Veroorzaken overrijpe vruchten maagklachten?

Antioxidant Nutrition

Het rijpings- en vervalproces van fruit is een continuüm van enzymatische activiteit, wat betekent dat alles voorbij de piek van rijpheid een zekere mate van gisting aangeeft. Fermentatie zet fruitsuiker om in alcoholenzymen en kooldioxide, die beide verval veroorzaken. Dit is ook de reden waarom overrijp fruit zacht, papperig aanvoelt en een sterke, zoete geur weglaat. Het consumeren van overrijp fruit veroorzaakt niet automatisch maagklachten. Variabelen zoals leeftijd, gezondheidstoestand en hoe u het overrijpe fruit eet, bepalen echter of uw maag later lijdt.

Zoals alles wat leeft, verandert de enzymatische en bacteriële activiteit van fruit altijd. Het onderscheid tussen overrijp en rottend of gistend fruit beïnvloedt of maagklachten optreden. De buitenkant van een overrijpe vrucht voelt zacht aan en blijft depressief na het knijpen. Bovendien ruikt een overrijp fruit zoet, terwijl een rottend fruit zuur of zelfs mout ruikt. Om in aanmerking te komen als overrijp, moet een vrucht ook vrij zijn van tekenen van bacterieel verval, zoals vage schimmel of structurele ontleding, zoals het afvlakken van een hele zijde.

Bepaalde personen zijn gevoeliger voor maagklachten na het eten van fruit voorbij het punt van rijpheid. Zuigelingen en ouderen met verzwakte of onderontwikkelde spijsverteringssystemen zijn kwetsbaar voor maagklachten door fruit dat verder rijp is. Dit komt omdat hun gecompromitteerde spijsverteringssystemen niet in staat zijn om de hoge niveaus van bacteriën in overrijp of licht gefermenteerd fruit te verwerken. Hoewel een gezond individu in staat is om een overrijpe perzik zonder incidenten te consumeren, zal een oudere of veel jongere maagklachten ervaren na het eten van dezelfde perzik.

Niet alle overrijpe vruchten zijn even gevaarlijk. Vruchten met een hoog zuurgehalte, zoals bessen, abrikozen en sinaasappels, veroorzaken bijvoorbeeld vaker maagklachten dan vruchten met een lage zuurgraad, zoals bananen. De reden voor deze verschillen ligt in de vervalmethode van een vrucht. Een banaan vervalt door de suikerconversie te verhogen, de binnenkant papperig te maken en bruine vlekken aan de buitenkant te veroorzaken. Een sinaasappel of framboos daarentegen verhoogt ook het zuurgehalte tijdens het verval, waardoor het ruw wordt op het spijsverteringskanaal en daarom meer kans heeft op het veroorzaken van stress.

De consumptiemethode van overrijp fruit is een andere variabele die maagklachten beïnvloedt. Het consumeren van rauw overrijp fruit veroorzaakt eerder spijsverteringsstoornissen vanwege de hoge bacterieniveaus. Door overrijp fruit te bakken, wordt het mild gistende fruit echter blootgesteld aan temperaturen van 350 graden Fahrenheit, die de bacteriën doden die verantwoordelijk zijn voor maagproblemen. Het gebruik van overrijp fruit om een bramentaart, bananenbrood of appeltaart te bakken is bijvoorbeeld een veel veiligere manier van consumeren dan het eten van rauw overrijp fruit.