Groene aardappelen: onschadelijk of giftig?

Blijf uit de buurt van voedingsmiddelen die je plas ruiken

1. Als je in een zak aardappels grijpt en merkt dat ze groen beginnen te worden, sta je voor de raad of je ze weg moet gooien of niet.

2. Sommigen verminderen hun verliezen en gooien de groene aardappelen, terwijl anderen de groene vlekken verwijderen en ze toch gebruiken.

3. Groene aardappelen zijn echter meer dan alleen ongewenst. Ze kunnen ook gevaarlijk zijn.

4. De groene kleur en de bittere smaak die aardappelen soms ontwikkelen, kunnen wijzen op de aanwezigheid van een toxine.

5. Sommige mensen vragen zich af of het eten van groene aardappelen je ziek kan maken, of dat schillen of koken ze veilig maakt om te eten.

6. Dit artikel behandelt alles wat u moet weten over groene aardappelen en of ze een risico voor uw gezondheid vormen.

Waarom aardappelen groen worden

1. Het vergroenen van aardappelen is een natuurlijk proces.

2. Wanneer aardappelen worden blootgesteld aan licht, beginnen ze chlorofyl te produceren, het groene pigment dat veel planten en algen hun kleur geeft (1).

3. Hierdoor veranderen aardappelen met een lichte schil van geel of lichtbruin in groen. Dit proces vindt ook plaats bij aardappelen met een donkere schil, hoewel de donkere pigmenten het kunnen vermommen.

4. Je kunt zien of een donkere aardappel groen wordt door een deel van de schil af te krassen en te controleren op eventuele groene plekken eronder (2).

5. Met chlorofyl kunnen planten ook energie uit de zon oogsten via fotosynthese. Door dit proces kunnen planten koolhydraten en zuurstof produceren uit zonlicht, water en kooldioxide.

6. Het chlorofyl dat sommige aardappelen hun groene kleur geeft, is volkomen onschadelijk. Het is zelfs aanwezig in veel plantaardig voedsel dat je elke dag eet.

7. Niettemin kan vergroening in aardappelen ook de productie van iets minder wenselijk en potentieel schadelijk aangeven - een giftige plantaardige stof genaamd solanine (1).

Groene aardappelen kunnen giftig zijn

1. Wanneer blootstelling aan licht ervoor zorgt dat aardappelen chlorofyl produceren, kan het ook de productie van bepaalde verbindingen stimuleren die beschermen tegen schade door insecten, bacteriën, schimmels of hongerige dieren (3, 4, 5).

2. Helaas kunnen deze verbindingen giftig zijn voor mensen.

3. Solanine, de belangrijkste toxine die aardappelen produceren, werkt door het remmen van een enzym dat betrokken is bij het afbreken van bepaalde neurotransmitters (3, 4).

4. Het werkt ook door celmembranen te beschadigen en kan de doorlaatbaarheid van uw darm negatief beïnvloeden.

5. Solanine is normaal aanwezig in lage niveaus in de schil en het vruchtvlees van aardappelen, evenals in hogere niveaus in delen van de aardappelplant. Maar als ze worden blootgesteld aan zonlicht of beschadigd, produceren aardappelen er meer van.

6. Chlorofyl is een goede indicator voor de aanwezigheid van hoge niveaus van solanine in een aardappel, maar het is geen perfecte maatregel. Hoewel dezelfde omstandigheden de productie van zowel solanine als chlorofyl aanmoedigen, worden ze onafhankelijk van elkaar geproduceerd (1).

7. Afhankelijk van de variëteit kan een aardappel heel snel groen worden, maar toch matige hoeveelheden solanine bevatten. De helmknop kan langzaam groen worden, maar bevat toch een hoog toxinegehalte (2).

8. Niettemin is vergroening een teken dat een aardappel mogelijk meer solanine begint te produceren.

Hoeveel solanine is teveel?

1. Het is moeilijk om precies te zeggen hoeveel solanine je misselijk maakt, omdat het onethisch zou zijn om dit bij mensen te testen. Het hangt ook af van de individuele tolerantie en lichaamsgrootte van een persoon.

2. Casusrapporten van solaninevergiftiging en één toxicologisch onderzoek bij mensen kunnen echter een goed idee zijn.

3. Het lijkt dat inname van 0,9 mg / lb (2 mg / kg) lichaamsgewicht voldoende is om symptomen te veroorzaken, hoewel 0,6 mg / lb (1,25 mg / kg) voldoende kan zijn om mensen ziek (4).

