Welk type zalm is het gezondst om te eten?

Tips

Zalm behoort tot de top vijf geconsumeerde vissoorten in de Verenigde Staten. De zalmsteak is een veelzijdig kookingrediënt. Het mild zoete, roze vruchtvlees is goed bestand tegen grillen, braden en pannen. Rauwe zalm is populair bij sushiliefhebbers, en de meer verfijnde menigte geniet ervan geschroeid met een kant van gegrilde venkelbol. Zalm zwemt voornamelijk in de Atlantische en Stille Oceaan. Het hoopt tijdens zijn levensduur weinig zware metalen op. Volgens de Natural Resources Defense Council is het kwikniveau minder dan 0,09 delen per miljoen, waardoor het op het laagste punt van de schaal van zware metalen komt. De consumptie van zalm is doordrenkt van problemen met betrekking tot de veiligheid van vis- en landbouwmethoden. De factoren die bepalen welk type zalm het gezondst is, zijn nauw verbonden met deze problemen.

Bijna alle zalm uit de Atlantische Oceaan wordt gekweekt. Gekweekte vissen zwemmen in een afgebakende ruimte waar ze eiwitpellets eten. Sommige visserijen toedienen antibiotica en kleurstoffen aan gekweekte zalm om hun weerstand tegen ziekteverwekkers te versterken en hun vlees donkerder te maken. Deze maatregelen voegen calorieën, vet en ongewenste chemicaliën toe aan hun samenstelling. Landbouwmethoden vervuilen ook de oceaan met schadelijke chemicaliën.

Wilde Alaska-zalm is de gezondste zalm die er is. De gereguleerde veilige vismethoden die worden gebruikt om de zalm en het wilde, natuurlijke dieet dat ze consumeren te vangen, maken het gezond voor het gehemelte en het milieu. Het calorie- en vetgehalte in wilde zalm is lager in vergelijking met gekweekte zalm. Het Environmental Defense Fund beveelt aan dat kinderen jonger dan 6 jaar elke dag drie porties of minder eten, want hoewel de vis in het algemeen een lager gehalte aan verontreinigingen bevat, bevat wilde zalm gematigde niveaus van PCB's.

Ingeblikte zalm is een optie voor mensen die liever zalm eten in de winter, het laagseizoen voor wilde Alaska-zalm. De ingeblikte variëteit wordt geleverd met of zonder botten en huid. De botten voegen mineralen toe en milieuorganisaties ontmoedigen vaak het consumeren van de huid omdat de olieachtige samenstelling chemische verontreinigingen aantrekt.

De primaire voedingsstoffen die zalm bevat, zijn mineralen, vitamine D en omega-3-vetzuren. Een portie van 3 ons van de verschillende zalmsoorten levert de volgende voedingsstoffen: Wilde zalm in blik levert 465 internationale eenheden vitamine D, of 116 procent van de 400 IE dagelijkse waarde, en 5,1 gram vet, of 8 procent van de 65 gram voedsel en dagelijkse medicijnadministratie; een 3-ounce wilde zalmfilet biedt 383 IE vitamine D, of 96 procent van de dagelijkse waarde, en 3,7 gram vet, of 6 procent van de 65 gram dagelijkse waarde; en een gekweekte zalmfilet levert 10,5 gram vet, of 16 procent van de 65 gram dagelijkse waarde. De USDA heeft de vitamine D-waarde uitgesloten van de website Nutrient Data Laboratory.