Bivalve Pluspunten Nadelen: Moet je weekdier eten?

Vegetarisch

1. Van banketten tot oesterbars tot cocktailparty's en verder, tweekleppige soorten zoals kokkels, mosselen en sint-jakobsschelpen duiken bijna overal op. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom; ze hebben niet alleen een uitgesproken en heerlijke smaak, maar ze zijn ook veelzijdig genoeg om toe te voegen aan pasta's, soepen en sauzen.

2. Hoewel er geen twijfel over bestaat dat ze lekker zijn, twijfelen velen aan de mogelijke effecten die dit voedsel kan hebben als het gaat om gezondheid. Vooral ongekookte oesters zijn berucht om de verspreiding van besmettelijke bacteriën, maar van andere soorten tweekleppigen is ook bekend dat ze gevaarlijke gifstoffen doorgeven die nadelige gevolgen voor de gezondheid kunnen hebben.

3. Anderzijds zijn tweekleppigen een ongelooflijk voedzaam voedsel, dat een geconcentreerde megadosis van belangrijke micronutriënten zoals vitamine B12 en selenium levert. Ze hebben ook de neiging om veel eiwitten en antioxidanten te bevatten, en kunnen ook worden geassocieerd met enkele gezondheidsvoordelen.

4. Dus moet je tweekleppigen eten of moet je de schelpdieren overslaan - of je nu een allergie voor schelpdieren hebt of niet? Blijf lezen om erachter te komen wat u moet weten om u te helpen zelf te beslissen.

Wat zijn bivalven?

1. Bivalven zijn een soort zeekweekdier en zijn nauw verwant aan andere soorten weekdieren, zoals inktvis, octopussen, slakken en naaktslakken. De officiële tweekleppige definitie omvat echter alle waterdieren van de klasse Bivalvia, zoals oesters, sint-jakobsschelpen, mosselen en mosselen. Deze dieren zijn over de hele wereld te vinden in zowel zoet als zout water en zijn een van de meest geconsumeerde soorten zeevruchten.

2. Het belangrijkste aspect van tweekleppige anatomie zijn de twee schalen die het zachte binnenlichaam beschermen. Bivalven kunnen de schelpen openen en sluiten om ze te helpen bewegen en eten, maar sluit ze onmiddellijk in geval van gevaar.

3. Dus hoe bewegen bivalven? Ze hebben een speciale spier, de voet genaamd, die werkt als een scharnier om de schelpen te controleren en is ook verantwoordelijk voor het grootste deel van hun beweging. De voet is vooral effectief als het gaat om het heen en weer bewegen en graven om de tweekleppige hond te helpen zich in het zand te begraven, weg van gevaar. Voor andere soorten bewegingen is de tweekleppige in het algemeen afhankelijk van waterstromingen om deze verder te dragen.

4. In plaats van een mond hebben tweekleppigen buizen die sifons worden genoemd waarmee ze kunnen ademen en eten. Voedsel gaat in de maag waar het kan worden verteerd en zuurstof uit het water wordt naar de kieuwen geleid, wat helpt bij de ademhaling. Afvalproducten en koolstofdioxide worden ook geëlimineerd via een andere sifon, ook bekend als de uitstroomsifon.

Eetbaar tweekleppig voer + soorten tweekleppigen

1. Bivalven zijn de tweede grootste klasse weekdieren, vlak achter univalves, die zijn samengesteld uit naaktslakken en slakken. Naar schatting zijn er ongeveer 10.000 levende soorten tweekleppigen, waarvan slechts ongeveer 20 procent in zoetwaterbronnen voorkomt. (1)

2. Dat gezegd hebbende, niet alle bivalven zijn eetbaar. Enkele van de meest voorkomende eetbare tweekleppige voorbeelden zijn oesters, kokkels, kokkels, sint-jakobsschelpen en mosselen.

3. Bivalven worden vaak gegrild, gestoomd of gekookt gegeten en geserveerd over pasta's, soepen of zeevruchten. Het vlees wordt meestal met een vork verwijderd en de lege schaal wordt weggegooid. Sommige soorten tweekleppigen worden ook vaak rauw geconsumeerd, zoals oesters. Om een ​​oester te eten, wordt het vlees van de schaal gescheiden met behulp van een vork, wordt de schaal opgepakt en wordt de oester van het brede uiteinde naar beneden geslurpt.

4. Sommige soorten tweekleppigen worden ook gebruikt om dips, sauzen, bouillons en sappen te maken die gemakkelijk in andere recepten kunnen worden opgenomen.

Bivalve Nutrition Facts

1. De voedingswaarde van bivalven kan sterk variëren op basis van het type, maar ze bevatten over het algemeen weinig calorieën en veel belangrijke voedingsstoffen zoals zink, vitamine B12, mangaan en selenium.

