Hoeveel zout moet een persoon eten?

Het menselijk lichaam regelt hoeveel natrium het bevat. Als de niveaus te hoog zijn, krijgen we dorst en drinken we, en de nieren versnellen het proces om ervan af te komen.
Te veel natrium is in verband gebracht met nierstenen, hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten.
Te weinig natrium kan leiden tot hyponatriëmie en symptomen van duizeligheid, verwardheid, spiertrekkingen en toevallen.
De meeste Amerikanen consumeren te veel zout en natrium, vanwege een hoge inname van bewerkte, restaurant- en kant-en-klaargerechten. Hoe ver moeten we gaan in het verwijderen van zout?
Wat we kennen als zout is eigenlijk natriumchloride. Het is 40 procent natrium en de rest is chloor.

Gebruikt

Het woord zout komt van het Latijnse woord "sal", wat zout betekent. Het was ooit een waardevolle grondstof en werd gebruikt als handelsvaluta. Het Engelse woord "salaris" komt van het woord zout.
Zout wordt al lang gebruikt als smaakstof en als conserveermiddel. Het is ook gebruikt bij het looien, verven en bleken en bij de productie van aardewerk, zeep en chloor. Tegenwoordig wordt het veel gebruikt in de chemische industrie.
Het wordt meestal aan tafel of in de keuken gebruikt als vrij stromend tafelzout, steenzout, zeezout of koosjer zout. Hoge niveaus van zout of natrium worden verborgen in alledaags voedsel, van fastfood tot bevroren kip.

Het lichaam gebruikt natrium om het vloeistofniveau te handhaven. Een balans van vocht en natrium is noodzakelijk voor de gezondheid van het hart, de lever en de nieren. Het reguleert de bloedvochtigheid en voorkomt lage bloeddruk.

Lage natriumspiegels kunnen het gevolg zijn als er te veel vocht in het lichaam is, bijvoorbeeld vanwege vochtretentie. In dit geval worden diuretica gegeven om vochtretentie te verminderen.
Andere oorzaken van natriumarm in het lichaam zijn onder meer:
Als de natriumwaarden in het bloed dalen, heeft dit invloed op de hersenactiviteit. De persoon kan zich traag en lusteloos voelen. Ze kunnen spiertrekkingen ervaren, gevolgd door aanvallen, bewustzijnsverlies, coma en de dood. Als de natriumspiegel snel daalt, kan dit heel snel gebeuren.
Bij oudere mensen kunnen de symptomen ernstig zijn.
Uit een onderzoek bleek dat wanneer ratten geen natrium meer kregen, ze afstand hielden van activiteiten die ze normaal leuk vonden. De onderzoekers suggereerden daarom dat natrium als antidepressivum zou kunnen fungeren.

Overmatige natriuminname is in verband gebracht met gezondheidsproblemen, zoals osteoporose, nierziekte en hypertensie of hoge bloeddruk, die kunnen leiden tot hart- en vaatziekten en beroertes.
De American Heart Association (AHA) legt uit dat wanneer er teveel natrium in het bloed zit, het "meer water in de bloedbaan trekt". Naarmate het bloedvolume toeneemt, moet het hart harder werken om het rond het lichaam te pompen. Na verloop van tijd kan dit de wanden van de bloedvaten strekken, waardoor ze vatbaarder worden voor schade.
Hoge bloeddruk draagt ook bij aan de opbouw van plaque in de slagaders, wat onder andere tot een groter risico op beroerte en hartaandoeningen leidt.
De AHA spoort mensen aan om meer kalium te consumeren en tegelijkertijd hun natriuminname te verminderen. Aangenomen wordt dat kalium de negatieve effecten van natrium vermindert.
Van natrium is ook aangetoond dat het het immuunsysteem overstimuleert, wat wijst op een verband met auto-immuunziekten zoals lupus, multiple sclerose, allergieën en andere aandoeningen.
Onderzoekers hebben ontdekt dat kinderen die zout voedsel consumeren, meer kans hebben op een suikerachtig drankje. De combinatie kan het risico op obesitas vergroten.

