Voor- en nadelen van vethydrogenering

Verbeterde yogapraktijk

Voedselproducenten gebruiken een chemisch proces genaamd vethydrogenering om enkele van de enkelvoudig onverzadigde en meervoudig onverzadigde vetten in de producten die ze maken te veranderen. Gehydrogeneerde vetten zijn wat de voedingsindustrie functionele ingrediënten noemt, omdat ze een ander doel dienen dan verbeterde productkwaliteit of voeding. Gehydrogeneerde vetten zijn stabieler dan ongewijzigde onverzadigde vetten, dus vethydrogenering verhoogt de houdbaarheid van voedingsmiddelen. Helaas verhoogt de consumptie van gehydrogeneerde vetten het risico op hartaandoeningen. Aangezien hartziekten de belangrijkste doodsoorzaak zijn in de Verenigde Staten, is dit een ernstig nadeel voor vethydrogenering.

De plantaardige oliën die worden gebruikt om veel voedingsmiddelen zoals koekjes te maken, zijn gemaakt van een mengsel van verzadigde en onverzadigde vetten. Onverzadigde vetmoleculen hebben normaal een cis-configuratie, wat betekent dat de groepen atomen aan elk uiteinde van de dubbele koolstof-koolstofbinding van het molecuul zich aan dezelfde kant van het molecuul bevinden. Het hydrogeneringsproces voegt waterstofatomen toe aan de vetmoleculen en verandert deze in een trans-configuratie. Dit betekent dat de groepen atomen aan elk uiteinde van de dubbele binding zich nu aan weerszijden bevinden.

De onverzadigde vet-cis-moleculen accepteren gemakkelijk zuurstofatomen. Wanneer zuurstofatomen zich bij de vetmoleculen voegen, wordt het vet afgebroken en wordt het voedsel oneetbaar. De transmoleculen die door vethydrogenering worden geproduceerd, nemen zuurstof niet snel op en zijn veel beter bestand tegen door zuurstof veroorzaakte afbraak. Dit verhoogt de houdbaarheid van bereid voedsel aanzienlijk. Levensmiddelen met een langere houdbaarheid besparen voedselbedrijven geld omdat ze gedurende langere tijd bij kamertemperatuur kunnen worden opgeslagen tijdens verzending en opslag in het magazijn. Consumenten geven ook de voorkeur aan voedsel dat ze in hun kast kunnen bewaren en weken of maanden later eten.

Helaas kan het menselijk lichaam transvetten niet gebruiken op dezelfde manier als natuurlijke onverzadigde vetten. Hoewel een kleine hoeveelheid onverzadigd vet goed voor je is, is geen enkele hoeveelheid transvet gezond. Transvet verhoogt het niveau van lipoproteïne met lage dichtheid, of LDL, cholesterol in uw bloed. LDL is het "slechte" cholesterol dat uw bloedvaten verstopt. Als je veel transvetten eet, kunnen ze ook de niveaus van lipoproteïnen met hoge dichtheid, of HDL, cholesterol in je bloed verlagen. HDL is de "goede" cholesterol die helpt voorkomen dat LDL aan de wanden van uw bloedvaten blijft kleven. Dus, naast een hoogcalorisch ingrediënt, vormt transvet ook een risico op hartziekten.

Om uw cholesterolgehalte onder controle te houden, bevelen de Centers for Disease Control and Prevention aan om transvet te vermijden. Aangezien de regelgeving voedselproducenten verplicht om in 2006 het transvetgehalte op hun etiketten te vermelden, kunt u voedseletiketten controleren om uw transvetinname te voorkomen of te minimaliseren. Controleer het gedeelte "Voedingsfeiten" van het etiket op transvetgehalte. Als u tussen twee voedingsmiddelen kiest, kies dan degene met minder gram transvet. Ingrediënten zoals "gehydrogeneerde" of "gedeeltelijk gehydrogeneerde" oliën zijn ook rode vlaggen voor transvet. Onthoud ook dat smeerbare margarine meestal minder transvet heeft dan sticks, omdat gehydrogeneerde oliën steviger zijn dan ongewijzigde plantaardige oliën.