit een langzaam kooktoestel verdampen (let op de groeven onder het deksel). Dit is om de bovenkant van het vlees koel te houden tijdens het stoven, een onderwerp voor een nieuwe discussie.
Doe dit 1) Breek de kardemomzaaddozen open door een pod op het aanrecht te plaatsen en er een botermes op te leggen. Druk met de palm van je hand op het mes. Het zal het openbreken zodat de smaken van de zaden kunnen ontsnappen. Je kunt de zaden in de peulen laten zodra ze zijn gekraakt.
2) Giet de rode wijn en port in een roestvrijstalen of porseleinen ketel. Gebruik geen aluminium of koperen pot, omdat deze metalen in wisselwerking staan met de wijn en cognac om een metaalachtige smaak te geven. Voeg de kaneel, kardemom, kruidnagel, sinaasappelschil, rozijnen en amandelen toe. Dek af en laat sudderen.
3) Doe de suiker in een pan en week deze met de helft van de cognac. Verwarm op een middelhoog vuur en roer af en toe tot het een heldere, gouden siroop wordt en alle suiker is opgelost (zie rechts). Laat het ongeveer 15 minuten sudderen totdat de kleine bubbels grote borreltjes worden. Dit begint de suiker te karameliseren en voegt een laagje smaak toe.
4) Voeg de suikersiroop toe aan de gekruide wijnmix. Dek af en laat het een uur op laag vuur pruttelen.
5) Smaak. Voeg indien gewenst meer suiker of cognac toe. Als je dat doet, ga dan gemakkelijk, maximaal 1/4 kopje. Zoals mijn kapper zegt: "Ik kan altijd meer afsnijden, maar ik kan het niet terugdoen". Je kunt altijd meer brandewijn toevoegen, maar als je over de top gaat, kun je er niet onder terugkomen.
6) Zeef om de kruiden, amandelen en rozijnen te verwijderen. Je kunt je glogg onmiddellijk serveren of in schone gebruikte wijn- of whiskyflessen bottelen. Een maand of twee van veroudering verbetert echt de smaken en trouwt ze prachtig. Een jaar is nog beter. Als je meer dan een maand of twee ouder wordt, vul je de flessen zo hoog mogelijk en sluit je ze goed af. Je hoeft ze niet op leeftijd te laten liggen, en als je gebruikte kurken gebruikt, kunnen ze lekken waar de kurkentrekker binnenkomt als je ze neerlegt. Een goede glogg gooit een dik paars sediment naarmate het ouder wordt, maar dat vormt geen probleem voor maanden. Het is gewoon normaal bezinken van zwevende deeltjes in suspensie, evenals verbindingen in de wijn die uit de oplossing komt als ze combineren met zuurstof in het verouderingsproces. Giet gewoon zachtjes en schud de fles niet en gooi het sediment weg wanneer u de bodem van de fles bereikt. Smaakt naar modder.
7) Extra voordelen. Gooi de rozijnen en amandelen niet weg als je klaar bent, ze zijn geïmpregneerd met smaak! Ik leg de rozijnen in een pot in de koelkast en mijn vrouw bakt ze in panettone, een Italiaans rozijnenbrood (nadat ik een paar handenvol heb gegeten). Ik rooster de amandelen ongeveer 90 minuten in een 225degF-oven en smul ze als snacks tijdens een voetbalwedstrijd.
8) Presenteren. Om glogg te serveren, verwarm je het voorzichtig in een pan op een laag vuur of, beter nog, in een slowcooker. Serveer het in een mok en sla dit niet over, garneer het met een reep verse sinaasappelschil, gedraaid over de mok om de oliën vrij te maken. Drink zittend en geef je autosleutels aan een vriend.
Samuel Johnson, auteur van het eerste Engelse woordenboek, schreef: "Claret is de drank voor jongens, port voor mannen, maar hij die een held wil zijn, moet cognac drinken." Volgens die definitie zullen Scandinavische glogg ons heilig maken.
Glogg, min of meer als gloooog uitgesproken, is een zoete glühwein met een hoog octaangehalte, dat wil zeggen dat het is gemaakt met een potpourri van kruiden en alle drie de bovenstaande: Claret (rode wijn), port en brandewijn. Omdat het warm wordt geserveerd, is het vooral populair rond Kerstmis. Het is het perfecte koud weer drankje voor apres ski of apres scheppen, het verwarmen van het lichaam en de ziel van binnenuit. Mijn vrouw en ik maken dit recept sinds 1974 en we zijn er zeker van dat we meer feestuitnodigingen krijgen voor onze glogg dan voor onze humor en charme.
