Hoe weet je of eieren nog goed zijn

In dit artikel bekijken we enkele eenvoudige manieren om te bepalen of een ei veilig is om te eten. We bespreken ook hoe lang eieren vers blijven, of ze moeten worden gekoeld en de gezondheidsrisico's van het eten van een slecht ei.

Geurtest

Een van de eenvoudigste en meest betrouwbare manieren om te weten of een ei slecht is geworden, is door het te ruiken.
Een slecht ei geeft een vieze geur af wanneer een persoon de schaal openbreekt. Deze geur zal aanwezig zijn, zelfs als de persoon het ei al heeft gekookt.
In sommige gevallen, wanneer een ei erg oud of verrot is, kan een persoon de vieze geur ruiken voordat hij het openbreekt.
Mensen moeten eieren weggooien die een vieze of onaangename geur afgeven. Omdat deze test zeer betrouwbaar is, is het een goed idee om elk ei te ruiken voordat je het gebruikt.

Soms ziet een ei eruit of voelt het niet aan. Een persoon moet controleren op tekenen van mogelijke besmetting of rotheid.
Mensen moeten eieren weggooien met een van de volgende kenmerken:
Eieren met gebarsten of slijmerige schelpen kunnen besmet zijn geraakt met bacteriën, terwijl een poederachtige substantie op de schaal een teken van schimmel kan zijn.
Als de schaal intact is zonder duidelijke tekenen van schade of besmetting en deze niet stinkt, moet een persoon een tweede visuele controle uitvoeren nadat het ei is opengebroken. Ze moeten eieren weggooien met ongewone verkleuring erin, zoals roze, iriserend of groenachtig eiwit of eigeel.
Eieren die na het koken een groene ring op de hardgekookte dooier ontwikkelen, zijn volgens het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) veilig om te eten. De groene kleur is vaak het gevolg van te gaar of hoog ijzergehalte in het kookwater.
Een eiwit of dooier dat runner is dan normaal, kan ook aangeven dat een ei voorbij zijn prime is. Hoewel dit niet noodzakelijk betekent dat het ei niet veilig is om te eten, kan het de smaak en kookeigenschappen van het ei beïnvloeden.
Alvorens eieren te kopen, moet een persoon de eieren in de doos snel visueel onderzoeken. Als er eieren zijn gebarsten of lekken, kies dan een ander pakket.

Mensen die eieren in hun originele doos bewaren, kunnen ook controleren op een houdbaarheidsdatum om te zien of de eieren nog goed zijn. De informatie op de doos kan echter soms een beetje verwarrend zijn.
In de VS vereisen de voedselveiligheids- en inspectiedienst niet dat producenten de houdbaarheidsdatum afdrukken of op datum verkopen op eierdozen.
Volgens de USDA moet een eierproducent, als hij ervoor kiest een vervaldatum op te nemen, de notatie maand / dag hebben en een passend voorvoegsel volgen, zoals 'Exp.', 'Verkopen door, 'en' Mag niet worden verkocht na de datum aan het einde van de doos. '
Producenten moeten echter de "verpakkingsdatum" vermelden op alle dozen met USDA-gesorteerde eieren.
Een pakdatum is een driecijferig nummer dat de dag van het jaar weergeeft waarop de producent de eieren waste, sorteerde en verpakte. Een pakketdatum van 001 is bijvoorbeeld 1 januari en een pakketdatum van 365 is 31 december.
Als een producent van USDA-eieren een vervaldatum kiest, mag deze niet meer dan 30 dagen na de verpakkingsdatum zijn.

De float-test is een snelle en eenvoudige manier om de versheid van een ei te controleren. De drijftest bepaalt niet of een ei slecht is geworden, maar het geeft wel een nuttige indicatie van de leeftijd van een ei.
Plaats het ei in een grote kom met water om de drijftest uit te voeren. Als het ei zinkt of op de bodem blijft, is het nog vers. Een ouder ei zal ofwel op zijn uiteinde staan of drijven.
De drijftest werkt omdat lucht zich ophoopt in het ei naarmate het ouder wordt, en dit verhoogt het drijfvermogen.
Een drijvend ei kan echter nog steeds veilig zijn om te eten. Een persoon kan het ei verder testen door het open te breken om het te ruiken en te controleren op zichtbare tekenen van besmetting.

