Is konijnenvlees gezond in vergelijking met gewoon vlees?

Slabladeren

Konijn wordt beschouwd als een speciaal vlees in de Verenigde Staten, maar het werd meestal in het midden van de 20e eeuw geconsumeerd als voedsel in oorlogstijd. Konijnenvlees wordt ook in verschillende andere landen gegeten, waaronder Malta, Frankrijk, Italië en China. Dit vlees is rijk aan voedingsstoffen en is een gezonde bron van dierlijke eiwitten.

Konijnen kunnen gemakkelijk worden gekweekt, gezien hun kleine formaat. Ze zijn echter ook een vaak geconsumeerd type wild. Wild konijn en gedomesticeerd konijn hebben enkele wezenlijke voedingsverschillen en worden ook beschouwd als tamelijk verschillend in termen van diepte van smaak.
Op elke 100 gram gedomesticeerd konijn vindt u:
Ter vergelijking, in elke 100 gram wild konijn vindt u:
Gedomesticeerd konijn heeft een grotere verscheidenheid aan vitamines en mineralen, waardoor het rijker is aan voedingsstoffen dan het wilde konijn. Gedomesticeerde en wilde konijnen delen de meeste van dezelfde voedingsstoffen en bevatten ze zelfs in dezelfde hoeveelheden. De belangrijkste uitzonderingen hierop zijn hun hoeveelheden ijzer en selenium. Wild konijn heeft twee keer zoveel ijzer als gedomesticeerd konijn, en gedomesticeerd konijn heeft meer dan twee keer de hoeveelheid selenium.
Volgens een artikel uit 2016 in het Journal of Livestock Science, worden kruiden, specerijen en botanische producten vaak toegevoegd aan konijnenvoer om de spijsvertering te verbeteren, ziekten te voorkomen en antioxidanten te bieden. Wanneer konijnen deze additieven worden gevoerd, verhoogt dit de hoeveelheid antioxidanten in hun vlees, waardoor de voeding wordt verbeterd.

Het vetgehalte van konijnenvlees is vrij laag in vergelijking met andere eiwitten, waardoor het mager vlees is. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties heeft konijnenvlees zelfs een van de laagste vet- en eiwithoeveelheden van veel typisch geconsumeerd vlees. De hoeveelheid vet in konijnenvlees kan echter aanzienlijk verschillen tussen gedomesticeerde en wilde konijnen.
Op elke 100 gram gedomesticeerd konijn vindt u 5,6 gram vet. Verzadigd vet maakt 1,7 van deze grammen uit. Daarentegen zit er ongeveer de helft van zoveel vet in het wilde konijn. Elke 100 gram wild konijn bevat 2,3 gram vet, waarvan 0,7 gram verzadigd vet. Volgens een studie uit 2013 in het Journal of Animal Production Advances is dit veel minder vet dan in ander veel geconsumeerd vlees, zoals varkensvlees en rundvlees.
Hoewel het vetarm is, is konijnenvlees rijk aan gezonde enkelvoudig onverzadigde en meervoudig onverzadigde vetten, zoals omega-vetzuren. Er zijn 220 milligram omega-3-vetzuren en 860 milligram omega-6-vetzuren in elke 100 gram gedomesticeerd konijn. Er zit iets minder dan de helft van de hoeveelheid van deze vetzuren in wild konijnenvlees, maar dit aantal is nog steeds vrij hoog, gezien de hoeveelheid vet dat wild konijnen in vergelijking heeft.

Hoewel vlees van wilde konijnen minder vet bevat, heeft het meer cholesterol. Er zit 81 milligram cholesterol in elke 100 gram wild konijn in vergelijking met 57 milligram in gedomesticeerd konijn. Dit is nog steeds minder cholesterol dan dat van ander veel geconsumeerd vlees.
Op basis van de huidige voedingsrichtlijnen voor Amerikanen is er geen beperking op hoeveel cholesterol in de voeding u kunt consumeren. Dit komt omdat cholesterol in de voeding niet langer als slecht voor je gezondheid wordt beschouwd.
Volgens de American Heart Association is het eigenlijk verzadigd vet en transvet, in plaats van cholesterol in de voeding, dat het cholesterolgehalte in uw bloed beïnvloedt. Als je je zorgen maakt over je cholesterol en je eet vaak konijn, wil je misschien meer wild konijn consumeren. Dit komt omdat het wilde konijn minder verzadigd vet heeft, ondanks het hogere cholesterolgehalte.

Konijn is een wildvlees dat gemakkelijk op verschillende manieren kan worden gekookt. Het smaakt vergelijkbaar met vogels zoals kalkoen, fazant, parelhoen of kip. Vanuit macronutriëntenperspectief lijkt het ook erg op kip.
Je kunt konijnenvlees bereiden zoals je elk ander mager vlees zou koken en de botten ervan gebruiken om smaakvolle voorraden te maken. Houd er echter rekening mee dat het gemakkelijker is om gedomesticeerd konijnenvlees te koken dan wild konijnenvlees. Het vlees van gedomesticeerd konijn is meestal malser en vetter.
Het is het gemakkelijkst om konijnenvlees op natte hitte te koken, als onderdeel van een taart, stoofpot of ovenschotel. Als alternatief kan het koken op een laag vuur gedurende een langere periode je ook mals vlees geven, wat met name geschikt is als je van plan bent je konijn te braden.
Je kunt konijnenschotels overal ter wereld vinden. Het wordt ook gebruikt om een variatie te maken van traditionele Portugese worstjes die Alheira worden genoemd, evenals Maltese stoofschotels, zoals Stuffat tal-Fenek. Konijnenvlees en slachtafval worden ook regelmatig geconsumeerd in pittige straatvoedselgerechten in heel Noord-China.