Colloïdaal zilver: gebruik, voordelen en gevaren

De afhaalmaaltijden

Colloïdaal zilver is een populaire alternatieve therapie.
De voorstanders beweren dat het een effectieve behandeling is voor allerlei infecties en ziekten, variërend van verkoudheid tot kanker.
Het gebruik van colloïdaal zilver is echter controversieel en is in verband gebracht met ernstige bijwerkingen.

Wat is het en waarom wordt het gebruikt?

Colloïdaal zilver is de term die wordt gebruikt om kleine zilverdeeltjes in een vloeistof te beschrijven.
Gezien hun kleine formaat zouden ze met een normaal filterproces niet worden verwijderd.
De grootte van de zilverdeeltjes in colloïdaal zilver kan variëren, maar sommige zijn zo klein dat ze "nanodeeltjes" worden genoemd. Dit betekent dat ze minder dan 100 nm groot zijn en onzichtbaar voor het blote oog (1).
Voordat moderne antibiotica werden ontwikkeld, werd colloïdaal zilver gebruikt als een universele remedie voor verschillende infecties en ziekten.
Onlangs heeft het een opleving in populariteit ervaren, en sommigen beweren dat het antibiotica of andere medische therapieën kan vervangen om bacteriële, virale en schimmelinfecties te behandelen.
Een kleiner aantal mensen beweert ook dat het kan helpen bij het behandelen van ziekten zoals de ziekte van Lyme, tuberculose en zelfs HIV / AID's.
Degenen die colloïdaal zilver gebruiken, nemen het als voedingssupplement of passen het rechtstreeks op hun huid toe.
De oplossing kan in verschillende sterkten worden gevonden, afhankelijk van hoeveel zilver het bevat.

Hoe werkt colloïdaal zilver?

Van colloïdaal zilver wordt gezegd dat het brede antibacteriële en antiseptische effecten heeft wanneer het oraal wordt ingenomen of op een wond wordt geplaatst.
Het is onbekend hoe colloïdaal zilver precies werkt. Onderzoek suggereert echter dat het zich hecht aan eiwitten op de celwanden van bacteriën en hun celmembranen beschadigt (2, 3, 4).
Hierdoor kunnen zilverionen de cellen binnendringen, waar ze de metabolische processen van de bacterie kunnen verstoren en het DNA kunnen beschadigen, wat leidt tot de dood van de cel.
Er wordt gedacht dat de effecten van colloïdaal zilver variëren, afhankelijk van de grootte en vorm van de zilverdeeltjes, evenals hun concentratie in een oplossing (5, 6).
Een groot aantal kleine deeltjes heeft een groter oppervlak dan een lager aantal grote deeltjes. Als gevolg hiervan kan een oplossing die meer zilveren nanodeeltjes bevat, die een kleinere deeltjesgrootte hebben, meer zilverionen vrijgeven.
Zilverionen komen vrij uit de zilverdeeltjes wanneer ze in contact komen met vocht, zoals lichaamsvloeistoffen.
Ze worden beschouwd als het "biologisch actieve" deel van colloïdaal zilver dat het zijn geneeskrachtige eigenschappen geeft (4, 7, 8).
Het is echter vermeldenswaard dat colloïdaal zilverproducten niet gestandaardiseerd zijn en ernstige bijwerkingen kunnen hebben.
In de handel verkrijgbare colloïdale oplossingen kunnen sterk variëren in de manier waarop ze worden geproduceerd, evenals het aantal en de grootte van de zilverdeeltjes die ze bevatten.

