De voor- en nadelen van het eten van mosselen

Overdosis ijzer

De oude Romeinen cultiveerden duizenden jaren geleden weekdieren voor sieraden en voedsel. Deze familie van zeedieren omvat oesters, sint-jakobsschelpen en kokkels. Een ander lid, de mossel, blijft een populaire delicatesse. Het eten van mosselen heeft enkele voedingsvoordelen. Je moet ze echter niet rauw eten om door voedsel overgedragen ziekten te voorkomen.

Mosselen bevatten weinig vet en veel eiwitten en zijn, wanneer gekookt gekookt, een gezonde aanvulling op uw dieet.
Mosselen eten geeft u Macronutriënten
Prehistorische mensen uit Zuid-Afrika vertrouwden op weekdieren om voldoende eiwitten te krijgen. Moderne wetenschappers hebben de macronutriënten in mosselen nauwkeurig geanalyseerd. Mosselen bevatten meestal eiwitten. Ze hebben slechts een kleine hoeveelheid koolhydraten en vet. Mosselen hebben daarom een uitstekend voedingsprofiel voor het helpen bij gewichtsverlies, volgens een rapport uit 2014 van Dadun aan de Universiteit van Navarra, omdat eiwit meer verzadigende kracht heeft dan vet of koolhydraten.

De Amerikaanse overheid beschouwt een voedingsmiddel als een goede bron van vitamine wanneer het 10 procent van de aanbevolen dagelijkse waarde in één portie geeft. Gegeven deze definitie bevatten mosselen aanzienlijke hoeveelheden vitamine B12, fosfor en ijzer. Ze bevatten ook essentiële omega-3-vetzuren zoals eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA). Deze vetten hebben veel gezondheidsvoordelen, waaronder het ondersteunen van de gezondheid van hart en hersenen.

Wetenschappers schatten dat tweederde van alle soorten is verdwenen sinds het leven op aarde begon. Een deel van dit verlies komt van menselijke vervuiling. Dergelijke besmetting doet meer dan alleen soorten doden - het maakt ze ook giftig om te eten. U kunt een deel van hun giftigheid absorberen.
Het zachte weefsel van mosselen maakt ze bijzonder kwetsbaar voor vervuiling, volgens een rapport van augustus 2018 in het Marine Pollution Bulletin. Uit dit onderzoek bleek dat 60 procent van de mosselen geboorteafwijkingen veroorzaakt door vervuiling. De impact van het eten van gemuteerde zeevruchten blijft onbekend, maar met plastic vervuilde zeevruchten kunnen een bedreiging vormen voor de hele voedselketen.

Niet alle mosseltoxines zijn afkomstig van menselijke activiteit. Sommigen van hen gebeuren van nature. Mosselen overleven door verschillende planktonsoorten te eten. Leden van de familie van plankton Dinophysis bevatten een gif dat bij mensen ademhalingsverlamming veroorzaakt. Wetenschappers noemen dit dodelijke effect verlamming van schelpdieren. Meer gevallen van dergelijke vergiftiging komen elk jaar voor, volgens een paper van juli 2018 in het Journal of Veterinary Research. Mosselen koken verhoogt het gifgehalte. Daarom bieden monitoringprogramma's de enige manier om dit toxine te voorkomen.

Andere mosseltoxines hebben een minder ernstig effect. Een artikel uit 2016 van het Wetenschappelijk Comité van de Voedselveiligheidsautoriteit van Ierland beschreef amnesische schelpdiervergiftiging. Het Pseudo-nitzschia-plankton waarop de mosselen dineren, veroorzaakt deze vergiftiging, die hersenschade kan veroorzaken. Net als verlamde schelpdiervergiftiging voorkomt koken niet dat amnesische schelpdiervergiftiging optreedt. Koken verlaagt uw risico echter aanzienlijk. Daarom moet u mosselen koken om dit gif en vele andere gifstoffen te voorkomen.

Veel mensen hebben allergische reacties op zeevruchten, waaronder mosselen. Deze reacties lopen van mild tot ernstig. Dit is een genetische eigenschap die waarschijnlijk je hele leven invloed op je zal hebben, volgens een beoordeling uit 2016 in het Journal of the American College of Nutrition. De auteurs van deze review constateerden een toename van het aantal zeevruchtenreacties in de afgelopen 20 jaar. De redenen voor deze toename blijven onbekend, maar artsen kunnen u testen op gevoeligheid.