U hebt kaliumfosfaat op ingrediëntenlijsten gezien, maar is het veilig om te eten?

Kokosmelk en cholesterol

1. U hebt waarschijnlijk de afgelopen dagen wat kaliumfosfaat verbruikt - waarschijnlijk zonder het te beseffen. Deze chemische stof is een veel voorkomend additief dat voorkomt in bewerkte voedingsmiddelen en voedingssupplementen, maar is het veilig?

2. Kaliumfosfaat bestaat uit de voedingsmineralen kalium en fosfor in de vorm van fosfaat. De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) categoriseert kaliumfosfaat als "algemeen erkend als veilig" (GRAS) als een additief voor levensmiddelen. Deze chemische stof kan echter gezondheidsrisico's inhouden voor mensen met een nierziekte en bepaalde andere medische aandoeningen. Neem contact op met uw zorgverlener voordat u supplementen met kaliumfosfaat inneemt om er zeker van te zijn dat ze veilig voor u zijn.

Kaliumfosfaat in levensmiddelen

1. Kaliumfosfaat helpt de pH (zuurgraad of alkaliteit) en vocht in verwerkt voedsel te stabiliseren, te verdikken en te handhaven, volgens de gezamenlijke Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) en de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) expertcommissie voor levensmiddelenadditieven. Het voorkomt ook dat vetten na verloop van tijd uit voedsel bezinken, wat hun textuur en uiterlijk aantrekkelijker maakt.

2. Kaliumfosfaat bewaart en verlengt effectief de houdbaarheid van bewerkte voedingsmiddelen. Het is een veel voorkomend voedseladditief in ingeblikte vis, soep en groenten, vleeswaren, worstjes, ham, verpakte bakproducten, zuivelproducten, tofu, ontbijtgranen, crackers, bevroren maaltijden, vruchtensappen en kruiden. Over het algemeen kan elk verwerkt voedsel (inclusief fastfood) een fosfaattoevoegsel bevatten zoals kaliumfosfaat.

3. Kaliumfosfaat in supplementen

4. Multivitamine- en mineraalsupplementen bevatten meestal fosfor, soms in de vorm van kaliumfosfaat. De meeste Amerikaanse volwassenen hebben echter geen voedingssupplement nodig om te voldoen aan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (ADH) van 700 milligram voor fosfor, zoals gemeld in een artikel in januari 2014 gepubliceerd in Advances in Nutrition. De voeding van de meeste mensen levert doorgaans meer dan voldoende dagelijkse fosfor - die van nature voorkomt in vlees, bonen, vis, zuivel en noten - om aan de behoeften van het lichaam te voldoen.

5. Veel homeopathische en andere vrij verkrijgbare middelen bevatten kaliumfosfaat als actief ingrediënt. Deze producten zijn echter niet goedgekeurd of geëvalueerd door de FDA. Hun werkzaamheid blijft daarom wetenschappelijk onbewezen, met name met betrekking tot de kaliumfosfaatcomponent.

Medisch gebruik

1. Artsen schrijven kaliumfosfaat voornamelijk voor om een ​​fosfaatgebrek te behandelen, ook bekend als hypofosfatemie. Een laag fosfaatgehalte kan zich ontwikkelen als gevolg van een verscheidenheid aan medische aandoeningen, zoals langdurige ondervoeding, ernstige brandwonden, vitamine D-tekort, alcoholisme, elektrolytenevenwichtigheden, bepaalde erfelijke aandoeningen en onderactieve schildklieraandoeningen (hypothyreoïdie).

2. Kaliumfosfaat wordt soms voorgeschreven om de vorming van calciumnierstenen bij mensen met een voorgeschiedenis van ontwikkeling te helpen voorkomen. Het kan ook helpen bij het voorkomen of verminderen van huidirritatie veroorzaakt door urine-incontinentie omdat het de hoeveelheid ammoniak in de urine vermindert.

Medisch gebruik

1. Zorg ervoor dat u uw arts op de hoogte brengt van alle recepten en vrij verkrijgbare medicijnen en supplementen die u neemt, omdat kaliumfosfaat een wisselwerking kan hebben met sommige stoffen, wat mogelijk ernstige bijwerkingen kan veroorzaken.

Gezondheidsoverwegingen

1. Fosfaatadditieven voor levensmiddelen, waaronder kaliumfosfaat, kunnen bijdragen aan de ophoping van overtollig fosfaat in het lichaam of hyperfosfatemie. Dit komt het meest voor bij mensen met een nierziekte omdat een verminderde nierfunctie hun vermogen om overtollig fosfaat in de urine uit te scheiden belemmert.

2. Fosfaatadditieven zijn bijzonder problematisch omdat ze gemakkelijker uit het spijsverteringsstelsel in de bloedbaan worden opgenomen dan natuurlijk voorkomende fosfor in levensmiddelen. Volgens een Journal of Renal Nutrition-onderzoek van september 2016 is de intestinale absorptie van natuurlijk voorkomende fosfor in voedsel 40 tot 60 procent vergeleken met een percentage van 90 procent voor fosfaatvoedingsadditieven.

3. Hyperfosfatemie kan de bloedvaten van het lichaam beschadigen, waardoor het risico op hartaandoeningen, beroertes en andere cardiovasculaire aandoeningen toeneemt. Mensen met gevorderde nierziekte en hyperfosfatemie dragen een aanzienlijk verhoogd risico op hartaandoeningen en overlijden, zoals opgemerkt in een onderzoek van juni 2016 in het Clinical Journal van de American Society of Nephrology.

4. Hoewel het verband tussen hyperfosfatemie en verhoogde gezondheidsrisico's voornamelijk is onderzocht bij mensen met een nierziekte, zijn er aanwijzingen dat de aandoening ook een risico inhoudt voor mensen met een normale nierfunctie. Een onderzoek uit september 2018 in het European Journal of Epidemiology waarbij meer dan 6.000 deelnemers betrokken waren, vond een verband tussen verhoogde fosfaatniveaus en een verhoogd risico op overlijden en hartproblemen bij mannen maar niet bij vrouwen.

5. Er is echter aanvullend onderzoek nodig om de mogelijke gezondheidsrisico's in verband met verhoogde fosfaatspiegels in de algemene bevolking verder te verduidelijken.