Kurkuma-verbinding kan het geheugen en de stemming verbeteren

Kurkuma is gekoppeld aan een schat aan gezondheidsvoordelen. Vorig jaar rapporteerde Medical News Today bijvoorbeeld over een onderzoek dat suggereert dat kurkuma zou kunnen helpen bij de behandeling van alvleesklierkanker, terwijl ander onderzoek beweert dat het populaire kruid kan helpen om een beroerte en de ziekte van Alzheimer te behandelen.
Het is de overvloed van kurkuma van een stof genaamd curcumine die het zo speciaal maakt. Studies hebben aangetoond dat curcumine een antioxidant is, wat betekent dat het onze cellen kan beschermen tegen schade veroorzaakt door vrije radicalen. Het heeft ook sterke ontstekingsremmende eigenschappen.
De nieuwe studie - onlangs gepubliceerd in het American Journal of Geriatric Psychiatry - levert verder bewijs dat curcumine de hersenen kan beschermen.
Eerste studie-auteur Dr. Gary Small van het Longevity Center aan de University of California, Los Angeles, en collega's testten de compound op 40 volwassenen in de leeftijd tussen 51 en 84, die allemaal milde geheugenproblemen.
Gedurende een totaal van 18 maanden werden de deelnemers gerandomiseerd naar een van twee groepen. De ene groep slikte tweemaal daags 90 milligram curcumine, terwijl de andere groep een placebo nam.
De curcumine die in deze studie werd gebruikt, was een biologisch beschikbare vorm genaamd Theracurmin, die de onderzoekers beschrijven als een "vorm van curcumine met verhoogde intestinale endotheel penetrabiliteit."

Curcumine kan cognitieve voordelen hebben

Bij aanvang van de studie ondergingen alle deelnemers standaard cognitieve tests, en deze werden elke 6 maanden tijdens de studie herhaald, evenals aan het einde van de studie.
Bovendien hadden 30 van de proefpersonen - van wie 15 curcumine kregen - aan het begin en einde van de studie positronemissietomografie (PET) -scans van hun hersenen.
Deze scans werden uitgevoerd om de niveaus van de beta-amyloïde en tau te beoordelen, eiwitten die als kenmerk van de ziekte van Alzheimer worden beschouwd. Onderzoek heeft gesuggereerd dat een toename van bèta-amyloïde en tau kan optreden tot 15 jaar voordat de symptomen van Alzheimer optreden, wat suggereert dat de eiwitten een vroege indicator van de ziekte kunnen zijn.
Uit de resultaten bleek dat de proefpersonen die tweemaal daags curcumine innamen, een verbetering van 28 procent in geheugentests vertoonden in de loop van de studie, terwijl degenen die de placebo namen geen significante geheugenverbeteringen vertoonden. [! 113272 => 1140 = 2!
Bovendien hadden deelnemers die curcumine namen ook lagere niveaus van bèta-amyloïde en tau in de hersengebieden van de hypothalamus en amygdala, dat zijn regio's die een sleutelrol spelen in geheugen en emotie.
"Deze resultaten suggereren dat het gebruik van deze relatief veilige vorm van curcumine door de jaren heen betekenisvolle cognitieve voordelen zou kunnen bieden."
De bijwerkingen van curcumine waren mild, meldt het team; vier mensen ervoeren buikpijn en andere gastro-intestinale symptomen, maar twee van de met placebo behandelde deelnemers ook. Eén persoon die curcumine kreeg, ervoer "een tijdelijk gevoel van warmte en druk in de borst."
Volgens Dr. Small en collega's staat een vervolgonderzoek op stapel. Het zal een groter aantal deelnemers omvatten, waaronder mensen met een milde depressie en personen met een genetisch risico op de ziekte van Alzheimer.
Het doel van het onderzoek is om te bepalen of bepaalde factoren - zoals leeftijd, de ernst van cognitieve problemen en de aanwezigheid van aan Alzheimer gerelateerde genen - de effecten van curcumine kunnen beïnvloeden over stemming en geheugen.
Bij aanvang van de studie ondergingen alle deelnemers standaard cognitieve tests, en deze werden elke 6 maanden tijdens de studie herhaald, evenals aan het einde van de studie.
Bovendien hadden 30 van de proefpersonen - van wie 15 curcumine kregen - aan het begin en einde van de studie positronemissietomografie (PET) -scans van hun hersenen.
Deze scans werden uitgevoerd om de niveaus van de beta-amyloïde en tau te beoordelen, eiwitten die als kenmerk van de ziekte van Alzheimer worden beschouwd. Onderzoek heeft gesuggereerd dat een toename van bèta-amyloïde en tau kan optreden tot 15 jaar voordat de symptomen van Alzheimer optreden, wat suggereert dat de eiwitten een vroege indicator van de ziekte kunnen zijn.