2. Een portie oesters van drie ons (of ongeveer zes middelgrote oesters) bevat bijvoorbeeld ongeveer: (2)

3. Mosselen zijn daarentegen eiwitrijker en bevatten een iets andere reeks voedingsstoffen. Een portie gekookte mosselen van 3 ons bevat ongeveer: (3)

4. Kokkels zitten ook boordevol eiwitten en een van de beste bronnen van vitamine B12 die beschikbaar is. Een portie van drie gram gekookte kokkels bevat ongeveer: (4)

5. Ten slotte bevatten sint-jakobsschelpen een flink stuk eiwit, maar ze zijn lager in veel micronutriënten dan andere soorten tweekleppigen. Een portie gekookte sint-jakobsschelpen bevat ongeveer: (5)

Potentiële tweekleppige voordelen

1. Bloedarmoede is een aandoening die wordt veroorzaakt door een gebrek aan gezonde rode bloedcellen in het lichaam, wat resulteert in bloedarmoedesymptomen zoals vermoeidheid, bleke huid en duizeligheid. Bloedarmoede kan voortkomen uit chronische ziekten, bloedverlies, bepaalde gastro-intestinale aandoeningen en meestal een tekort aan belangrijke vitamines en mineralen die betrokken zijn bij de productie van rode bloedcellen.

2. De meeste soorten bivalven zitten boordevol vitamine B12 en ijzer, twee voedingsstoffen die bloedarmoede kunnen helpen voorkomen. In feite kan zelfs slechts één portie kokkels voldoen aan uw dagelijkse behoeften aan ijzer en vitamine B12 en deze overtreffen. Door voldoende van deze twee micronutriënten te krijgen, kunt u zich beschermen tegen aandoeningen zoals bloedarmoede door ijzertekort en pernicieuze anemie om uw rode bloedcellen gezond te houden en negatieve symptomen te voorkomen.

3. Een van de veel voorkomende zorgen bij het eten van zeevruchten is een verhoogd risico op blootstelling aan zware metalen zoals kwik. Dit komt vooral voor bij bepaalde soorten vis, zoals koningsmakreel, zwaardvis en tilefish, omdat ze hoger in de voedselketen zitten en een grotere hoeveelheid kwik uit hun prooi absorberen.

4. Kwikvergiftiging kan symptomen veroorzaken zoals gevoelloosheid, pijn, huiduitslag, tremoren, geheugenproblemen en zelfs de dood in extreme gevallen. Het consumeren van een hoge hoeveelheid kwik tijdens de zwangerschap kan ook het risico op geboorteafwijkingen verhogen, zoals cognitieve tekorten, motorische problemen en sensorische problemen. (6)

5. Bivalven worden beschouwd als filterfeeders, wat betekent dat ze zich aan de onderkant van de voedselketen bevinden. Hoewel veel mensen denken dat dit betekent dat ze de troep eten die zich op de bodem van de oceaan ophoopt, zoals parasieten, uitwerpselen en ontbindende vis, is dit eigenlijk niet het geval. Dus wat eten bivalven? Hoewel sommige soorten tweekleppigen vleesetend zijn, gebruiken de soorten die vaak worden geconsumeerd hun kieuwen om fytoplankton en algen aan te zuigen terwijl ze grotere deeltjes filteren. Vanwege hun unieke dieet hopen tweekleppigen minder zware metalen zoals kwik op te hopen, waardoor ze een veiligere optie zijn dan sommige andere vissoorten. (7)

6. Bepaalde soorten tweekleppigen worden beschouwd als eiwitrijk voedsel. Mosselen, kokkels en sint-jakobsschelpen, met name, zitten vol met eiwitten en kunnen maar liefst 22 gram in één portie leveren.

7. Eiwit speelt een centrale rol in bijna elk aspect van gezondheid. Niet alleen vormen eiwitten de basis van de huid, het haar en de nagels, maar ze fungeren ook als antilichamen om te beschermen tegen infecties, als enzymen die helpen bij het katalyseren van chemische reacties in het lichaam en als boodschapper-eiwitten om signalen tussen cellen over te dragen. (8) Elke dag voldoende eiwitten binnenkrijgen is ook van vitaal belang voor alles, van spiergroei tot de regulering van de bloeddruk. (9, 10)

8. Antioxidanten zijn verbindingen die schadelijke vrije radicalen neutraliseren en schade aan cellen voorkomen. Onderzoek toont aan dat antioxidanten kunnen helpen oxidatieve stress te verminderen, ontstekingen te minimaliseren en het risico op chronische aandoeningen zoals hartaandoeningen, kanker en diabetes te verlagen. (11)

