Ingeblikte zalm- en metaaltoxines

Voedingsmiddelen met flavanoïden

1. Ingeblikte zalm levert vitamines, mineralen en hart-gezonde omega-3-vetzuren en kan een gezonde aanvulling zijn op uw dieet. Zalm kan echter niveaus van kwik en andere schadelijke toxines bevatten en een plastic en harsbestanddeel dat wordt gebruikt om metalen blikken te bekleden, kan ook mogelijke toxines bevatten. Er wordt nog steeds onderzoek gedaan naar de mogelijke nadelige effecten en voedselproducenten beginnen producten in blik aan te bieden in blikken die niet zijn gemaakt met de chemische bisfenol A.

Zware metalen

1. Zalm en andere vissen kunnen potentieel schadelijke zware metalen bevatten, zoals kwik, dioxines en polychloorbifenylen of PCB's, volgens het University of Maryland Medical Center. Zalm, sardines, tilapia, zoetwaterforel, mul en haring behoren tot de vissen met de laagste concentraties kwik, volgens het Global Healing Center, een website voor natuurlijke gezondheidsinformatie. Uit een studie uit 2008, gepubliceerd in "Environmental Toxicology and Chemistry", is echter gebleken dat hoewel kwikgehaltes in zalm onder de richtlijnen voor menselijke gezondheidsconsumptie vallen, wilde zalm drie keer zoveel kwik bevat als gekweekte zalm. Makreel, zwaardvis en tilefish bevatten meer kwik en zwangere of zogende vrouwen en jonge kinderen moeten dit soort vissen vermijden. Zwangere of zogende vrouwen wordt geadviseerd om niet meer dan 6 gram vis per week te eten en kinderen jonger dan 2 minder dan 2 gram per week, volgens de U.S. Environmental Protection Agency.

Blootstelling aan BPA

1. Bisphenol A of BPA wordt al jaren in voeringen van conservenblikken gebruikt. Openbaringen van mogelijke gezondheidsrisico's hebben geleid tot beperkingen op BPA in Canada, sommige Amerikaanse staten en sommige Amerikaanse steden. Consumentenrapporten testten ingeblikte soepen, sap, tonijn, sperziebonen en andere voedingsmiddelen en ontdekten dat 19 ingeblikte voedingsmiddelen van het merk BPA bevatten. Het meldt dat sommige producten met het label "BPA-vrij" wat BPA bevatten. Federale richtlijnen staan ​​veilige blootstelling toe aan 50 microgram BPA per kilogram lichaamsgewicht. Maar de maatregel was gebaseerd op oudere studies, volgens Consumer Reports. Nieuwe dierstudies hebben een abnormale voortplantingsontwikkeling vastgesteld bij blootstellingen van 2,4 microgram BPA per kilogram lichaamsgewicht per dag.

Mogelijke schade

1. Laboratoriumtests van het toxine suggereren dat mogelijke schade geboorteafwijkingen van de mannelijke en vrouwelijke voortplantingssystemen kan omvatten vanwege algemeen geconserveerde conserven, volgens de Environmental Working Group, die wetenschappers, ingenieurs en beleid omvat advocaten, die studies analyseren en ook hun eigen tests uitvoeren. Andere potentiële gezondheidsrisico's van BPA omvatten borstkanker, prostaatkanker en onvruchtbaarheid, volgens de groep.

Voordelen voor de gezondheid

1. Omdat BPA wordt gebruikt voor een verscheidenheid aan ingeblikt voedsel en de veiligheidsnormen nog niet zijn gewijzigd, is het aan de consument om de blootstelling aan het toxine te beperken of te verminderen. Ze kunnen ingeblikte zalm en andere ingeblikte producten kopen van gerenommeerde fabrikanten die een BPA-vrije optie aanbieden, merkt Traditional Foods. Producten die vrij zijn van BPA moeten die optie op het bliketiket aangeven. Ingeblikte zalm heeft waardevolle gezondheidsvoordelen. De omega-3-vetzuren in ingeblikte zalm bevorderen de gezondheid van het hart door het cholesterolgehalte in uw lichaam te verbeteren. Omega-3 vetzuren kunnen werken om hartziekten en depressie te bestrijden.

Verlaagd risico bij zalm

1. Ingeblikte zalm draagt ​​niet zoveel risico als tonijn in blik, volgens Paul Greenberg in een augustus 2011 nummer van "The Atlantic". De tonijn die wordt gebruikt voor het conserven van andere vissen of schaaldieren verderop in de voedselketen, neemt kwik en andere metaalgifstoffen op die zich ophopen via de voedselketen. De zalm die gewoonlijk wordt gebruikt als conservenvoer voor kleine schaaldieren en klein plankton, die geen van die toxines bevatten, stelt Greenberg.