Wat zijn de gezondheidsvoordelen van Redbush-thee?

Allergeenoverwegingen

Redbush-thee is een drank gebrouwen uit de gedroogde bladeren van de rooibos-plant, een laaggroeiende struik afkomstig uit Zuid-Afrika en wetenschappelijk bekend als Aspalathus linearis. De kruidenthee dankt zijn naam aan de Engelse vertaling van rooibos, wat "rode struik" betekent in het Afrikaans. Meestal gemaakt van geoxideerde - of gefermenteerde - bladeren, is de drank roodbruin van kleur. Geprezen om zijn befaamde geneeskrachtige eigenschappen, is redbush thee het onderwerp van toegenomen onderzoek in de afgelopen decennia.

Onderzoekers van de Juntendo University School of Medicine in Tokio hebben een dierstudie uitgevoerd om de antioxiderende eigenschappen en ontstekingsremmende effecten van rooibosthee te evalueren. Zeven weken oude laboratoriumratten werden verdeeld in twee groepen. De ene groep kreeg rooibosthee, terwijl de andere gewoon water kreeg. Na vier weken testten de onderzoekers het bloed van de dieren om het niveau van superoxide-dismutase of SOD te meten, een enzym dat helpt bij het afbreken van potentieel schadelijke zuurstofmoleculen in cellen. SOD-waarden waren aanzienlijk hoger bij ratten die rooibos ontvingen, vergeleken met die met water. Zelfs na toediening van een chemisch middel waarvan bekend is dat het colitis bij knaagdieren veroorzaakt, bleven de SOD-waarden in de rooibos-groep aanzienlijk hoger dan die van de controlegroep. Bovendien bleven de hemoglobinewaarden in de rooibos-groep stabiel maar namen af bij de controleratten. In het oktober 2009 nummer van "Pediatrics International", zeiden onderzoekers dat hun bevindingen aangeven dat rooibos, dat geen cafeïne bevat, nuttig kan zijn bij het verminderen van oxidatieve stress bij kinderen.

Onderzoekers van de Cape Peninsula University of Technology in Zuid-Afrika hebben een dierstudie uitgevoerd om de cardioprotectieve eigenschappen van gefermenteerde en niet-gefermenteerde rooibos te evalueren, evenals groene thee gebrouwen uit de niet-gefermenteerde bladeren van de Camellia sinensis-plant. Laboratoriumratten consumeerden zeven weken lang rooibos en groene thee-extracten, waarna de harten van de dieren werden uitgesneden en in een machine werden geplaatst die de werking van een echt hart simuleert, zodat de bloedsomloop kon worden hersteld. Onderzoekers bestudeerden de harten om de effectiviteit van deze thee-extracten te beoordelen bij het minimaliseren van de schade die wordt veroorzaakt wanneer de hartcirculatie abrupt stopt en vervolgens wordt hersteld. In een artikel in het novembernummer van "Phytomedicine," rapporteerden onderzoekers dat de harten van ratten die rooibos-extracten ontvingen aanzienlijk minder schade vertoonden dan die van ratten die groene thee-extracten kregen.

In een in-vitro-onderzoek onderzocht een team van Zuid-Afrikaanse onderzoekers de effecten van in warm water oplosbare vaste stoffen van gefermenteerde rooibosthee op de vorming van vetcellen. Verkregen tijdens het bereiden van een kopje gefermenteerde thee op gewone sterkte, werden de oplosbare vaste stoffen vervolgens geïntroduceerd in laboratoriumvaten die gespecialiseerde cellen bevatten die zijn ontworpen om vet op te slaan om te zien hoe of of zij het vetcelvormingsproces beïnvloedden. Door hun bevindingen te publiceren in een 2013-nummer van 'Phytomedicine', meldden onderzoekers dat de vaste stoffen van rooibos niet alleen de vorming van vetcellen remden, maar ook positieve effecten vertoonden op het metabolisme van vetcellen. Ze zeiden dat deze bevindingen suggereren dat rooibos mogelijk een rol kunnen spelen bij het voorkomen van obesitas.

Eerdere studies hebben de hypoglycemische effecten aangetoond van aspalathin, de belangrijkste flavonoïde die wordt aangetroffen in ongefermenteerde rooibos. Omdat het niveau van de flavonoïde varieert van het ene monster van rooibos tot het andere, hebben onderzoekers meerdere extracten gescreend om er een te identificeren met een hoog aspalathin-gehalte. Ze testten het extract alleen en in combinatie met rutine om de effecten ervan op de opname van glucose te evalueren. Zowel alleen als in combinatie vertoonde het rooibos-extract glucoseverlagende effecten tijdens in-vitro- en in-vivo-dierproeven. Oraal toegediend aan ratten waarin diabetes was geïnduceerd, was het rooibos-extract effectiever dan vildagliptine, een voorgeschreven medicijn voor de behandeling van diabetes. Onderzoekers rapporteerden dat hun bevindingen een mogelijke rol bevestigen voor aspalathin-verrijkte rooibos bij de behandeling van diabetes, maar ze suggereerden dat verder onderzoek noodzakelijk is. Resultaten verschenen in een 2012 nummer van "Phytomedicine."