Potentiële gezondheidsvoordelen

Sommige mensen beweren dat colloïdaal zilver kan helpen bij de behandeling van bacteriële, virale en schimmelinfecties.
Vóór de ontdekking van antibiotica was colloïdaal zilver een populaire antibacteriële behandeling.
Reageerbuisstudies hebben aangetoond dat colloïdaal zilver een breed scala aan bacteriën kan doden (8, 9, 10).
Dit heeft zich vertaald in het gebruik in sommige producten voor de gezondheidszorg, zoals wondcrèmes, wondverband en medische apparatuur (7, 11).
Vanwege de risico's van het innemen van colloïdaal zilver zijn de effecten hiervan niet getest als een antibacteriële behandeling bij mensen (12).
Voorstanders van colloïdaal zilver beweren ook dat het antivirale effecten in uw lichaam kan hebben.
Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat verschillende soorten zilveren nanodeeltjes kunnen helpen virale verbindingen te doden (13).
De hoeveelheid nanodeeltjes in een colloïde oplossing kan echter variëren, en een recent onderzoek heeft aangetoond dat colloïdaal zilver niet effectief is bij het doden van virussen, zelfs in reageerbuisomstandigheden (9).
Geen studies hebben de effecten van het innemen van colloïdaal zilver op virussen bij mensen onderzocht, dus het ontbreekt aan bewijs om het gebruik op deze manier te ondersteunen.
Van colloïdaal zilver wordt ook gezegd dat het schimmelinfecties kan behandelen.
Eén reageerbuisstudie toonde aan dat het de groei van sommige schimmelsoorten kan stoppen (14).
Veel dingen kunnen echter schimmels doden in een laboratorium, en dit betekent niet dat colloïdaal zilver schimmelinfecties bij mensen kan behandelen.
Er is momenteel weinig bewijs om de bewering te ondersteunen dat colloïdaal zilver een betrouwbaar actueel antischimmelmiddel is.
Bovendien is er geen onderzoek gedaan naar de effecten van inname van colloïdaal zilver op schimmelinfecties bij mensen.

Veiligheid en bijwerkingen

U wordt elke dag blootgesteld aan extreem kleine hoeveelheden zilver (15).
Het is in zeer kleine hoeveelheden aanwezig in drinkwater, de voedselvoorziening en zelfs de lucht die u inademt.
Als een verbinding wordt gedacht dat het zilver in de omgeving redelijk veilig is.
De milieu- en gezondheidsrisico's van zilveren nanodeeltjes worden echter niet goed begrepen en het innemen van colloïdaal zilver wordt als onveilig beschouwd.
Het grootste risico van chronische blootstelling aan colloïdaal zilver is argyria.
Argyria is een aandoening die de huid een blauwgrijze kleur geeft vanwege een opeenhoping van zilvermetaaldeeltjes in het lichaam en de huid. Zilverafzettingen kunnen ook voorkomen in de darmen, lever, nieren en andere organen (16).
U loopt het grootste risico argyria te ontwikkelen als u een zilverhoudend voedingssupplement gebruikt of in een baan werkt die u blootstelt aan grote hoeveelheden zilver.
Er wordt gedacht dat je om argyria te ontwikkelen, zilververbindingen gedurende een lange periode zou moeten innemen. De exacte hoeveelheden en het tijdsbestek dat u in gevaar zou brengen, zijn echter niet bekend (16).
De werkelijke risico's van het innemen van nanodeeltjes, die aanwezig kunnen zijn in colloïdaal zilverproducten, zijn ook onbekend.
Aangezien deze deeltjes gemakkelijker in uw cellen kunnen passeren en mogelijk de bloed-hersenbarrière passeren, worden ze als een waarschijnlijk gezondheidsrisico beschouwd (6).
Het aanbrengen van colloïdaal zilver op uw huid wordt als minder riskant beschouwd dan het innemen. Als de oplossing echter zeer kleine nanodeeltjes bevat, kunt u deze via uw huid absorberen (17).
Wat meer is, als u het vaak op een open wond gebruikt, kunt u gelokaliseerde argyria ervaren vanwege een opeenhoping van zilver in het omliggende weefsel (18).
Er is ook een potentieel voor zilverallergie, hoewel dit als zeldzaam wordt beschouwd (7).

Moet je het proberen?

Colloïdaal zilverproducten kunnen sterk variëren in samenstelling, dus hun effecten kunnen ook sterk variëren.
Bovendien heeft zilver geen functie in uw lichaam en geen bekende voordelen wanneer het oraal wordt ingenomen.
Gezien de risico's en het gebrek aan bewezen voordelen, is het gebruik van colloïdaal zilverproducten waarschijnlijk geen goed idee.