Kunnen abrikozenzaden kanker helpen behandelen?

Er is momenteel geen onderzoek dat de bewering ondersteunt dat abrikozenzaden kanker kunnen bestrijden. Bovendien hebben wetenschappers gewaarschuwd dat een verbinding in de abrikozenpit in het lichaam wordt omgezet in cyanide op niveaus die schadelijk kunnen zijn.
Is het eten van abrikozenpitten een veilige alternatieve manier om kanker of een andere gevaarlijke gezondheidsvlieg te behandelen? We sorteren de feiten uit de fictie.

Wat zijn abrikozenpitten?

Abrikozenpitten zien eruit als een kleine amandel. Verse abrikozenpitten zijn wit. De huid wordt lichtbruin wanneer deze uitgedroogd is.
In Egypte mengen mensen korianderzaden en zout met gemalen abrikozenpit om een traditionele snack te maken, ook wel 'dokka' genoemd. Sommige fabrikanten gebruiken abrikozenpitten bij de productie van cosmetica, medicijnen en olie .
De korrels bevatten eiwitten, vezels en een hoog percentage olie, die mensen uit de pit kunnen halen.
Mensen gebruiken olie die uit de zoete kern is geperst en kan op dezelfde manier worden gebruikt als zoete amandelolie. Bewerkte voedingsmiddelen, zoals amarettokoekjes, amandelvingerkoekjes en abrikozenjam, bevatten abrikozenpitten.
Sommige mensen die in de noordwestelijke Himalaya leven, denken dat wilde abrikozen en hun korrels zowel voedings- als medicinaal gebruik hebben. Mogelijke toepassingen zijn biodieselproductie, huid- en haarverzorgingsproducten.
Olie en pitten uit de bittere variëteit van abrikozenpit zijn vaak ingrediënten in cosmetica, zoals lichaamsolie, gezichtscrème, lippenbalsem en etherische olie.
In India gebruiken mensen abrikozenpitolie om massageolie te maken, omdat ze geloven dat het pijn en pijn verlicht.
Een reeks abrikozenpitproducten is online te koop.

Welke voedingsstoffen bevatten abrikozenpitten?

Eén studie meldt dat, afhankelijk van het type abrikoos, de kernels zijn samengesteld uit:
Ongeveer 5 procent van de kernel is vezel.

Vetzuren

Abrikozenpitolie bevat veel essentiële vetzuren. Deze zijn noodzakelijk voor de menselijke gezondheid, maar het menselijk lichaam kan ze niet produceren, dus mensen moeten ze via een dieet opnemen. Er zijn twee hoofdtypen essentiële vetzuren: linolzuur (omega-6) en alfa-linoleenzuur (omega-3 ). Linoleenzuur speelt een cruciale rol in de hersenfunctie en een gezonde groei en ontwikkeling. Vetzuren stimuleren ook de huid- en haargroei, reguleren de stofwisseling, behouden de gezondheid van de botten en ondersteunen het voortplantingssysteem. Veel mensen denken dat vetzuren antioxiderende eigenschappen hebben. In een knaagdierstudie gepubliceerd in 2011 ontvingen ratten met leverfibrose driemaal per week een dosis van 1,5 milligram (mg) gedurende 4 weken gemalen abrikozenpitten. Onderzoekers ontdekten dat er een verbetering van de symptomen was. Ze suggereerden dat dit mogelijk te wijten is aan antioxiderende activiteit, omdat de korrels oliezuur en andere polyfenolen bevatten.

Vitaminen en mineralen

Abrikozenpitten bevatten geen significante hoeveelheid vitamines en mineralen, maar de olie is rijk aan vitamine E. Volgens de National Institutes of Health heeft vitamine E antioxiderende eigenschappen.

Kunnen ze helpen kanker te bestrijden?

Abrikozenpitten kunnen enkele gezondheidsvoordelen hebben, en sommige mensen hebben gesuggereerd dat ze kanker kunnen helpen bestrijden.
Wetenschappers hebben voorgesteld dat een stof genaamd amygdalin, aanwezig in abrikozenpitten, een manier kan zijn om tumoren uit te roeien en kanker te voorkomen door te voorkomen dat cellen zich voortplanten.
Een in 2005 gepubliceerd laboratoriumonderzoek suggereerde dat amygdaline genen zou kunnen remmen die tot celproliferatie leiden. .

