Wat zijn de gezondheidsvoordelen van Couscous?

Vitaminen en mineralen

Ooit beschouwd als een Noord-Afrikaanse delicatesse, is couscous nu een algemeen geconsumeerd voedsel in de meeste delen van de wereld. Couscous is een koolhydraatrijk voedsel dat kan worden geconsumeerd als alternatief voor pasta, rijst en andere voedingsmiddelen op basis van granen. Het is bijzonder rijk aan selenium, een belangrijk mineraal dat uw lichaam beschermt en de schildklierfunctie, DNA-productie en reproductie ondersteunt.

Couscous is erg rijk aan selenium. Afhankelijk van het type couscous kan het ook rijk zijn aan vezels.

Couscous is een product op basis van granen, gemaakt met griesmeel van harde tarwe. Dit voedsel kan worden gemaakt als een geraffineerd graanproduct of als een volkorenproduct. Net als andere producten op basis van granen bevat couscous gluten.
Er zijn drie soorten couscous die u doorgaans in supermarkten kunt vinden: Marokkaans, Israelisch (ook bekend als parel) en Libanees. Marokkaanse couscous is het meest voorkomende type couscous; het is vaak geïntegreerd in allerlei soorten voedsel, waaronder salades, stoofschotels en andere gerechten. Israëlische couscous is iets groter dan Marokkaanse couscous en Libanese couscous is de grootste van alle drie soorten.
Als u uw couscous niet in een supermarkt koopt of in het buitenland bent, heeft deze mogelijk extra ingrediënten. Couscous bijvoorbeeld, gemaakt in Algerije, bevat vaak maïzena of tarwebloem. Turkse couscous is helemaal van een heel ander proces gemaakt: dit voedsel is gemaakt van bulgur tarwe bedekt met melk, eieren en bloem op basis van soja of haver.

De voeding van couscous is vergelijkbaar met die van veel andere voedingsproducten gemaakt van granen: het is rijk aan koolhydraten. Elke 100 gram gekookte couscous bevat 3,8 gram eiwit, 0,2 gram vet en 23,2 gram koolhydraten (1,4 gram zijn vezels). Elke 100 gram couscous heeft ook de volgende voedingsstoffen:
De voeding van couscous kan aanzienlijk variëren op basis van het type couscous dat u hebt gekocht. Zoals je je kunt voorstellen, hebben Marokkaanse couscous en Libanese couscous geen identieke voedingsprofielen. Het meest impactvolle aspect van de voeding van couscous is echter of het is gemaakt van volkoren durum of niet. Volgens de Harvard T.H. Chan School of Public Health, producten gemaakt van volle granen zijn rijker aan vezels.

Ongeacht of het is gemaakt van geraffineerde granen of volle granen, heeft couscous voordelen voor uw gezondheid dankzij de voedingswaarde.
Volgens de National Institutes of Health zouden de meeste volwassenen elke dag 55 microgram selenium moeten consumeren. Twee porties van 100 gram zouden u alle DV voor deze voedingsstof kunnen bieden. Selenium is belangrijk omdat het wordt geassocieerd met vruchtbaarheid, gezondheid van het hart, immuunsysteemfunctie, schildklierfunctie en zelfs cognitieve functie.
Het selecteren van volkorencouscous heeft meer voordelen voor uw gezondheid dan geraffineerde couscous. Dit komt omdat couscous gemaakt van volkoren durumtarwe meer vezels zal bevatten. Vezel wordt als een essentiële voedingsstof beschouwd.

De American Diabetes Association stelt dat de meeste mensen elke dag 25 tot 30 gram vezels moeten consumeren. Volgens de studie van 2014 in het Journal Acta Scientarium Polonorium, kan vezel helpen bij verschillende gastro-intestinale problemen, waaronder:
Bovendien kan vezels helpen ziekten zoals obesitas, diabetes, beroerte, hypertensie en hart- en vaatziekten te voorkomen.

Alle drie de soorten couscous worden gemaakt door kokend water in de couscous te gieten en gedurende een korte periode te laten staan, meestal ongeveer 10 minuten. Let op: hoe groter de couscous, hoe langer het duurt om te koken en hoe meer het op pasta lijkt. Kleinere couscous zou idealiter licht en luchtig moeten zijn na het koken.
Als u een salade of ander koud voedsel probeert te maken, wilt u uw couscous koken, uitlekken en laten afkoelen voordat u het aan uw voedsel toevoegt. Eenmaal afgekoeld, kan couscous ook worden verwerkt in beignets en ander gefrituurd voedsel.
Als u graag couscous in een heet gerecht wilt integreren, kunt u het behandelen alsof het rijst of pasta is. Ongekookte couscous kan eenvoudig worden geïntegreerd in stoofschotels of soepen; het zal gemakkelijk rehydrateren en koken in warme vloeistof. Net als deze andere koolhydraten wordt couscous echter ook kleverig of gomachtig als het te lang wordt gekookt.

Hoewel couscous een steeds populairder wordende koolhydraat is, kiezen veel mensen nog steeds vaker voor andere koolhydraten, zoals rijst en brood. Als vullende koolhydraat lijkt rijst erg op couscous.
100 gram halflange, gekookte bruine rijst heeft 2,3 gram eiwit, 0,8 gram vet en 23,5 gram koolhydraten. Bijna 2 gram van deze koolhydraten (1,8 gram) is afkomstig van vezels. Naast deze macronutriënten heeft elke 100 gram gekookte bruine rijst met gemiddelde korrel de volgende voedingsstoffen:

Witte rijst bevat doorgaans minder voedingsstoffen dan bruine rijst tenzij het is verrijkt: 100 gram halflange, gekookte witte rijst heeft 2,4 gram eiwit, 0,2 gram vet en 28,6 gram koolhydraten . Witte rijst bevat vrijwel geen vezels (0,3 gram). Bovendien heeft 100 gram halflange, gekookte witte rijst:
Zoals u ziet, hebben witte rijst en bruine rijst duidelijk verschillende voedingsprofielen. Vanuit voedingsoogpunt zijn couscous versus rijst niet echt vergelijkbaar. Wat betreft macronutriënten zoals koolhydraten en vezels, lijken couscous en bruine rijst het meest op elkaar. Bruine rijst en couscous 'calorieën zijn ook identiek (112 calorieën per 100 gram versus de 130 calorieën in 100 gram witte rijst).