Soorten havermout

Meer over MyPlate

Granen zijn al sinds het begin van de landbouw een basisvoedsel voor de hele mensheid, zegt Harold McGee in het boek 'On Food and Cooking: The Science and Lore of the Kitchen', maar zelfs onder de andere granen, haver zijn ongewoon voedzaam. Ze bevatten veel oplosbare en onoplosbare vezels, die de spijsvertering bevorderen en het cholesterol verlagen. Ze bevatten meer eiwitten dan andere granen en bevatten zelfs een hoeveelheid gezonde onverzadigde oliën. Het grootste deel van de haverproductie ter wereld gaat als veevoer, volgens het boek van McGee, waarbij havermout de meest gebruikte versie is voor menselijke voeding.

Vanwege hun relatief hoge oliegehalte zijn haver meer ranzig dan andere granen. De eerste stap bij het malen van haverkorrels is meestal om ze op lage temperatuur te braden, om het enzym dat verantwoordelijk is voor dat proces te deactiveren. Dit verbetert ook hun smaak. Deze lichtgekookte korrels worden "gries" genoemd en zijn klaar om in andere vormen te worden gemalen. De eerste fase is meestal om de korrels te breken in een vorm die lijkt op gebarsten tarwe, in de markt bekend als staalgesneden haver na de maalmethode. Dit produceert grotere of kleinere stukken graan voor verschillende doeleinden.

Staalgesneden haver kookt sneller dan hele havergrutten, en de Schotten gebruiken dit type haver voor hun pap. Zelfs haver met een stalen snede heeft echter tijd nodig om te koken, en in de 19e eeuw vond een Duitse immigrant het idee om de grutten te stomen en vervolgens de zachte korrels in snellere vlokken te persen. De originele "ouderwetse" havervlokken met grote schilfers worden gemaakt door een hele grutten te persen. Deze haver was handiger in gebruik en kwam op de markt, net zoals ontbijtgranen een belangrijke industrie op zich werden.

De grote vlokken gemaakt door het malen van hele grutten die sneller waren gekookt dan met staal gesneden haver, maar de definities van "snel" en "handig" veranderden snel met de komst van de 20e eeuw. In de jaren 1920 begonnen haverproducenten een kleinere, snellere haver te malen door stalen gesneden haver te stomen en te persen in plaats van de hele gort. Het nieuwe formaat werd in de helft van de tijd gekookt en bleek ook een veelzijdiger bakbestanddeel te zijn dan de grotere vlokken, goed geschikt voor gebruik in koekjes, brood en muffins.

Op zoek naar meer gemak voor hun klanten en betere marketingkansen voor zichzelf, begonnen freesbedrijven in de jaren 1960 zelfs nog kleinere stukken met staal gesneden havergrutten in vlokken te persen. Deze kleine vlokken, bekend als instant of minuut haver, kunnen worden gekookt door kokend water over hen te gieten en een paar keer te roeren. Ze worden vaak verkocht in zakjes voor één portie met zoetstoffen en smaakstoffen, waarbij alleen een magnetron of een waterkoker nodig is om een warm ontbijt te maken voor één persoon.