Wat is amygdalin?

Amygdalin is een van nature voorkomende stof die in abrikozenpitten voorkomt.
Het is ook aanwezig in de zaden van ander fruit, waaronder appels, kersen, pruimen en perziken. Klaver, sorghum en limabonen bevatten ook amygdaline.
Amygdaline is een cyanogene glycoside. Wanneer iemand amygdaline eet, wordt het omgezet in cyanide in zijn lichaam. Cyanide is een snelwerkende, potentieel dodelijke chemische stof.
Afhankelijk van de dosis kan het consumeren van cyanide leiden tot:
Cyanide doodt cellen in het menselijk lichaam door te voorkomen dat ze zuurstof gebruiken. Cyanide is vooral schadelijk voor het hart en de hersenen omdat ze veel zuurstof gebruiken.
Blootstelling kan op lange termijn effecten hebben op het hart, de hersenen en het zenuwstelsel.
Onderzoek suggereert dat 0,5-3,5 milligram (mg) cyanide per kilogram (kg) lichaamsgewicht dodelijk kan zijn.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) merken op dat abrikozenzaden "mogelijk aanzienlijke hoeveelheden chemicaliën bevatten die worden gemetaboliseerd tot cyanide."
Volgens schattingen zou het eten van 50 tot 60 abrikozenpitten een dodelijke dosis cyanide kunnen opleveren. Cyanidevergiftiging kan echter op veel lagere niveaus optreden.
Commerciële bronnen die het verbruik van ruwe abrikozenpitten bevorderen, adviseren tussen de 6 en 10 kernels per dag. Sommigen bevelen meer aan voor mensen met kanker, maar dit kan gevaarlijk zijn.
Mensen die deze dosisaanbevelingen volgen, worden waarschijnlijk blootgesteld aan cyanidegehaltes die cyanidevergiftiging veroorzaken.
De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) heeft gewaarschuwd dat een enkele portie van drie kleine abrikozenpitten of een grote abrikozenpit volwassenen volwassenen boven de voorgestelde veilige niveaus van blootstelling aan cyanide zou kunnen brengen, terwijl een kleine kernel kan giftig zijn voor een baby. De EFSA adviseert dat niemand meer dan 20 microgram (mcg) cyanide per kilogram lichaamsgewicht in één keer zou moeten consumeren. Dit beperkt het verbruik tot één kernel voor volwassenen. Zelfs een halve kernel zou de limiet voor kinderen overschrijden.
Onderzoekers merken op dat de zaden van bittere abrikozen een bijzonder hoog gehalte aan amygdaline hebben bij 5,5 gram (g) per 100 g.

Wat is laetrile? Wat is vitamine B-17?

Laetrile, ook wel B-17 genoemd, is een gedeeltelijk synthetische vorm van amygdaline. Het is voorgesteld als een alternatieve behandeling voor kanker.
Laetrile wordt geproduceerd uit amygdaline door een chemische reactie met water.
In 1952 ontwikkelde de biochemicus Ernst T. Krebs, Jr. laetrile in een injecteerbare vorm. Zijn vader had abrikozenzaden geprobeerd als een kankerbehandeling in 1920, maar dit bleek giftig te zijn.
Sommige mensen met kanker nemen mogelijk laetrile in de hoop dat dit zal gebeuren:
Het is beschikbaar als:
De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) keurt B-17, of laetrile, niet goed voor gebruik in de VS Het wordt als onveilig beschouwd voor voedsel- en drugsgebruik. Het is niet aangetoond dat het enig nut heeft bij de behandeling van een ziekte.
Bijwerkingen van laetrile zijn vergelijkbaar met die van cyanidevergiftiging.
Ze omvatten:
Sommige bronnen hebben het gebruik van laetrile als antikankermiddel gepromoot en het is beschikbaar als behandeling in Mexico en sommige klinieken in de VS
Sommige bronnen suggereren dat mensen laetrile gebruiken om:
Er is momenteel geen wetenschappelijk bewijs om het gebruik van laetrile voor deze doeleinden te ondersteunen of om kanker te behandelen.

