Hoe zag de oude Egyptische geneeskunde eruit?

Hoe was de oude Egyptische geneeskunde?

De oude Egyptenaren geloofden in gebed als een oplossing voor gezondheidsproblemen, maar ze hadden ook natuurlijke, of praktische, remedies, zoals kruiden.
Het was een gestructureerde samenleving met hulpmiddelen zoals geschreven taal en wiskunde, waarmee ze ideeën konden vastleggen en ontwikkelen, en het betekende dat anderen ervan konden leren.

Invloeden

De oude Egyptenaren dachten dat goden, demonen en geesten een sleutelrol speelden bij het veroorzaken van ziekten.
Artsen geloofden dat geesten kanalen in het lichaam blokkeerden en dat dit de manier waarop het lichaam werkte beïnvloedde. Ze zochten naar manieren om deze kanalen te deblokkeren. Ze gebruikten een combinatie van gebed en natuurlijke - of niet-spirituele - remedies.
De meeste genezers waren ook priesters, maar na verloop van tijd ontstond het beroep van 'arts in de geneeskunde'.
Het feit dat oude Egyptenaren systemen van letters en cijfers hadden, betekende dat ze ideeën konden vastleggen en ontwikkelen en berekeningen konden maken. Gedocumenteerde oude Egyptische medische literatuur is tegenwoordig een van de oudste die er bestaat.
De oude Egyptenaren hadden een georganiseerde economie en een regeringssysteem, een vaste bevolking, sociale conventies en behoorlijk gehandhaafde wetten. Daarvoor leefde de lokale bevolking vooral een nomadisch leven.
Door deze stabiliteit kon medisch onderzoek zich ontwikkelen.
Bovendien waren er ook relatief rijke individuen in de oude Egyptische samenleving. Ze konden zich wat gezondheidszorg veroorloven en hadden ook tijd om na te denken en te studeren.
De oude Egyptenaren waren ook handelaars. Ze reisden lange afstanden en kwamen terug met kruiden en specerijen uit verre landen.

Onderzoek en leren

De praktijk van de oude Egyptenaren om overleden mensen als mummies te bewaren, betekende dat ze iets leerden over hoe het menselijk lichaam werkt.
In één proces bracht de priester-arts een lang, verslaafd werktuig door het neusgat en brak het dunne bot van de hersenkast om de hersenen te verwijderen.
Koningen en koninginnen uit verre landen zochten Egyptische artsen vanwege hun reputatie voor uitmuntendheid.

Medische praktijk en de Ebers-papyrus

Archeologen hebben een aantal schriftelijke gegevens gevonden die de oude Egyptische medische praktijk beschrijven, waaronder de Ebers-papyrus.
Dit document bevat meer dan 700 remedies en magische formules en tal van bezweringen gericht op het afweren van demonen die ziekte veroorzaken.
De auteurs hebben ze waarschijnlijk rond 1500 v.Chr. Geschreven, maar het document kan kopieën bevatten van materiaal daterend uit 3400 v.Chr. Ze behoren tot de oudste bewaard gebleven medische documenten die er bestaan.
De scroll biedt bewijs voor een aantal degelijke wetenschappelijke procedures.
Artsen lijken redelijk goede kennis te hebben over botstructuur en enig besef van hoe de hersenen en de lever werkten.
Het hart: Volgens de Ebers Papyrus is het centrum van de bloedtoevoer van het lichaam het hart en is elke hoek van het lichaam aan vaten bevestigd. Het hart was het ontmoetingspunt voor bloedvaten met tranen, urine, sperma en bloed. Onderzoekers die in 2014 schreven, beschreven het oude Egyptische begrip van het cardiovasculaire systeem als "verrassend geavanceerd, zo niet nauwkeurig.
Geestelijke ziekte: het document beschrijft in detail de kenmerken, oorzaken en behandeling van psychische stoornissen zoals dementie en depressie. De oude Egyptenaren lijken psychische aandoeningen te hebben gezien als een combinatie van geblokkeerde kanalen en de invloed van boze geesten en boze goden.
Gezinsplanning: de rol bevat een gedeelte over anticonceptie, hoe u weet of een persoon zwanger is en enkele andere gynaecologische problemen.
Er is ook advies over:
Bovendien zijn er aanwijzingen dat artsen wisten hoe ze gebroken botten konden instellen en brandwonden konden behandelen.

