De Afrikaanse wilde aardappel

Afrikaanse wilde aardappel

Veel van de medicijnen die we tegenwoordig vinden, zijn afkomstig van planten die genezers en kruidkundigen al eeuwen gebruiken. De Afrikaanse wilde aardappel is een goed voorbeeld.
De plant is inheems in graslanden en bossen in Zuid-Afrika, Botswana, Lesotho en Swaziland. Bij gezonde mensen die geen andere medicijnen gebruiken, wordt het als niet-toxisch beschouwd. Als kruidensupplement hebben Zuid-Afrikanen het gebruikt om vele aandoeningen te behandelen. Er wordt ook gezegd dat het stormen en nachtmerries afweert.
Veel onderzoekers geloven dat de Afrikaanse wilde aardappel het potentieel heeft om zich aan te sluiten bij de reguliere geneeskunde. Maar de meeste van deze onderzoeken zijn in vitro of bij ratten uitgevoerd. Er moeten meer menselijke studies worden uitgevoerd om de potentiële voordelen en mogelijke nadelen ervan te ontdekken.

U zegt aardappel ...

De Afrikaanse wilde aardappel heeft vele namen: Bantu Tulip, Papa Silvestre Africana en Pomme de Terre Sauvage d'Afrique. De wetenschappelijke naam is Hypoxis hemerocallidea. Maar de meest voorkomende naam is de Afrikaanse wilde aardappel.
De plant heeft geen relatie met de aardappelen die u waarschijnlijk het meest kent. Het maakt eigenlijk deel uit van de leliefamilie.
Het wordt ongeveer 15 centimeter lang en heeft gebogen, puntige bladeren en felgele, stervormige bloemen. Het heeft ook slanke knollen (de bolvormige basis van de stengel) in plaats van aardappelachtige knollen.

De speciale ingrediënten

De Afrikaanse wilde aardappel bevat verschillende actieve ingrediënten die interessant zijn, waaronder hypoxoside en fytochemicaliën.
De samengestelde hypoxoside bevat rooperol, dat een antioxidant is. Antioxidanten helpen het lichaam te beschermen tegen vrije radicalen die cellen kunnen beschadigen en veel ziekten kunnen veroorzaken. Deze ziekten omvatten kanker, hartfalen en de ziekte van Alzheimer.
Fytochemicaliën zijn stoffen die van nature in planten voorkomen. Ze fungeren als antioxidanten in het lichaam. Sterolen en sterolines zijn fytochemicaliën in de Afrikaanse wilde aardappel. Sterolen en sterolines stimuleren het immuunsysteem en kunnen zelfs helpen cholesterol te verlagen.

Om te werken

Zuid-Afrikanen, met name traditionele Zoeloe-genezers, gebruiken de Afrikaanse wilde aardappel al lang voor veel aandoeningen. Een paar hiervan zijn:
Meestal nemen mensen Afrikaanse wilde aardappel via de mond, maar soms in de vorm van een extract, supplement of thee. En soms passen mensen het lokaal toe om wonden te genezen of het te gebruiken als algemene immuunversterker.

Is het effectief?

Terwijl mensen in heel Zuid-Afrika de Afrikaanse wilde aardappel gebruiken, is er weinig onderzoek om de effectiviteit ervan te bevestigen. Meer onderzoek wordt uitgevoerd om te testen of het sommige medische aandoeningen bij mensen kan behandelen. Deze voorwaarden omvatten:
Veel academische bronnen hebben de antitumor eigenschappen van de Afrikaanse wilde aardappel onderzocht. De antioxiderende, ontstekingsremmende, anticonvulsieve en antidiabetische eigenschappen zijn genoteerd.
Deze vroege bevindingen zijn ontleend aan wat wetenschappers 'in vitro studies' noemen. Dit betekent dat de onderzoeken zijn uitgevoerd met reageerbuizen en niet met mensen. Andere onderzoeken zijn uitgevoerd bij ratten.
Nieuw bewijs suggereert dat de Afrikaanse wilde aardappel kankercellen en premaligne cellen kan bestrijden. Het heeft ook eigenschappen die de overleving bij patiënten met longkanker kunnen verlengen. Maar er is nog veel meer onderzoek nodig om de doeltreffendheid ervan te bevestigen.
Een aantal onderzoeken tonen aan dat de Afrikaanse wilde aardappel diabetes type 2 zou kunnen helpen beheersen omdat het de secretie van insuline zou stimuleren. Maar een Zuid-Afrikaans onderzoek wees uit dat het ook de nierfunctie kon aantasten. Onderzoek is gaande.
De Afrikaanse wilde aardappel bevat een stof met de naam beta-sitosterol, waarvan wetenschappers denken dat het zou kunnen helpen het immuunsysteem te versterken. Resultaten van één onderzoek toonden aan dat capsules met beta-sitosterol het immuunsysteem kunnen versterken na lichamelijke stress, zoals sporten.
Zuid-Afrikanen hebben de Afrikaanse wilde aardappel vaak gebruikt als kruidenbehandeling voor HIV en AIDS. Sommige Zuid-Afrikaanse artsen schrijven het voor hun patiënten voor. Maar er is weinig bewijs dat het effectief is.
Eén onderzoek wees uit dat de Afrikaanse wilde aardappel het metabolisme van antiretrovirale medicijnen aanzienlijk remde. Dit zijn de zeer effectieve medicijnen die worden gebruikt om hiv te behandelen. Maar andere studies hebben dit niet het geval gevonden.

De afhaalmaaltijden

De biologische agentia in de Afrikaanse wilde aardappel, inclusief hypoxoside en sterolen, hebben bewezen voordelen. Maar er is meer onderzoek bij mensen nodig.
De Afrikaanse wilde aardappel lijkt veilig, maar kan schadelijke bijwerkingen hebben, zoals nierinsufficiëntie, en kan interfereren met HIV-medicijnen. Er is ook geen consensus over de juiste dosering.
U moet altijd met uw arts praten als u geïnteresseerd bent in het gebruik van kruidentherapieën, vooral als u al andere medicijnen gebruikt.