Van de Grieken en Romeinen is bekend dat ze wijn "overpeinzen" door kruiden toe te voegen om de smaak te verbeteren en omdat men dacht dat het voordelen voor de gezondheid had. Waarschijnlijk omdat het als gezond werd beschouwd, hebben Engelse wijnhandelaren in de jaren 1500 in een periode van vroege marketinggenie een gekruide wijn Hippocras genoemd naar Hippocrates, de beroemde Griekse arts die ongeveer 400 jaar voor Christus leefde en vaak wordt aangeduid als 'de vader van geneeskunde."
Volgens het Wine Spirits Museum in Stockholm was koning Gustav I Vasa uit Zweden dol op een drankje gemaakt van Duitse wijn, suiker, honing, kaneel, gember, kardemom en kruidnagel. Het werd later "glodgad vin" genoemd in 1609, wat "gloeiend hete wijn" betekende. Het woord "glogg" is een verkorte vorm die voor het eerst in 1870 verscheen.
De populariteit verspreidde zich over de Europese landen en in de jaren 1890 werd het een kersttraditie. Het werd vaak gebruikt als een gezondheidsdrankje, en ik schrijf het vaak voor een breed scala aan kwalen, vooral spierspanningen veroorzaakt door sneeuwscheppen.
Hier is een recept uit 1898 uit de menghandleiding van een niet-geïdentificeerde wijnhandelaar.
181 liter wijnmix gemengd met volle rode wijn, verrijkte wijn en sediment met portwijn. 188 liter Cognac 64 liter sherry 90 kilo suiker 425 gram kaneel 260 gram kardemom 250 gram bittere amandel 6 kilo rozijnen 100 peulen vanille
Er zijn zoveel recepten voor deze oude traditionele winterdrank als voor martini's. In plaats van brandewijn, vragen de meeste Zweedse recepten om aquavit, een gedistilleerde drank die vaak wordt gearomatiseerd met karwijzaad. Finse gluggi heeft vaak wodka. Buiten Scandinavië maken de Duitsers een variatie genaamd gluhwein (glow wine), vaak op basis van witte wijn, en in Ierland wordt het gemaakt met (wat anders?) Ierse whisky. In de VS heb ik het geproefd gemaakt met bourbon. Maar ik heb liever de smaak van glogg gemaakt met brandewijn.
De kruiden en smaakstoffen veranderen net zo vrij, waarbij de meeste recepten kardemom, kruidnagel, kaneel, sinaasappelschil, rozijnen, amandelen en suiker vragen. Sommige mensen gebruiken gedroogde kersen. Sommigen zweren bij gedroogde sinaasappelschillen, anderen gebruiken vers. Het suikergehalte kan naar smaak worden gevarieerd en ik heb het geproefd gemaakt met honing en ahornsiroop. Sommigen brouwen het en drinken het ter plaatse, en anderen verouderen het. Meestal doe ik beide. Mijn vrouw en ik maken er graag wat voor na het eten op Thanksgiving, en dan worden we wat ouder voor Kerstmis en de rest van de winter. We maken sinds 1974 glogg en verfijnen sindsdien het recept. In 1979 publiceerde ik mijn recept in mijn column in de Chicago Tribune en dat leidde tot veel brieven met nieuwe recepten, waarvan ik enkele aspecten in het onderstaande recept heb opgenomen.
Het aroma van gemorste glogg is hemels, en wanneer het na een zware dag skiën of het trottoir stomen heet wordt geserveerd in een mok, bedankt het lichaam. Glogg maakt ook een goede marinade voor rundvlees of wild. Hier is mijn beproefde recept.
Yield. Maakt ongeveer vijf flessen van 750 ml. Bereidingstijd. Ongeveer 90 minuten
Ingrediënten 1,5 liter fles goedkope droge rode wijn 1,5 liter fles goedkoop Amerikaanse port 750 ml fles goedkope brandewijn 10 inch totaal kaneelstokjes 15 kardemom zaaddozen of 1 theelepel hele kardemom zaden 2 dozijn hele kruidnagels 1 sinaasappelschil, heel en gewassen 1/2 kop donkere rozijnen 1 kop geblancheerde amandelen 2 kopjes suiker Garneer met de schil van een andere sinaasappel
Over de kruidnagel. Gebruik geen kruidnagels in poedervorm.

Wat is uw favoriete après-ski of après-shoveling drankje?

Alle tekst en foto's zijn auteursrechtelijk beschermd (c) 2011 door Meathead en alle rechten zijn voorbehouden
Ga voor meer geschriften, foto's en recepten van Meathead naar zijn website AmazingRibs.com
Friend Meathead op Facebook