Voor ouders: een cheatsheet voor voedselallergie maken

De onderste regel

U bent de grootste pleitbezorger van uw kind, maar u kunt niet alles volgen wat hij of zij eet. Gebruik deze handige gids om uzelf eraan te herinneren en uw kind manieren te leren om mogelijk schadelijk voedsel te vermijden.
Het is normaal om bang te zijn voor wat we niet kunnen controleren. Wanneer u een kind heeft met ernstige voedselallergieën, is dit met name het geval. Wanneer uw kind op kamp is, de nacht doorbrengt bij een vriend of een verjaardagsfeest bijwoont voor een klasgenoot, kan hij of zij zich in een onbekende omgeving bevinden met volwassenen die niet op de hoogte zijn van hun voedselallergieën.
Daarom is het belangrijk om uw kinderen te leren om voor zichzelf te pleiten. Het is belangrijk om op jonge leeftijd over allergieën te praten, om uw kinderen te leren volwassenen over hun allergieën te vertellen en om uw kinderen te instrueren de juiste vragen te stellen voordat ze iets eten.

Ga er niet vanuit dat uw kind te jong is om te communiceren. Zelfs kleuters kunnen helpen om voor zichzelf te zorgen. Begin op jonge leeftijd en leg hun allergie voor hen uit. Vermijd op deze jonge leeftijd elk grijs gebied dat u een ouder kind zou kunnen geven: als een voedingsmiddel iets kan bevatten waar ze allergisch voor zijn, kunnen ze het niet eten. Voor deze leeftijdsgroep is het echter het belangrijkste om alle volwassenen op te leiden die toezicht houden op uw voorschoolse kind. Op kinderen van deze leeftijd kan niet altijd worden vertrouwd om uw instructies te onthouden of op te volgen.
Als uw kind bijvoorbeeld een allergie voor maïs heeft, moet u hem leren nee te zeggen tegen sapdrankjes in doos. Veel sappen bevatten high-fructose glucosestroop die waarschijnlijk een allergische reactie zal veroorzaken.
Hoewel kinderen op deze leeftijd misschien te jong zijn om de redenen te begrijpen waarom ze een allergische reactie kunnen hebben, zijn ze niet te jong om te weten dat u zei dat het slecht voor hen zou zijn.

Leer uw kind een volwassene te vinden die de leiding heeft en laat hem zijn of haar armband of ketting met medische waakzaamheid zien. Dat helpt de verantwoordelijke volwassene zich bewust te zijn van uw kind.

Voordat uw kind voedsel van iemand accepteert, leert u hem om te vragen of het voedsel bevat waar hij allergisch voor is. Als de persoon die hem het voedsel geeft het niet weet, laat uw kind het dan beleefd weigeren of vraag een andere volwassene die hem misschien een definitief antwoord kan geven.
Als uw kind zich in een situatie bevindt waarin hij of zij geen voedsel kan eten, zorg er dan voor dat het voedsel bij zich heeft dat het kan eten. Beter nog, lever het eten zelf.

Een ei is niet altijd een ei - het kan lysozyme, mayonaise, albumine, ovalbumine, meringue of meringue poeder of surimi zijn. Als je kind oud genoeg is om bepaalde woorden te lezen en te herkennen, leer hem dan om de ingrediëntenlijst te controleren op mogelijke allergenen.
Dankzij de Food Allergen Labelling and Consumer Protection Act van 2004 moeten bedrijven aangeven of hun producten een van de acht belangrijkste voedselallergeengroepen bevatten: melk, eieren, vis, schaal- en schelpdieren, boom noten, pinda's, tarwe en sojabonen. Deze acht groepen zijn goed voor meer dan 90 procent van alle voedselallergieën. U kunt uw kind leren zoeken naar de verklaring op het etiket: "Dit product kan" een van de bovenstaande acht voedingsmiddelen bevatten.
Meer dan 160 voedingsmiddelen kunnen echter allergische reacties veroorzaken en alternatieve namen voor ingrediënten maken labels moeilijk te begrijpen.
Zoek een lijst met ingrediënten die kunnen wijzen op de aanwezigheid van belangrijke voedselallergenen, waaronder soja en melk, van Kids with Food Allergies, een divisie van de Allergy and Asthma Foundation of America.

Herinner uw kind eraan dat zijn of haar voedselallergie niets is om zich voor te schamen - het betekent alleen dat ze voorzichtiger moeten zijn met wat ze eten. Ze moeten zich niet schamen om een volwassene of zelfs een ander kind over hun allergie te vertellen.