Moet u gejodeerd zout gebruiken?

Takeaway

De kans is groot dat u een doos gejodeerd zout in een keukenkast ziet.
Hoewel het in veel huishoudens een voedingsbestanddeel is, is er veel verwarring over wat gejodeerd zout eigenlijk is en of het al dan niet een noodzakelijk onderdeel van het dieet is.
Dit artikel onderzoekt hoe gejodeerd zout uw gezondheid kan beïnvloeden en of u het al dan niet zou moeten gebruiken.

Jodium is een sporenelement dat veel voorkomt in zeevruchten, zuivelproducten, granen en eieren.
In veel landen wordt het ook gecombineerd met keukenzout om een tekort aan jodium te voorkomen.
Uw schildklier gebruikt jodium om schildklierhormonen te produceren, die helpen bij weefselherstel, de stofwisseling reguleren en een goede groei en ontwikkeling bevorderen (1, 2).
Schildklierhormonen spelen ook een directe rol bij de controle van lichaamstemperatuur, bloeddruk en hartslag (3).
Naast zijn essentiële rol bij de gezondheid van de schildklier, kan jodium een centrale rol spelen in verschillende andere aspecten van uw gezondheid.
Bijvoorbeeld, reageerbuis- en dierstudies suggereren dat dit rechtstreeks van invloed kan zijn op de functie van uw immuunsysteem (4, 5).
Ondertussen hebben andere onderzoeken aangetoond dat jodium kan helpen bij de behandeling van fibrocystische borstaandoeningen, een aandoening waarbij niet-kankerachtige knobbels in de borst ontstaan (6, 7).

Helaas lopen veel mensen over de hele wereld een verhoogd risico op jodiumtekort.
Het wordt beschouwd als een volksgezondheidsprobleem in 118 landen en er wordt aangenomen dat meer dan 1,5 miljard mensen risico lopen (8).
Deficiënties in micronutriënten zoals jodium komen steeds vaker voor in bepaalde gebieden, vooral in gebieden waar gejodeerd zout niet vaak voorkomt of waar weinig jodium in de grond zit.
In feite wordt geschat dat ongeveer een derde van de bevolking in het Midden-Oosten het risico loopt op jodiumtekort (9).
Deze aandoening komt ook veel voor in gebieden zoals Afrika, Azië, Latijns-Amerika en delen van Europa (8).
Bovendien hebben bepaalde groepen mensen meer kans op een tekort aan jodium. Vrouwen die bijvoorbeeld zwanger zijn of borstvoeding geven, lopen een hoger risico op een tekort omdat ze meer jodium nodig hebben.
Veganisten en vegetariërs lopen ook een groter risico. In één onderzoek werd gekeken naar de voeding van 81 volwassenen en bleek dat 25% van de vegetariërs en 80% van de veganisten jodiumtekort hadden, vergeleken met slechts 9% van die met gemengde diëten (10).

Een tekort aan jodium kan een lange lijst met symptomen veroorzaken die variëren van mild ongemakkelijk tot ernstig tot zelfs gevaarlijk.
Een van de meest voorkomende symptomen is een soort zwelling in de nek die bekend staat als een struma.
Uw schildklier gebruikt jodium om schildklierhormonen te produceren. Als uw lichaam er echter niet genoeg van heeft, wordt uw schildklier gedwongen in overdrive te gaan om te proberen te compenseren en meer hormonen aan te maken.
Dit zorgt ervoor dat de cellen in uw schildklier zich snel vermenigvuldigen en groeien, wat resulteert in een struma (11).
Een afname van schildklierhormonen kan ook leiden tot andere schadelijke effecten, zoals haarverlies, vermoeidheid, gewichtstoename, droge huid en verhoogde gevoeligheid voor kou (12).
Jodiumtekort kan ook ernstige problemen veroorzaken bij kinderen en zwangere vrouwen. Lage niveaus van jodium kunnen hersenschade en ernstige problemen met de mentale ontwikkeling bij kinderen veroorzaken (8).
Bovendien kan het ook worden geassocieerd met een hoger risico op een miskraam en doodgeboorte (13).

