Polpettine - gehaktballetjes van Italiaanse huisvrouw

Zia Tea, mijn Italiaanse tante, maakte vleesballetjes toen ze vlees achterliet dat nog een andere maaltijd voor het gezin maakte. Ze stopte het in haar vleesmolen, maakte het klaar en voegde er toen rauw gemalen vlees aan toe. Ze was niet rijk in geld, dus ze had veel fruit, groenten en kruiden uit haar wildgroeiende tuin, maar kon het zich niet veroorloven om veel vlees en vooral geen dure stukken vlees te kopen. Mijn moeder studeerde in Rome eind jaren vijftig en begin jaren zestig , bracht haar vakantie door met zia Tea, wiens man werkte als een visser, en ze waren vrij arm, maar deelden alles wat ze hadden met mijn moeder. Het vlees dat ze af en toe hadden was goedkoop paardenvlees en de vis meestal gezouten kabeljauw die rond lag in de keukenkast. Toen ik een kind was, runden Zia Tea en haar man een dierenwinkel en hadden ze wat meer geld, maar niet zoveel. Niet meer paardenvlees en gezouten kabeljauw, maar een paar goedkope rund- of varkensvleesrepen, dun gesneden kalkoen of soms een van de konijnen uit de dierenwinkel overgebleven vlees dat ze gemalen had voor polpettine, ze gebruikte wat er te koop was bij de plaatselijke slager, dus het was nooit precies dezelfde polpettine. Maar ze waren de beste die ik ooit in mijn leven had! Je kunt elk soort gemalen vlees gebruiken dat je lekker vindt en de hoeveelheid knoflook aanpassen aan je smaak. Ze gebruikte niet veel, zodat de citroenachtige smaak en de salie en selderij niet overstelpen.