Zout en natrium komen van nature voor in opgelost zeewater of als een kristallijne vaste stof in steenzout.
Het zout dat we vandaag eten, is grotendeels afkomstig van de bewerkte en kant-en-klare voedingsmiddelen in onze voeding, maar sommige natuurlijke en onbewerkte voedingsmiddelen bevatten ook zout of natrium. Het komt van nature voor in vlees, zeevruchten, eieren, sommige groenten en zuivelproducten.
De zes belangrijkste zoute voedingsmiddelen in de Verenigde Staten (VS) zijn volgens de AHA:
Zeezout, steenzout en koosjer zout bevatten allemaal ongeveer 40 gewichtsprocent natrium. Ze kunnen extra kalium en andere mineralen bevatten, maar in kleine hoeveelheden. Alle soorten zout moeten met mate worden gebruikt.

De gemiddelde Amerikaan eet momenteel elke dag meer dan 3.400 milligram (mg) of 3,4 gram (g) natrium. Zout is 40 procent natrium, dus dat is ongeveer 8.500 mg of 8,5 g zout.
De AHA en de Wereldgezondheidsorganisatie bevelen een dagelijkse natriuminname van 1500 mg, of 1,5 g per dag, of iets meer dan een halve theelepel keukenzout aan.
Mensen met hoge bloeddruk, diabetes of hart- en vaatziekten moeten bijzonder waakzaam zijn om hun inname onder de drempel van 1500 mg te houden.
Hoe ziet 1500 mg natrium eruit?
Andere groenten bevatten weinig natrium, maar ingeblikte groenten bevatten zout en een veel hoger natriumgehalte.
Diëtisten sporen mensen aan om geen extra zout aan hun voedsel toe te voegen, omdat er al genoeg is toegevoegd, als het wordt verwerkt of verpakt.
Aan kinderen jonger dan een jaar mag geen zout worden gegeven omdat hun nieren niet zijn gerijpt.

Het is moeilijk om te meten hoeveel zout we consumeren, omdat het in veel voedingsmiddelen verborgen is. Meer dan 75 procent van het door Amerikanen gegeten zout komt niet van de zoutvaatje.
Het is belangrijk om de voedingswaarde-informatie van verwerkt voedsel te controleren om erachter te komen welke veel en weinig zout of natrium bevatten en wat het verschil is tussen zout en natrium.
Zout is 40 procent natrium, dus als een voedingsetiket natrium in plaats van zout vermeldt, moet u de hoeveelheid met 2,5 vermenigvuldigen om het equivalente zoutgehalte te krijgen. Als 100 g voedsel 1 g natrium bevat, is het zoutgehalte van dat voedsel 2,5 g.
Dit kan echter een onnodige stap zijn, omdat gezondheidsaanbevelingen milligram natrium, niet zout, als referentie gebruiken.

Gebruik een van de volgende formaten om dit artikel in uw essay, paper of rapport te vermelden:
Let op: als er geen auteursinformatie wordt verstrekt, wordt in plaats daarvan de bron vermeld.
De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) beveelt mensen aan aandachtig te kijken naar claims met weinig zout op verpakkingen. [! 91502 => 1140 = 9!
Een voedingsmiddel met een hoog natriumgehalte is een voedingsmiddel dat meer dan 20 procent van de aanbevolen dagelijkse inname of meer dan 480 mg (0,48 g) per portie bevat.
Als een levensmiddel bijvoorbeeld zout- of natriumvrij is, kan het tot 5 mg (0,005 g) natrium per portie bevatten. Begrippen als "licht" of "verlaagd" natrium betekenen niet noodzakelijkerwijs weinig zout, maar dat er minder zout is dan het normale product per portie.
Artsen raden aan voedsel met een hoog zoutgehalte te vermijden en, indien mogelijk, voedsel zonder zout te selecteren. Je krijgt veel zout uit vers vlees, groenten en zuivelproducten.
Artikel laatst bijgewerkt door Yvette Brazier op vr 28 juli 2017. Bezoek onze categorie Voeding / Dieet categorie voor het laatste nieuws over dit onderwerp, of meld je aan voor onze nieuwsbrief om de laatste updates over Voeding te ontvangen / Dieet. Alle referenties zijn beschikbaar op het tabblad Verwijzingen.
Grimes, C.A., Riddell, L.J., Campbell, K.J. ,, Nowson, C.A. (2012, 10 december). Zoutinname via de voeding, consumptie van met suiker gezoete dranken en risico op obesitas [!abstract