In 1917 begon arts David Marine experimenten uit te voeren die aantoonden dat het nemen van jodiumsupplementen effectief was bij het verminderen van de incidentie van struma.
Niet lang daarna in 1920 begonnen veel landen over de hele wereld tafelzout met jodium te versterken in een poging jodiumtekort te voorkomen.
De introductie van gejodeerd zout was ongelooflijk effectief in het elimineren van het tekort in veel delen van de wereld. Vóór de jaren 1920 had tot 70% van de kinderen in bepaalde delen van de Verenigde Staten struma.
Vandaag de dag heeft 90% van de Amerikaanse bevolking toegang tot gejodeerd zout en wordt de populatie als voldoende jodium beschouwd (14).
Slechts een halve theelepel (3 gram) gejodeerd zout per dag is voldoende om aan uw dagelijkse jodiumbehoefte te voldoen (15).
Dit maakt het gebruik van gejodeerd zout een van de gemakkelijkste manieren om jodiumtekort te voorkomen zonder dat u andere belangrijke wijzigingen in uw dieet hoeft aan te brengen.

Studies tonen aan dat jodiuminname boven de aanbevolen dagelijkse waarde over het algemeen goed wordt verdragen.
In feite is de bovengrens van jodium 1.100 microgram, wat overeenkomt met 6 theelepels (24 gram) gejodeerd zout wanneer elke theelepel 4 gram zout (15) bevat.
Overmatige inname van zout, al dan niet gejodeerd, wordt niet geadviseerd. De Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) beveelt volwassenen minder dan 5 gram zout per dag aan (16).
Daarom overschrijdt u de veilige zoutinname lang voordat u uw dagelijkse aanbevolen dosis jodium overschrijdt.
Een hoge inname van jodium kan het risico op schildklierdisfunctie verhogen bij bepaalde groepen mensen, waaronder foetussen, pasgeboren baby's, ouderen en mensen met een bestaande schildklieraandoening.
Overmatige jodiuminname kan een gevolg zijn van voedingsbronnen, jodium bevattende vitamines en medicijnen en jodiumsupplementen (17).
Dat gezegd hebbende, meerdere onderzoeken hebben gemeld dat gejodeerd zout veilig is met een minimaal risico op nadelige bijwerkingen voor de algemene bevolking, zelfs bij doses die bijna zeven keer de dagelijkse aanbevolen waarde zijn (18, 19, 20 ).

Hoewel gejodeerd zout een handige en gemakkelijke manier is om uw jodiuminname te verhogen, is het niet de enige bron.
Het is zelfs mogelijk om aan uw jodiumbehoeften te voldoen zonder gejodeerd zout te consumeren.
Andere goede bronnen zijn zeevruchten, zuivelproducten, granen en eieren.
Hier zijn een paar voorbeelden van voedingsmiddelen die rijk zijn aan jodium:
Het wordt aanbevolen dat volwassenen ten minste 150 microgram jodium per dag krijgen. Voor vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, springt dat aantal respectievelijk naar 220 en 290 microgram per dag (15).
Door slechts een paar porties jodiumrijk voedsel te consumeren, kunt u gemakkelijk voldoende jodium binnenkrijgen via uw dieet, met of zonder het gebruik van gejodeerd zout.

Als u een uitgebalanceerd dieet eet dat andere bronnen van jodium bevat, zoals zeevruchten of zuivelproducten, krijgt u waarschijnlijk alleen via voedselbronnen voldoende jodium in uw dieet.
Als u echter denkt dat u een hoger risico op jodiumtekort heeft, kunt u overwegen om gejodeerd zout te gebruiken.
Bovendien, als u niet elke dag een paar porties jodiumrijk voedsel krijgt, kan gejodeerd zout een eenvoudige oplossing zijn om ervoor te zorgen dat u aan uw dagelijkse behoeften voldoet.
Overweeg het te gebruiken in combinatie met een voedzaam, gevarieerd dieet om ervoor te zorgen dat u voldoet aan uw behoeften aan jodium en andere belangrijke voedingsstoffen.