9. Bivalven bevatten veel voedingsstoffen die als antioxidanten in het lichaam fungeren. Selenium bijvoorbeeld beschermt tegen oxidatieve stress en heeft bewezen gunstige effecten te hebben als het gaat om immuniteit, gezondheid van het hart en kankerpreventie. (12) Zink kan ook markers van ontsteking verminderen en de incidentie van infecties verminderen dankzij de antioxiderende eigenschappen. (13) Bovendien is aangetoond dat vitamine C ook werkt als een antioxidant en een krachtig effect kan hebben op ziektepreventie. (14)

10. Bivalven bevatten weinig calorieën, maar veel eiwitten en essentiële voedingsstoffen, waardoor ze een ideale toevoeging zijn als u op zoek bent naar een paar extra kilo's. Vooral mosselen, kokkels en sint-jakobsschelpen zijn bijzonder rijk aan eiwitten en kunnen u helpen zich vol te voelen om onbedwingbare trek af te weren en de eetlust te verminderen.

11. Volgens een studie gepubliceerd in het American Journal of Clinical Nutrition, kan het eten van een eiwitrijke maaltijd de niveaus van ghreline, het hongerhormoon, effectiever verlagen dan het eten van een maaltijd met veel koolhydraten. (15) Een ander onderzoek uit Seattle toonde aan dat het verhogen van de eiwitinname met slechts 15 procent de verzadiging verhoogde en de dagelijkse calorie-inname met maar liefst 441 calorieën verlaagde, wat resulteerde in aanzienlijke verliezen in lichaamsgewicht en vetmassa. (16)

Bivalve gevaren en bijwerkingen

1. Hoewel het toevoegen van tweekleppigen aan uw dieet enkele voordelen voor de gezondheid kan hebben, zijn er enkele bijwerkingen waarmee ook rekening moet worden gehouden.

2. Eerst en vooral moeten mensen met een schelpdierallergie absoluut geen tweekleppigen eten. Schelpdierenallergieën zijn een van de belangrijkste oorzaken van voedselallergieën in de wereld en treffen naar schatting 2,2 procent van de volwassenen in de Verenigde Staten. (17)

3. Veel voorkomende symptomen van schelpdiervoedselallergie kunnen jeuk, netelroos, zwelling, ademhalingsmoeilijkheden, buikpijn en duizeligheid zijn. Als u deze of andere symptomen ervaart na het eten van bivalven of een ander soort schelpdieren, stop dan onmiddellijk met het gebruik en raadpleeg uw arts.

4. Het eten van bepaalde soorten rauwe vis, zoals oesters, kan ook zorgen voor voedselveiligheid. Bepaalde stammen van Vibrio-bacteriën wonen in kustgebieden waar oesters worden gevonden. Het eten van rauwe oesters die zijn geïnfecteerd met Vibrio-bacteriën kunnen symptomen veroorzaken zoals diarree, braken en huidletsels. Je oesters en bivalven grondig koken is de beste manier om infecties te voorkomen. (18)

5. Een ander gezondheidsrisico in verband met tweekleppige consumptie is het risico op gevaarlijke toxines die verschillende soorten schelpdiervergiftiging kunnen veroorzaken. Omdat bivalven filtervoeding gebruiken, kunnen schadelijke bacteriën en gifstoffen uit de algen die ze consumeren zich in de weefsels ophopen en aan de mens worden doorgegeven.

6. De drie hoofdcategorieën van schelpdiervergiftiging omvatten paralytische schelpdiervergiftiging (PSP), amnesische schelpdiervergiftiging (ASP) en diarreeuze schelpdiervergiftiging (DSP). Deze aandoeningen worden veroorzaakt door toxines die zich kunnen ophopen in bivalven, waardoor neurologische, gastro-intestinale en ademhalingssymptomen kunnen optreden die in extreme gevallen zelfs fataal kunnen zijn.

7. Helaas worden deze gifstoffen niet vernietigd tijdens het koken, waardoor het des te belangrijker is om een ​​paar basisvuistregels te volgen bij het eten van tweekleppigen. Hier zijn een paar richtlijnen om de mogelijke gevaren te minimaliseren: (19)

Bivalven versus andere schelpdieren

1. Schelpdieren kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën: weekdieren en schaaldieren. Garnalen, krab en kreeft vallen in de schaaldiergroep schelpdieren terwijl tweekleppigen een soort weekdier zijn.

2. Dus wat is een weekdier? De definitie van weekdieren bevat bijna 85.000 soorten ongewervelde dieren die behoren tot het Mollusca-phylum. Sommige kenmerken van weekdieren zijn een zacht lichaam, een interne of externe schaal en een gespierde voet die helpt bij de beweging. Naast tweekleppigen zijn andere voorbeelden van weekdieren naaktslakken, slakken, inktvissen, inktvissen en octopussen. (20)

3. Schaaldieren hebben daarentegen een gesegmenteerd lichaam en een hard exoskelet evenals drie monddelen, twee ogen en twee paar antennes.