Wat zeggen de gezondheidsautoriteiten?

In 2018 wees het National Cancer Institute (NCI) erop dat laetrile tot cyanideproductie in het lichaam leidt en dat het American Institute of Nutrition Vitamins het niet als vitamine heeft goedgekeurd.
De NCI-opmerking:
"Uit anekdotische rapporten en casusrapporten is niet gebleken dat laetrile een effectieve behandeling voor kanker is."
Ze voegen eraan toe dat er geen meldingen zijn van gecontroleerde klinische onderzoeken bij mensen.
Ook wijzen ze erop dat omdat Laetrile uit Mexico komt, het misschien niet dezelfde veiligheidsnormen voor zuiverheid en inhoud heeft bij de fabricage.
Er is ook bezorgdheid dat mensen laetrile gebruiken in plaats van bewezen therapieregimes voor kanker te volgen, zoals gerichte medicijnen of radiotherapie. Het gebruik van onbewezen methoden in plaats van conventionele geneeskunde kan ernstige schade veroorzaken.
De NCI voegt eraan toe dat de FDA "laetrile niet heeft goedgekeurd als behandeling voor kanker of enige andere medische aandoening."

Hoe zit het met vitamine B-15?

Ook aanwezig in abrikozenpitten is nog een zogenaamde vitamine, B-15 of calciumpangamaat. Dit is ook voorgesteld voor de behandeling van kanker. Echter, al in 1980 concludeerden wetenschappers dat calciumpangamaat genetische mutaties kan veroorzaken en een "90 procent waarschijnlijkheid" heeft om kanker te veroorzaken in plaats van te genezen.
De FDA beschouwt vitamine B-15 als "onveilig voor voedsel- en drugsgebruik."

Research

Geen betrouwbaar bewijs bevestigt laetrile als een effectieve behandeling voor kanker, en er zijn aanwijzingen dat het giftig en mogelijk dodelijk is.
De meeste websites die laetrile als kankerbehandeling ondersteunen, baseren hun claims op anekdotisch bewijs en niet-ondersteunde meningen.
Een dergelijk artikel werd in 2008 gepubliceerd door Stephen Krashen, een professor in de taalkunde aan de Universiteit van Zuid-Californië (emeritas). Krashen beweerde dat "Dood door abrikozenpitten zeldzaam lijkt."
Krashen suggereerde dat mensen abrikozenpitten kunnen "accommoderen", met negatieve reacties in het begin maar geleidelijk opbouwen naar hogere doses. "
In 2010 publiceerden onderzoekers echter de resultaten van een beoordeling van 13 kinderen die cyanidevergiftiging hadden ervaren na het eten van abrikozenpitten. Alle kinderen woonden tussen 2005 en 2009 op dezelfde intensive care voor kinderen in Turkije.
De wetenschappers concludeerden:
"Cyanidevergiftiging geassocieerd met de inname van abrikozenzaden is een belangrijk gif bij kinderen, van wie velen intensieve zorg nodig hebben."
In 2015 concludeerde een beoordeling van studies gepubliceerd door de Cochrane Library dat er geen betrouwbaar bewijs was om enig voordeel aan te tonen van het gebruik van laetrile of amygdaline bij de behandeling van kanker.
Een knaagdierstudie gepubliceerd in 1975 registreert geen antitumoractiviteit na het gebruik van amygdaline, maar wijst op een risico op toxiciteit.
In 1982 vertoonden sommige mensen die laetrile kregen als behandeling voor kanker aanwijzingen voor cyanide-toxiciteit. Er waren ook geen geregistreerde voorbeelden van enige verbetering van de symptomen van kanker.
Consumptie van abrikozenpitten en laetrile wordt niet aanbevolen tijdens zwangerschap of borstvoeding. Er is een gebrek aan gegevens over het mogelijke risico op aangeboren handicaps.
In 2006 publiceerde Cancer Treatment Watch een artikel, oorspronkelijk gepubliceerd in 1977, waarin het gebruik van laetrile werd beschreven als "kwakzalver" en waarin de promotors van het supplement werden bekritiseerd wegens het jagen op de angst van mensen met kanker om een lucratief internationaal bedrijf onderhouden.
Concluderend, de inname van laetrile- en abrikozenpitten brengt een risico van ernstige ziekte en overlijden met zich mee, maar fabrikanten en producenten blijven beide producten tegenwoordig breed promoten.
Het verwerken van voedingsmiddelen die amygdaline bevatten, vermindert het risico maar elimineert het niet. Opties zijn onder meer pletten, malen, raspen, weken, gisten of drogen.
Als de fabrikanten de schadelijke elementen kunnen verwijderen, kunnen bepaalde chemicaliën in abrikozenpitten op een dag nuttig blijken te zijn voor de behandeling van kanker. Voorlopig kunnen artsen en andere gezondheidswerkers het gebruik van abrikozenpitten echter niet aanbevelen.

