Proteïne in Yams

Het goede nieuws

Yams zijn in veel landen een belangrijk voedselgewas. De meest voorkomende oogst in Afrika wordt gevierd op het Yam-festival, waar yams worden aangeboden aan goden en voorouders voordat ze worden uitgedeeld aan de dorpsbewoners. In de Verenigde Staten worden yams geassocieerd met Thanksgiving en Kerstmis. Hoewel veel mensen denken dat zoete aardappelen hetzelfde zijn als yams, zijn ze een geheel andere groente en niet botanisch gerelateerd.

Yams waren het meest voorkomende nietje dat aan Afrikaanse slaven werd gevoerd. Yams werden in slavenschepen van Afrika naar Noord-Amerika vervoerd voor consumptie tijdens de lange overtocht naar de Nieuwe Wereld. Na verloop van tijd werden yams geïntegreerd in de westerse cultuur als basisvoedsel. De slavenhandelaar, John Barbot, beweerde dat voor elke 500 slaven meer dan 100.000 yams moeten worden vervoerd. Een boekhouding van het slavenschip "Othello" in de jaren 1700 vermeldde honderden manden yams die aan boord waren genomen als voorzieningen, samen met kleinere hoeveelheden ander voedsel.

Normaal is plantaardig eiwit, zoals dat in yams wordt gevonden, van slechte kwaliteit in vergelijking met eiwit in vlees. Wat yams uniek maakt, is echter een belangrijk knolopslageiwit, dioscorine genaamd, dat antioxiderende eigenschappen en immunomodulerende activiteit heeft, volgens een studie uit 2009 van de School of Pharmacy, Taipei Medical University, Taiwan.

Yams bieden niet alleen een goede bron van kalium, maar ook het opslagproteïne, dioscorine, waarvan personen met hypertensie kunnen profiteren. Dioscorin kan een angiotensine-omzettend enzym remmen dat de bloedstroom van de nieren verhoogt en de bloeddruk verlaagt, volgens de website van Gomestic. Volgens een rapport gepubliceerd in "Journal of Agricultural and Food Chemistry" suggereerden bevindingen van een studie dat het eten of consumeren van yams in supplementen een gezondheidsvoordeel is als gevolg van de rol van dioscorin als antioxidant in de knollen.

Yuin van het type Chuin is een eiwitrijk zetmeelstapelvoedsel in Peru als gevolg van de boon, niet de wortel van de plant. Deze yam heeft een extreem hoge productie van zaden met concentraties van rotenon, mild giftig wanneer rauw gegeten. Maar als het tot bloem wordt gemaakt, wordt de rotenon verwijderd uit de zaden, die een sterke eiwitbron en zaadolie bieden, volgens de American Society of Agronomy. Studies hebben yamsoorten geïdentificeerd met een hoge wortelproductie, veel eiwitten en veel zetmeelgehaltes - die drie tot vijf keer meer eiwitten bevatten dan aardappelen of andere yams. Bovendien kunnen de bewaarwortels worden verwerkt tot korrelig meel. Lopend onderzoek bij het International Potato Centre blijft het potentieel bepalen voor het leveren van voedselproductie van hoge kwaliteit die nodig is in Afrika.

Door de geschiedenis heen is de wilde yam gebruikt als een traditioneel kruidengeneesmiddel. Er wordt beweerd dat wilde yam een natuurlijk alternatief is voor oestrogeentherapie om symptomen van de menopauze te verlichten. De wortel en de bol van de wilde yam worden gebruikt om een extract van dioscorine voor te bereiden voor de behandeling van diverticulosis, galblaasaandoeningen, reumatoïde artritis en vermoeidheid. De uitgebreide database met natuurlijke medicijnen zegt dat er volgens Medline Plus meer bewijs nodig is om wilde yam te beoordelen op effectiviteit.