4. De meeste mensen met een allergie voor schelpdieren zijn allergisch voor zowel weekdieren als schaaldieren. In sommige gevallen kunt u sommige soorten schelpdieren verdragen, maar artsen raden in het algemeen aan alle schelpdieren te vermijden als u een allergie heeft.

5. Bivalven en schelpdieren hebben een aantal overeenkomsten qua voedingswaarde. Net als tweekleppigen hebben de meeste soorten schaaldieren weinig calorieën, maar veel eiwitten en micronutriënten zoals selenium, niacine en vitamine B12.

6. Schelpdieren zijn een veelvoorkomend voedingsmiddel voor velen over de hele wereld. Net als bivalven kunnen bepaalde soorten schelpdieren echter aanzienlijke gezondheidsrisico's met zich meebrengen.

7. Garnalen maken bijvoorbeeld de lijst van gezonde voedingsmiddelen die u nooit zou moeten eten dankzij hun gehalte aan additieven en extra ingrediënten, evenals de pesticiden en chemicaliën die worden gebruikt bij de geïndustrialiseerde garnalenproductie. (21) Niet alleen dat, maar garnalen worden als bodemvoeders beschouwd, wat betekent dat ze de oceaanbodem opruimen en zich voeden met het afval dat zich daar verzamelt.

8. Net zoals rauwe oesters, kunnen andere soorten ongekookte schelpdieren ook worden beïnvloed door bacteriestammen, zoals Vibrio parahaemolyticus en Vibrio vulnificus. Het is belangrijk om schelpdieren grondig te koken om het risico op infecties te minimaliseren.

Tweekleppige recepten + gezondere alternatieven

1. Als u op zoek bent naar uw favoriete tweekleppige recepten en tegelijkertijd het risico op het consumeren van gevaarlijke gifstoffen en bacteriën wilt minimaliseren, wees dan niet bang. Er zijn tal van gezonde en veilige alternatieven beschikbaar die even rijk zijn aan zowel voedingsstoffen als smaak. In feite kunnen voedingsmiddelen zoals koningsoesterzwammen de smaak van sint-jakobsschelpen en kokkels effectief nabootsen, terwijl ze hun eigen dosis gezonde gezondheidsvoordelen brengen.

2. Hier zijn een paar andere ideeën over enkele klassieke recepten om u op weg te helpen:

Geschiedenis

1. Bivalven worden verondersteld al miljoenen jaren te bestaan, met de eerste verschijningen van het tweekleppige fossiel daterend uit het Cambrium, ongeveer 510 miljoen jaar geleden. Men denkt dat ze zijn voortgekomen uit rostroconchs, een klasse van uitgestorven weekdieren met een enkele schaal en een gespierde voet vergelijkbaar met die in de moderne tweekleppige schelp.

2. Bivalven worden al vele jaren geoogst voor consumptie. Oesters worden bijvoorbeeld sinds 2000 voor Christus in Japan gekweekt. en kan bijna 10.000 jaar worden herleid in Australië. Mosselen, mosselen en sint-jakobsschelpen worden ook al duizenden jaren over de hele wereld genoten.

3. Bivalven hebben ook een historische betekenis in vele vormen van kunst, cultuur en religie. Sint-jakobsschelpen duiden op vruchtbaarheid en kunnen worden gezien in veel prominente schilderijen, zoals Botticelli's "The Birth of Venus." Tweekleppige schelpdieren, aan de andere kant, zijn aanbeden door de Moche-beschaving in het oude Peru en werden zelfs gebruikt als een vorm van valuta door de Algonquin-indianen.

4. Als u een allergie voor schelpdieren hebt, moet u het gebruik van bivalven en andere soorten schelpdieren zoals garnalen, kreeft en krab vermijden. Een allergie voor schelpdieren kan symptomen veroorzaken zoals jeuk, zwelling, buikpijn en zelfs anafylaxie.

5. Zorg er bovendien voor dat u tweekleppigen grondig kookt om het risico op bepaalde bacteriestammen, zoals Vibrio, te verminderen. Roep onmiddellijk medische hulp in als u na het eten van tweekleppigen negatieve symptomen ervaart. Naast bacteriën kunnen besmette bivalven ook gifstoffen bevatten die ernstige gezondheidsproblemen kunnen veroorzaken.

6. Om het risico op negatieve bijwerkingen te verminderen, moet u alleen tweekleppigen eten die zijn geoogst uit open gebieden die regelmatig worden geïnspecteerd, kopen bij een vertrouwde en gerenommeerde leverancier, vermijd het eten van tweekleppigen tijdens reizen naar ontwikkelingslanden en bewaar ze gekoeld of ingevroren totdat u klaar bent om ze te gebruiken.