Kaarsen is een techniek die producenten gebruiken om de kwaliteit van een ei te inspecteren. Het gaat om het gebruik van een fel licht om eieren te onderzoeken op tekenen van barsten en inwendige gebreken.
Eiproducenten gebruiken over het algemeen geautomatiseerde transportbanden en mechanische sensoren om grote aantallen eieren snel en efficiënt te controleren. Een persoon kan echter ook thuis schouwen door een ei tegen een fel licht te houden, zoals een krachtige fakkel of lamp, in een donkere kamer.
Net als bij de float-test controleert het schouwen alleen de versheid van het ei. Het zal niet bevestigen of het ei nog steeds veilig is om te eten.
Wanneer ze het ei tegen het licht houden, moet een persoon de luchtcel erin kunnen zien. De luchtcel is een kleine zak of bubbel die meestal aanwezig is in het grotere uiteinde van het ei.
Het ei is nog vers als de cel minder dan een-achtste inch diep is. Hoe groter de luchtzak, hoe ouder het ei.

Volgens de USDA blijven gekoelde eieren 3 tot 5 weken vers na de verpakkingsdatum op de doos. Het weergeven van de pakdatum is echter alleen nodig voor eieren met USDA-kwaliteit.

De USDA beveelt aan om eieren zo snel mogelijk in de koelkast te bewaren om de versheid te behouden en het risico op besmetting met Salmonella te verminderen.
De USDA waarschuwt ook dat mensen gekoelde eieren niet langer dan 2 uur bij kamertemperatuur mogen bewaren. Koude eieren kunnen zweten als ze opwarmen, wat het risico op bacteriegroei kan vergroten.

Het grootste risico op het eten van slechte eieren is Salmonella-infectie, een vorm van voedselvergiftiging. Salmonella is een soort bacterie die zowel op de schaal als in de dooier en het eiwit kan groeien.
Symptomen van Salmonella-infectie kunnen zijn:
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) ontwikkelen symptomen zich meestal 6-48 uur na het eten van een besmet ei en duren ongeveer 4-7 dagen.
De meeste mensen herstellen zonder Salmonella-infectie zonder antibiotica. Mensen met ernstige symptomen kunnen echter ziekenhuisopname nodig hebben.
Salmonella-infectie is vaak ernstiger en gevaarlijker in bepaalde groepen mensen, waaronder:
Niet iedereen die een slecht ei eet, krijgt Salmonella-infectie.
Stappen die een persoon kan nemen om het risico op salmonella te verminderen, zijn onder meer:

Wanneer eieren bederven, beginnen ze te stinken en kunnen de dooier en het eiwit verkleuren. Gebarsten of slijmerige eierschalen kunnen ook een teken zijn van bacteriële besmetting.
Eenvoudige manieren om de versheid van een ei te bepalen, zijn het controleren van de vervaldatum, het visueel inspecteren van de eierschaal en het openbreken van het ei om de binnenkant te ruiken. Als iemand twijfelt of een ei slecht is geworden, moet hij het weggooien.
Het grootste risico op het eten van slechte eieren is Salmonella-infectie, die diarree, braken en koorts kan veroorzaken. Een persoon kan het risico op salmonella verminderen door eieren gekoeld te houden, eieren met gebarsten schelpen weg te gooien en eieren grondig te koken voordat ze worden gegeten.
Artikel laatst herzien vóór vr 17 mei 2019.Bezoek onze categorie Voeding / Dieet categorie voor het laatste nieuws over dit onderwerp, of meld je aan voor onze nieuwsbrief voor de laatste updates over Voeding / Dieet. Alle referenties zijn beschikbaar op het tabblad Verwijzingen.
Gebruik een van de volgende formaten om dit artikel in uw essay, paper of rapport te vermelden:
Let op: als er geen auteursinformatie wordt verstrekt, wordt in plaats daarvan de bron vermeld.