Medisch advies

Sommige aanbevelingen die artsen dan hebben gedaan lijken ons nu redelijk deugd.
Ze adviseerden mensen om hun lichaam te wassen en te scheren om infecties te voorkomen, voorzichtig te eten en onreine dieren en rauwe vis te voorkomen.
Sommige zijn echter minder bekend. Een plug van krokodilmest in de ingang van de vagina stoppen was bijvoorbeeld een methode voor anticonceptie. Mensen gebruikten ook mest om boze geesten te verspreiden.

Dentistry

De Egyptenaren beoefenden ook tandheelkunde. Cariës en tandbederf lijken veel voor te komen.
Inclusief remedies:
Ze lijken echter geen tanden te hebben verwijderd.

Magie en religie

Het dagelijkse leven in Egypte omvatte overtuigingen en angst voor magie, goden, demonen, boze geesten, enzovoort. Ze geloofden dat de goden het leven hadden geschapen en beheerst.
Heka was de godin van magie en geneeskunde, terwijl Bes, een andere god, vrouwen tijdens de zwangerschap beschermde. Mensen riepen Serket op als ze een schorpioenbeet hadden.
Boze goden of kwade krachten veroorzaakten pech en rampspoed, dus mensen gebruikten magie en religie om met deze krachten om te gaan en mensen te behandelen.
Priesters en artsen waren vaak één en dezelfde. Veel genezers waren priesters van Sekhmet, een Egyptische krijgsgodin en de godin van genezing, vloeken en bedreigingen.
Naast wetenschap omvatte de behandeling het gebruik van magie, bezweringen, amuletten, aroma's, offergaven, tatoeages en beelden.
De religieuze en magische rituelen en procedures hadden waarschijnlijk een krachtig placebo-effect, dus ze kunnen hebben geresulteerd in genezing.

Kanaaltheorie

De "kanaaltheorie" kwam van het observeren van boeren die irrigatiekanalen groeven voor hun gewassen. Het stond medicijnen toe om van volledig spirituele geneeswijzen over te gaan naar praktische, natuurlijke.
De artsen geloofden dat, net als bij irrigatie, kanalen het lichaam voorzien van routes voor een goede gezondheid. Als blokkades optraden, gebruikten ze laxeermiddelen om ze te deblokkeren.
Het hart was het centrum van 46 kanalen, gezien als soorten buizen.
Het is waar dat menselijke aderen, slagaders en darmen soorten buizen zijn. De Egyptenaren begrepen echter niet dat deze kanalen verschillende functies hadden.
Van blokkades in de menselijke kanalen werd gedacht dat ze het gevolg waren van het doen van Wekhedu, een boze geest. Toen Wekhedu aan de oppervlakte van het lichaam kwam, toonde het zich als pus.
Dit idee dat lichaamsfunctie een rol speelde in de gezondheid was een doorbraak in de geschiedenis van de geneeskunde.

Kanalen en het hart

De oude Egyptenaren geloofden dat het lichaam bestond uit een systeem van kanalen, of "Metu."
Een onderzoeker merkt op dat zij geloofden dat lichaamsvloeistoffen dit systeem konden binnendringen, inclusief uitwerpselen. Dit zou een negatief effect hebben en klysma's werden een belangrijke behandelmethode voor veel aandoeningen, waaronder malaria en pokken.
De Ebers Papyrus merkt op dat bloedvaten vanuit het hart naar alle vier de ledematen en elk deel van het lichaam lopen.
Wanneer een arts, Sekmet-priester of exorcist zijn handen op een deel van het lichaam plaatst, onderzoeken ze het hart, omdat alle bloedvaten uit het hart komen.
Kanaaltheorie stelt dat:

Surgery

Egyptische artsen hebben training gevolgd en konden met succes gebroken botten en ontwrichte gewrichten repareren.
Basischirurgie - dat wil zeggen procedures dicht bij het huidoppervlak of op de huid - was een veel voorkomende vaardigheid en artsen wisten hoe ze wonden effectief konden hechten.
Ze gebruikten verbanden en bonden bepaalde plantaardige producten, zoals wilgenbladeren, in de verbanden om ontstekingen te behandelen.
Ze hebben echter geen operatie diep in het lichaam uitgevoerd, waarschijnlijk omdat er geen anesthetica of antiseptica waren.
Besnijdenis van babyjongens was gebruikelijk. Het is moeilijk te zeggen of de besnijdenis van vrouwen bestond. Er is één vermelding, maar dit kan een verkeerde vertaling zijn.
Chirurgen hadden een scala aan instrumenten, zoals tangen, pincetten, lepels, zagen, containers met brandende wierook, haken en messen.
Prothetiek bestond, maar ze waren waarschijnlijk niet erg praktisch. Mensen hebben ze misschien gebruikt om overleden mensen er beter uit te laten zien tijdens begrafenissen of gewoon voor decoratieve doeleinden.