4. Dat betekent dat het eten van een 16-ounce (450 g) aardappel die het acceptabele niveau van 20 mg solanine per 100 gram heeft overschreden, voldoende zou zijn om een ​​110-pond ( 50-kg) persoon ziek.

5. Maar als een aardappel een zeer hoog solaninegehalte heeft ontwikkeld of als de persoon kleiner of een kind is, kan zelfs minder consumeren voldoende zijn om ze ziek te maken.

6. De kenmerken van solaninevergiftiging zijn misselijkheid, braken, diarree, zweten, hoofdpijn en buikpijn. Relatief milde symptomen zoals deze zouden binnen ongeveer 24 uur moeten verdwijnen (4, 6, 7).

7. In extreme gevallen zijn ernstige effecten gemeld, zoals verlamming, convulsies, ademhalingsproblemen, coma en zelfs de dood (4, 8).

Is het schillen of koken van groene aardappelen effectief?

1. Solanineniveaus zijn het hoogst in de schil van een aardappel. Om deze reden zal het schillen van een groene aardappel de niveaus aanzienlijk verlagen.

2. Studies hebben geschat dat thuis een aardappel schillen minstens 30% van zijn giftige plantaardige stoffen verwijdert. Dat laat echter nog steeds tot 70% van de verbindingen in het vlees achter (4).

3. Dit betekent dat in aardappelen met zeer hoge solanineconcentraties de geschilde aardappel nog genoeg kan bevatten om u ziek te maken.

4. Helaas verlagen kook- en andere kookmethoden, zoals bakken, magnetron of frituren, de solanineniveaus niet significant. Ze zullen groene aardappelen dus niet veiliger maken om te eten (9).

5. Als een aardappel slechts een paar kleine groene vlekken heeft, kunt u deze uitsnijden of de aardappel schillen. Omdat solanine ook in hogere concentraties rond de ogen of spruiten van een aardappel wordt geproduceerd, moeten deze ook worden verwijderd.

6. Als de aardappel echter erg groen is of bitter smaakt (een teken van solanine), kunt u deze het beste weggooien (10).

Voorkomen dat aardappelen groen worden

1. Gelukkig zijn meldingen van solaninevergiftiging zeldzaam. Het kan echter te weinig worden gerapporteerd vanwege de generieke aard van de symptomen.

2. Aardappelen die onaanvaardbare hoeveelheden solanine bevatten, komen meestal niet in de supermarkt.

3. Als aardappelen echter niet op de juiste manier worden behandeld, kunnen ze solanine produceren nadat ze zijn afgeleverd in een supermarkt of terwijl ze in uw keuken worden bewaard.

4. Daarom is een goede opslag van aardappelen belangrijk om te voorkomen dat hogere niveaus van solanine ontstaan.

5. Fysieke schade, blootstelling aan licht en hoge of lage temperaturen zijn de belangrijkste factoren die aardappelen stimuleren om solanine te produceren (2).

6. Zorg ervoor dat u de aardappelen inspecteert voordat u ze koopt om er zeker van te zijn dat ze niet zijn beschadigd of al groen zijn geworden.

7. Bewaar ze thuis op een koele, donkere plaats, zoals een wortelkelder of kelder. Ze moeten in een ondoorzichtige zak of plastic zak worden bewaard om ze tegen licht te beschermen.

8. Bewaren in de koelkast is niet ideaal, omdat het te koud is voor aardappelbewaring. Sommige onderzoeken hebben zelfs verhoogde solaninespiegels aangetoond als gevolg van opslag bij koelkasttemperaturen (11).

9. Bovendien is de gemiddelde keuken of bijkeuken te warm voor langdurige opslag.

10. Als u niet voldoende ruimte hebt om uw aardappelen te bewaren, koop dan alleen het bedrag dat u wilt gebruiken. Bewaar ze in een ondoorzichtige tas achter in een kast of lade, waar ze het best worden beschermd tegen licht en warmte.

De onderste regel

1. Groene aardappelen moeten serieus worden genomen.

2. Hoewel de groene kleur zelf niet schadelijk is, kan dit wijzen op de aanwezigheid van een toxine genaamd solanine.

3. Groene aardappels schillen kan het solaninegehalte verlagen, maar zodra een aardappel groen is geworden, kunt u deze het beste weggooien.

4. Inspecteer aardappelen op vergroening en schade voordat u ze koopt en bewaar ze op een koele, donkere plaats om te voorkomen dat ze groen worden voordat u ze gebruikt.