Sommige mensen beschrijven deze visie als "overdreven voorzichtig". Is het echt gevaarlijk om abrikozenzaden te eten?

:

Femenia, A., Rossello, C., Mulet, A., Canellas, J. (1995, 1 februari). Chemische samenstelling van bittere en zoete abrikozenpitten [!Abstract
Laster, W. R., Schabel, F. M. (1975, oktober). Experimentele studies van de antitumoractiviteit van amygdalin MF (NSC-15780) alleen en in combinatie met bèta-glucosidase (NSC-128056) [!Samenvatting
Moertel, C. G., Fleming, T. R., Rubin, J., Kvols, L. K., Sarna, G., Koch, R., ... Davignon, J. P. (1982, 28 januari). Een klinische proef met amygdaline (laetrile) bij de behandeling van kanker bij mensen [!Abstract
Wodinsky, I., Swiniarski, J. K. (1975, oktober). Antitumoractiviteit van amygdaline MF (NSC-15780) als een enkel middel en met bèta-glucosidase (NSC-128056) op een spectrum van transplanteerbare knaagdiertumoren [!Abstract
Zhou, C., Qian, L., Ma, H., Yu, X., Zhang, Y., Qu, W., ... Xia, W. (2012, 1 september). Versterking van amygdaline geactiveerd met b-D-glucosidase op HepG2-cellenproliferatie en apoptose [!Samenvatting
Gebruik een van de volgende formaten om dit artikel in uw essay, paper of rapport te vermelden:
Let op: als er geen auteursinformatie wordt verstrekt, wordt in plaats daarvan de bron vermeld.
Kort antwoord, ja. Abrikozenzaden zijn gevaarlijk. Lang antwoord, absoluut ja. De hoeveelheid die nodig is om gevaarlijk te worden, verschilt per persoon. De voedingsstoffen in abrikozenzaden zijn gemakkelijk (en veilig) verkrijgbaar in andere voedingsmiddelen. Zelfs als het effect niet dodelijk is, maken de symptomen van arseenvergiftiging je erg ziek. Kies een andere snack die niet verandert in een dodelijk gif nadat je het hebt gegeten.
Artikel laatst bijgewerkt door Yvette Brazier op vr 20 juli 2018.Bezoek onze kanker / oncologie categorie pagina voor het laatste nieuws over dit onderwerp, of meld je aan voor onze nieuwsbrief om de laatste updates over kanker te ontvangen / Oncology.Alle referenties zijn beschikbaar op het tabblad Verwijzingen.
Akyildiz, B. N., Kurtoglu, S., Kondolot, M., Tunc, A. (2013, 18 juli). Cyanidevergiftiging veroorzaakt door inname van abrikozenzaden [!Abstract
Bagasra, O., Heslop, K., Livingston, K., Corbett, K., Eljiawoko, A. O., Sealey, L. (2015, 1 augustus). Abstract 5568: Remmend effect van partiële elektronontkoppelingsmiddelen als alternatieve therapie voor kanker [!Abstract
Check, W. A. (1980, 27 juni). Vitamine B15 - wat het ook is, het helpt niet [!Abstract