Letsel en ziekte

Egyptische artsen zeiden dat er drie soorten verwondingen waren:
Behandelbare verwondingen: ze hebben deze onmiddellijk behandeld.
Betwistbare verwondingen: de arts geloofde dat deze niet levensbedreigend waren en dat de persoon zonder interventie kon overleven. De arts zou de patiënt observeren. Als ze het overleefden, zou de arts op tijd beslissen of hij zou ingrijpen.
Onbehandelbare kwalen: de arts komt niet tussenbeide.
Veel voorkomende klachten waren:
Een remedie voor hoofdpijn, genoemd in de Ebers Papyrus, lijkt het volgende te adviseren:
Meel, wierook, hout van wa, waneb plant, munt, een hoorn van een hert, platanen, gips, zaden van zart, water samen. Breng aan op het hoofd.
Een andere remedie is het gebruik van maanzaad of aloë.
Andere aandoeningen en behandelingen zijn onder meer:
De remedie tegen een verkoudheid was een bezwering.

Vroege concepten van homeopathie

Sommige behandelingen gebruikten producten of kruiden of planten die leken op de ziekte die ze behandelden, een praktijk die bekend staat als simila similibus, of vergelijkbaar met vergelijkbaar. Vandaag volgt homeopathie een vergelijkbaar principe. keer gebruikten mensen struisvogeleieren om een gebroken schedel te behandelen.

Volksgezondheid

Reinheid was een belangrijk onderdeel van het Egyptische leven en huizen hadden rudimentaire baden en toiletten. Uiterlijk en het gebruik van make-up waren belangrijk.
Het belangrijkste doel was om te voldoen aan sociale en religieuze eisen, hoewel veel mensen make-up rond hun ogen droegen om hen tegen ziekten te beschermen.
Mensen gebruikten klamboes tijdens de warme maanden, hetzij om te beschermen tegen malaria en andere ziekten of om beten te voorkomen. Malaria was een veel voorkomend probleem.
Priesters wasten zichzelf, hun kleding en hun eetgerei regelmatig. Dit hielp om hun gezondheid te beschermen, hoewel ze het om religieuze redenen deden.
Er was geen openbare gezondheidsinfrastructuur zoals we die vandaag kennen. Er waren geen rioleringen, systematische medische zorg of openbare hygiëne.

Het medische beroep

De oude Egyptenaren waren waarschijnlijk de eerste mensen met professionele artsen, en het was een gerespecteerde bezigheid.
Volgens de Ancient History Encyclopedia moesten ze geletterd en schoon van lichaam en geest zijn. Er waren artsen in heel Egypte.
Het vroegste record ooit van een mannelijke arts was Hesy-Ra in 2700 v.Chr. Hij was "Chief of Dentists and Doctors" van King Dioser.
Het eerste record van een vrouwelijke arts was waarschijnlijk Peseshet in 2400 v.Chr., De supervisor van alle vrouwelijke artsen, maar misschien waren er al in 3000 v.Chr. Vrouwelijke artsen
De topartsen werkten aan het koninklijk hof. Onder hen zouden inspecteurs toezicht houden op het werk van andere artsen. Er waren specialisten, zoals tandartsen, proctologen, gastro-enterologen en oogartsen.
Een proctoloog - of mogelijk de gever van klysma's - werd "nery phuyt" genoemd, wat zich volgens een artikel in het Journal of Vascular vertaalt als de "herder van de anus". Chirurgie.

Takeaway

De oude Egyptenaren hadden geavanceerde methoden voor het beoefenen van medicijnen die het bovennatuurlijke met het natuurlijke combineerden, zoals kruiden en chirurgie.
Hun geschreven archieven hebben hun kennis door de eeuwen heen laten doorgaan. Hoewel niet altijd nauwkeurig, verschilden sommige van hun theorieën en praktijken niet veel van die van vandaag.
Artikel laatst herzien vóór vr 9 november 2018. Bezoek onze categorie Medische studenten / Training categorie voor het laatste nieuws over dit onderwerp, of meld u aan voor onze nieuwsbrief voor de laatste updates over medische studenten / Training. Alle referenties zijn beschikbaar op het tabblad Verwijzingen.
Gebruik een van de volgende formaten om dit artikel in uw essay, paper of rapport te vermelden:
Let op: als er geen auteursinformatie wordt verstrekt, wordt in plaats daarvan de bron vermeld.